-
241.《满庭芳·槐院风清》 元·许有壬
槐院风清,藓阶尘净,日长镇掩衡门。
葛帷藤簟,石枕竹夫人。
不作南柯痴梦,要来往、月窟天根。
花阴转,闲关幽鸟,啼破一窗云。 -
242.《石州慢 次张凝道韵》 元·许有壬
足趼尘嚣,目厌纷华,扰扰蜂蝶。
击壶未了长歌,又听阳关三叠。
平生湖海,可怜牢落新丰,蓬山回首烟霞隔。
鹏*不同天,任焦明蚊睫。 -
243.《后池春水初满》 宋·宋庠
水从云表济祠来,春冻初消旧堰开。
岸侧浅黄先映柳,石边新绿便成苔。
就深整顿吴歈桨,因曲安排洛禊杯。
莫道使君无野兴,把竿常到月中回。 -
244.《访隐者不遇》 宋·赵汝鐩
两腋乘西风,送我上高岑。
竹根一泉通,石径万木森。
中有隐者居,败屋莓苔侵。
山空人不见,云满挂壁琴。
两鹤出候我,逢迎啄衣衿。
应酬久颇厌,走避不可寻。
谁伴山下去,明月升高林。 -
245.《铁塘江》 宋·王镃
凉丝疏柳条,秋满石阑桥。
吴越兴亡事,晨昏来去潮。
云开天日近,水接海山遥。
望到西陵渡,风帆影自飘。 -
246.《寿光宫》 宋·王镃
井气蒸云湿石栏,白头道士自烧丹。
开门风带琴声出,一阵松花满醮坛。 -
247.《答周以农》 宋·林景熙
一灯细语煮茶香,云影霏霏满石床。
万里梦魂形独在,十年诗力鬓俱苍。
山空络纬秋青雨,水落蒹葭足夜霜。
未会漆园观物意,酒阑犹发次公狂。 -
248.《岁暮山居》 明·张羽
寂寂闲居隐翠微,萧萧寒日映柴扉。
叶声乱响莓苔屐,云气时生薜荔衣。
雪满石床门闭早,草侵棋局客来稀。
岁寒正好看书卷,不用登高怨落晖。 -
249.《与所盘诸君会石幡还和杜老曲江韵》 宋·丘葵
絮云初未前成衣,笑踏青莎桥上归。
诗洒堪过春日永,莺花却恨海山稀。
竹间弄笛留人住,麦外游丝绊鸟飞。
满院东风不收拾,山僧何事苦相违。 -
250.《送圆上人之龙舒》 宋·释正觉
道人归作山下宾,霜筇笋屦飘孤云。
到时春满石牛谷,蔬蕨是谁相与分。 -
251.《题东山谢安石故居》 宋·喻良能
江边潇洒东山寺,知是曾经谢傅游。
一代英姿馀信史,千年陈迹付东流。
暮云初致苍生恨,远翠如凝妓女愁。
好古嗟予生苦晚,停桡明月满沧洲。 -
252.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
253.《春江花月夜》 唐·张若虚
春江潮水连海平,海上明月共潮生。
滟滟随波千万里,何处春江无月明!
江流宛转绕芳甸,月照花林皆似霰;
空里流霜不觉飞,汀上白沙看不见。 -
254.《秋兴八首》 唐·杜甫
玉露凋伤枫树林,巫山巫峡气萧森。
江间波浪兼天涌,塞上风云接地阴。
丛菊两开他日泪,孤舟一系故园心。
寒衣处处催刀尺,白帝城高急暮砧。 -
255.《子虚赋》 两汉·司马相如
楚使子虚使于齐,王悉发车骑,与使者出田。
田罢,子虚过奼乌有先生,亡是公在焉。
坐定,乌有先生问曰:“今日田乐乎?”子虚曰:“乐。
”“获多乎?”曰:“少。 -
256.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
257.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
258.《九歌》 先秦·屈原
东皇太一
吉日兮辰良,穆将愉兮上皇;
抚长剑兮玉珥,璆锵鸣兮琳琅;
瑶席兮玉瑱,盍将把兮琼芳; -
259.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
260.《九曲棹歌》 宋·朱熹
武夷山上有仙灵,山下寒流曲曲清。
欲识个中奇绝处,棹歌闲听两三声。
一曲溪边上钓船,幔亭峰影蘸晴川。
虹桥一断无消息,万壑千岩锁翠烟。