-
341.《游武夷,作棹歌呈晦翁十首》 宋·辛弃疾
一水奔流叠嶂开,溪头千步响如雷。
扁舟费尽篙师力,咫尺平澜上不来。
山上风吹笙鹤声,山前人望翠云屏。 -
342.《和子瞻凤翔八观八首其五东湖》 宋·苏辙
不到东湖上,但闻东湖吟。
诗词已清绝,佳境亦可寻。
蜿蜒苍石螭,蟠拏据湖心。
倒腹吐流水,奔注为重深。 -
343.《东湖》 宋·苏辙
不到东湖上,但闻东湖吟。
诗词已清绝,佳境亦可寻。
蜿蜒苍石螭,蟠拏据湖心。
倒腹吐流水,奔注为重深。 -
344.《代女道士王灵妃赠道士李荣》 唐·骆宾王
玄都五府风尘绝,碧海三山波浪深。
桃实千年非易待,桑田一变已难寻。
别有仙居对三市,金阙银宫相向起。 -
345.《醉春风》 唐·薛逢
去年春似今年春,依旧野花愁杀人。
犍为县里古城上,开是好花飞是尘。
戏蝶狂蜂相往返,一枝花上声千万。 -
346.《长安客舍叙邵陵旧宴,寄永州萧使君五首》 唐·曹唐
邵陵佳树碧葱茏,河汉西沈宴未终。
残漏五更传海月,清笳三会揭天风。
香熏舞席云鬟绿,光射头盘蜡烛红。 -
347.《赠刘方处士》 唐·吕岩
六国愁看沉与浮,携琴长啸出神州。
拟向烟霞煮白石,偶来城市见丹丘。
受得金华出世术,期于紫府驾云游。 -
348.《括沁园春》 宋·林正大
庐阜诸峰,炉峰绝胜,草堂介焉。
敞明窗净室,素屏虚榻,要仰观山色。
俯听流泉。
中有池台,旁多竹卉,夹涧杉松高刺。 -
349.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
350.《昭君辞》 南北朝·沈约
汉宫美女多如云,中有一人字昭君。
天生倾国倾城色,玉质孤高卓不群。
来至掖庭已有年,愁听宫漏独成眠。
可怜绝色等闲弃,汉帝不分媸与妍。 -
351.《黄河行》 元·贡泰父
黄河水,水阔无边深无底,其来不知几千里。
或云昆仑之山出西纪,元气融结自兹始。
地维崩兮天柱折,于是横奔逆激日夜流不已。
九功歌成四载止,黄熊化作苍龙尾。 -
352.《训俭示康》 宋·司马光
吾本寒家,世以清白相承。
吾性不喜华靡,自为乳儿,长者加以金银华美之服,辄羞赧弃去之。
二十忝科名,闻喜宴独不戴花。
同年曰:“君赐不可违也。 -
353.《十二月乐章》 未知·李德
正月东方日出香茸茸,长条短条花眼红。
柔云弱雨暗填空,茫茫蝴蝶破春风。
鸾帕抹烟山梦浓,萧飒愁思开暝容。
江头溘溘水声动,微和着柳黄金重。 -
354.《送陈器之》 宋·张耒
投身落穷谷,默默类囚拘。
情忘侣木石,机谢友禽鱼。
粲粲陈夫子,文章德行俱。
虽云相知晚,既合乃不渝。 -
355.《夜听捣衣诗》 南北朝·庾信
秋夜捣衣声。
飞度长门城。
今夜长门月。
应如昼日明。 -
356.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
357.《和庐山高韵》 宋·王柏
北山之北几千古兮,崷岚层嶂数百叠,岿然横枕乎浙江。
历潜岳石磴绵延而上,是为山桥之绝景兮,惊霆喷雪终岁声击撞。 -
358.《和陈中行校书》 宋·陈宓
老梅抱奇姿,寂寞山之阳。
风月已为友,云水环其乡。
蜂蝶不能到,林深自扬扬。
萧疏谢公墅,淡静午桥庄。 -
359.《紫参歌》 唐·钱起
远公林下满青苔,春药偏宜间石开。
往往幽人寻水见,时时仙蝶隔云来。
阴阳雕刻花如鸟,对凤连鸡一何小。 -
360.《续古诗十首》 唐·白居易
戚戚复戚戚,送君远行役。
行役非中原,海外黄沙碛。
伶俜独居妾,迢递长征客。
君望功名归,妾忧生死隔。