-
81.《又七言》 宋·郑刚中
古人书卷慢翻寻,齿发萧疏岁月侵。
万里家山孤枕梦,满城风雨五更心。
蒙茸软草涵空翠,寂历初花弄晓阴。
燕子未来寒意重,数峰圆瘦入云深。 -
82.《九日以酒赠雪江胡贤良蒙惠诗和韵》 宋·程公许
荪壁辛楣芰荷屋,静揖秋风酣圣读。
占断湖天拓户封,不待诏书赐一曲。
红尘车马交衢术,渠肯冠霞立於独。
满城风雨又重阳,念子萧疏对寒菊。 -
83.《官冷》 宋·仇远
不负平生下泽车,宦游卜宅亦村墟。
家贫累重须干禄,官冷身閒可读书。
高柳每闻莺娅姹,破篱时度竹萧疏。
西南林壑堪娱晚,静看飞云自卷舒。 -
84.《题远山平林图》 宋·王炎
山色微茫疑有无,木叶半脱殊萧疏。
云根更著数椽屋,此屋当有幽人居。
墨妙逼真乃如此,毕竟非真惟近似。
何如屐齿饱经行,是处溪山皆画笥。
还君图画吾且归,家在江南依翠微。 -
85.《翠波》 宋·叶茵
萧疏拂行云,清阴笼远汀。
水色元无色,相逢眼自青。 -
86.《久客写怀》 宋·赵汝鐩
一身千里叹飘零,鬓影萧疏已半星。
云雁叫愁栏独倚,秋风吹面酒初醒。
尘埃南北何曾歇,日月东西不暂停。
昏暮谁家数声笛,含凄喷怨要人听。 -
87.《金陵道中》 明·张羽
孤舟晓出古关西,江树萧疏绕坏堤。
七里冈前寒雪霁,三茅峰顶暮云齐。
酒家寂寞人稀醉,车马纵横客易迷。
迢递渐看宫阙近,月鸣时听夜乌啼。 -
88.《陪刘学录岩壑之游次韵》 宋·陈宓
山路嵚崎戒足趋,万竿绕迳自萧疏。
世间何事真堪羡,月壑云岩卧读书。 -
89.《闻梅》 宋·李处权
岩寺报梅开,可是知时节。
映竹已萧疏,临流复清绝。
正须幽士赏,莫纵狂僧折。
山寒云雾深,日暮更飞雪。 -
90.《陪戎州范守阎倅饮涪翁纪事》 宋·孙应时
元佑人何负,黄郎昔此居。
江山愁思里,风景醉吟馀。
问俗夸遗事,开荒想旧庐。
岩姿自奇怪,欲响故清虚。 -
91.《三月三日泊虞山下步寻等慈师不遇》 明·程嘉燧
草堂寂历自禅居,山下春光正祓除。
邻犬人归纤月后,木鱼风落妙香初。
萧疏远岫云林画,映带清流内史书。
乘兴寻师相赏处,笔床经案独踌躇。 -
92.《咏梅九首》 明·高启
琼姿只合在瑶台,谁向江南处处栽?
雪满山中高士卧,月明林下美人来。
寒依疏影萧萧竹,春掩残香漠漠苔。
自去何郎无好咏,东风愁寂几回开。 -
93.《秋兴八首》 唐·杜甫
玉露凋伤枫树林,巫山巫峡气萧森。
江间波浪兼天涌,塞上风云接地阴。
丛菊两开他日泪,孤舟一系故园心。
寒衣处处催刀尺,白帝城高急暮砧。 -
94.《秋日赴阙题潼关驿楼/行次潼关逢魏扶东归》 唐·许浑
红叶晚萧萧,长亭酒一瓢。
残云归太华,疏雨过中条。
树色随山迥,河声入海遥。
帝乡明日到,犹自梦渔樵。 -
95.《少年游·长安古道马迟迟》 宋·柳永
长安古道马迟迟,高柳乱蝉嘶。
夕阳岛外,秋风原上,目断四天垂。
(岛 一作:鸟)
归云一去无踪迹,何处是前期?狎兴生疏,酒徒萧索,不似少年时。 -
96.《念奴娇·插天翠柳》 宋·朱敦儒
插天翠柳,被何人,推上一轮明月。
照我藤床凉似水,飞入瑶台琼阙。
雾冷笙箫,风轻环佩,玉锁无人掣。
闲云收尽,海光天影相接。 -
97.《构法华寺西亭》 唐·柳宗元
窜身楚南极,山水穷险艰。
步登最高寺,萧散任疏顽。
西垂下斗绝,欲似窥人寰。
反如在幽谷,榛翳不可攀。 -
98.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
99.《满江红·暮雨初收》 宋·柳永
暮雨初收,长川静、征帆夜落。
临岛屿、蓼烟疏淡,苇风萧索。
几许渔人飞短艇,尽载灯火归村落。
遣行客、当此念回程,伤漂泊。 -
100.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。