-
101.《玉楼春》 宋·楼采
东风破晓寒成阵。
曲锁沈香簧语嫩。
凤钗敲枕玉声圆,罗袖拂屏金缕褪。
云头雁影占来信。
歌底眉尖萦浅晕。
淡烟疏柳一帘春,细雨遥山千叠恨。 -
102.《蝶恋花(春燕和韵)》 宋·萧汉杰
一缕春情风里絮。
海阔天高,那更云无数。
娇颤画梁非为雨。
怜伊只合和伊去。
欲话因缘愁日暮。
细认帘旌,几度来还去。
万一这回航可渡。
共渠活处寻条路。 -
103.《垂杨》 宋·姚勉
银屏梦觉。
渐浅黄嫩绿,一声莺小。
细雨轻尘,建章初闭东风悄。
依然千树长安道。 -
104.《宴清都》 宋·黄廷璹
坠叶窥檐语。
风帘薄,递来幽恨无数。
牙签倦展,银缸细剔,悄然归旅。
声传漏阁偏长,更奈向、潇潇乱雨。 -
105.《绮罗香(渔浦有感)》 宋·张磐
浦月窥檐,松泉漱枕,屏里吴山何处。
暗粉疏红,依旧为谁匀注。
都负了、燕约莺期,更闲却、柳烟花雨。
纵十分、春到邮亭,赋怀应是断肠句。 -
106.《句》 宋·祝穆
黄花自与渊明别,不见闲人直到今。
细花穿弱缕,盘向绿云鬟。 -
107.《马嵬废庙行》 明·王九思
秋风落日马嵬道,道南废庙颜色新。
立马踟蹰问野叟,野叟须臾难具陈。
请予下马坐树底,展转欲语还悲辛。
正德丙丁戊巳年,寺人气焰上薰天。 -
108.《洞庭遇雨》 明·薛瑄
孤舟行何迟,岁晚洞庭雨。
跳波乱明珠,随风扬细缕。
云雾失君山,波浪连吴楚。
莫唱斑竹枝,别思满南浦。 -
109.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
110.《再次前韵?系织锦图上回文?》 宋·苏轼
春机满织回文锦,粉泪挥残露井桐。
人远寄情书字小,柳丝低目晚庭空。
红笺短写空深恨,锦句新翻欲断肠。
风叶落残惊梦蝶,戍边回雁寄情郎。
羞云敛惨伤春暮,细缕诗成织意深。
头伴枕屏山掩恨,日昏尘暗玉窗琴。 -
111.《东坡八首(并叙)》 宋·苏轼
余至黄州二年,日以困匮,故人马正卿哀余乏食,为于郡中请故营地数十亩,使得躬耕其中。
地既久荒为茨棘瓦砾之场,而岁又大旱,垦辟之劳,筋力殆尽。
释耒而叹,乃作是诗,自愍其勤,庶几来岁之入以忘其劳焉。
废垒无人顾,颓垣满蓬蒿。 -
112.《次韵回文三首》 宋·苏轼
羞云敛惨伤春暮,细缕诗成织意深。
头畔枕屏山掩恨,日昏尘暗玉窗琴。 -
113.《斋中杂题》 宋·陆游
屯云失南山,三日吹细雨。
岁月不贷人,蛙声遽如许!一年复一年,老至不可御。
下湿病在脾,余息仅如缕。
枯皮裹瘦骨,半属松下土。
屋坏要当颠,安能强撑拄! -
114.《焚香作墨渖决讼吏皆退立一丈外戏作此诗》 宋·陆游
客鬓新添几缕丝,山城且付一官痴。
空蒙碧霭笼香岫,霮*玄云起墨池。
判牒不妨闲作草,坐衙聊得细哦诗。
吏民莫怪秋来健,渐近南山射虎时。 -
115.《下元日五更诣天庆观宝林寺》 宋·陆游
朝罢琳宫谒宝坊,强扶衰疾具簪裳。
拥裘假寐篮舆稳,夹道吹烟桦炬香。
楼外晓星犹磊落,山头初日已苍凉。
鸣驺应有高人笑,五斗驱君早夜忙。 -
116.《忆唐安》 宋·陆游
南郑戍还初过蜀,朝衫与鬓犹争绿。
逢春饮酒似长鲸,醉里千篇风雨速。
唐安池馆夜宴频,潋潋玉船摇画烛,红索琵琶金缕花,百六十弦弹法曲,曲终却看舞霓裳,嫋嫋宫腰细如束。
明朝解酲不用酒,起寻百亩东湖竹。 -
117.《泊舟临平二首》 宋·杨万里
拂溪十点五点雨,縠纹织出团花缕。
花头细大虽不勺,一花销时一花吐。
北风卷云如卷帘,忽然收尽玉廉织。
天光却在水光下,天水熔作镜一奁。
好山隔市望不见,秪有清溪照人面。 -
118.《春菜》 宋·杨万里
雪白芦菔非芦菔,吃来自是辣底玉。
花叶蔓菁非蔓菁,吃来自是甜底冰。
三馆宰夫傅食籍,野人蔬谱渠不识。
用醯不用酸,用盐不用咸。 -
119.《西江月·灯火楼台欲下》 宋·无名氏
灯火楼台欲下,笙歌院落将归。
冰瓷金缕胜琉璃。
春笋捧来纤细。
饮罢高阳人散,曲终巫峡云飞。
千万修合斗新奇。
须带别离滋味。 -
120.《吴傅朋出游丝书求诗》 宋·曾几
使君官事閒时书,略取万象随指呼。
空中游丝定何物,非蚕所吐仍非蛛。
光风霁日青春暮,惹草萦花细于缕。
君今幻出一毫端,此秘从来人未睹。