-
141.《听莺》 宋·卫宗武
羽族满幽谷,绵蛮声更多。
翠林深万绪,金羽掷双梭。
破晓频惊梦,叫云如解歌。
弓丸那可近,鸣跃在高柯。 -
142.《玉绣球花》 宋·董嗣杲
净碾寒琼色瓣妍,冷阴围才压枝圆。
锦梭风飏鸳鸯结,翠幄云攒蛱蝶眠。
眩夜似悬绡帐底。
抛春如在彩竿前。
眼明万绿清和处,未数花中聚八仙。 -
143.《楮衾》 宋·华岳
霜风剪水作冰花,织出吴绫不用梭。
十幅晓云藏处士,一床秋水浸嫦娥。
直疑天上无青女,却信人间有睡魔。
更向屏山画梅竹,红尘还有此风麽。 -
144.《满庭芳 赠刘守初》 元·马钰
道家活计,少说些个。
清闲一味无过。
并没攀缘爱念,俗事相魔。
逍遥水云自在,任东西、日月如梭。 -
145.《雪后出西偏门迓郑安抚》 宋·项安世
四郊残雪未成泥,十里篮舆杂马蹄。
道上行人梭样织,日边云气剪相齐。
山围镜野成环玦,东折冰河散璧珪。
独立跨河桥上望,共谁同说马公堤。 -
146.《食蛤蜊呈子骏明叔》 宋·孔武仲
两君霜夜两相过,有酒无希争奈何。
蛤蜊买得虽不多,百枚包以一枯荷。
呼奴再濯清泠波,玉石磊落声相磨。
乾薪烈焰稍骈罗,暴殄天物真烦苛。 -
147.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
正昼热,深夜凉,冰壶谁复到中央。
身心直许摩云月,脾肺都将洗雪霜。
莫守一色处,莫坐万年床。
玉人转侧机梭动,细辨里头偏正方。 -
148.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
远山之雪兮发毛衰白,大壑之秋兮眼棱寒碧。
水云肝胆兮佛世之灯,丛林事业兮祖宗之脉。
龙梭锦机,金刀玉尺。
诸尘三昧兮还我自由,二仪万像兮与宅平出。 -
149.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
事不在容,智不到宗。
待云雷而陶壁梭蛰,授衣钵而卢老逃舂。
犀通半夜月,鹤梦千年松。
白发苍颜跛挈公,时人相笑老龙钟。 -
150.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
了了常知,灵灵匪思。
妙空三世,圆包二仪。
针鼻长通线,梭脐细吐丝。
出谷白云风断送,盈科流水月相随。
普应群机兮,自然合宜。 -
151.《颂古一百则》 宋·释正觉
规圆矩方,用行舍藏。
钝置栖芦之鸟,进退触藩之羊。
喫人家饭,卧自家床。
云腾致雨,露结为霜。
玉线相投透针鼻,锦丝不断吐梭肠。
石女机停兮夜色向午,木人路转兮月影移央。 -
152.《偈颂七十八首》 宋·释正觉
云敛长空风日和,太平樵牧共高歌。
衲僧饭饱无佗事,密密机前弄玉梭。 -
153.《偈颂七十八首》 宋·释正觉
云无心而自闲,天无际而能宽。
道无像而普应,神无虑而常安。
随之也不见去迹,迎之也不见来端。
一藏教只成赞叹,三世佛止可傍观。
烛晓堂虚,织妇转机梭路细。
水明夜静,渔老拥蓑船月寒。 -
154.《解兄之雪峰礼本师》 宋·释正觉
南山去见雪峰师,古涧寒泉瞪目时。
彻底无痕才识己,转身有路复名谁。
子归父处那求顾,云向山来不待吹。
西舍机鸣聊织锦,梭脐阴阴细飞丝。 -
155.《机禅人发心丐田》 宋·释正觉
历历机梭看转旋,衲僧手眼有千千。
将知白雪上方饭,出自黄云负郭田。
溉灌流金溪口月,耕犁卷幕陇头烟。
和泥合水谁家事,参饱元无分外禅。 -
156.《应禅人开田求颂》 宋·释正觉
飘飘捉杖出烟萝,行丐身心遽许多。
针鼻细中投玉线,机头密处度金梭。
应缘片片云成雨,分照团团月在波。
底意周旋便回首,旧巢寒卧雪林柯。 -
157.《参头智舒与众行者写师像求赞》 宋·释正觉
背鲐齿鲵,皮鸡发鹤。
西北出家,东南行脚。
选佛到空觉觉空,为人除药病病药。
夕壑云生,秋潭月落。 -
158.《与充维那》 宋·释正觉
机梭未动若为颜,一点虚灵入道环。
明月光中窥自己,白云影外到家山。
金鳌转侧夜潮落,玉马嘶鸣春信还。
得手应心无不可,脱然时事岂相关。 -
159.《张汉乡写真求赞》 宋·释正觉
顶覆白雪,眼横碧波。
清霜濡斗柄,古壁挂龙梭。
少林之华未老,曹溪之镜非磨。
所得几何,家传不多。
饱谙云水三条篾,钓尽江湖一片蓑。 -
160.《宝峰照和尚真赞》 宋·释正觉
山拥云腴,水怀月昼。
照彻体前,湛存身后。
机头梭路微分,针鼻线芒初透。
灵涵万象兮彼不遗余,坐断十方兮我无渗漏。