-
81.《念奴娇》 宋·袁去华
竹阴窗户荐微凉,积雨郊墟新霁。
万里飞云都过尽,天阙星河如洗。
檐隙风来,流萤飘堕,苒苒还飞起。
魂清骨冷,坐来衣润空翠。 -
82.《虞美人(七夕悼亡)》 宋·袁去华
娟娟缺月梧桐影。
云度银潢静。
夜深檐隙下微凉。
醒尽酒魂何处、藕花香。
鹊桥初会明星上。
执手还惆怅。
莫嗟相见动经年。
犹胜人间一别、便终天。 -
83.《泛兰舟(谯天授画像)》 宋·王质
萧萧乌帽黄衫。
烟水拍云岩。
风清月白,一双碧眼莹秋潭。
四海九州,茫茫东北,渺渺西南。 -
84.《水调歌头(再用韵答李子永)》 宋·辛弃疾
君莫赋幽愤,一语试相开。
长安车马道上,平地起崔嵬。
我愧渊明久矣,独借此翁湔洗,素壁写归来。
斜日透虚隙,一线万飞埃。 -
85.《霓裳中序第一》 宋·姜夔
香。
又于乐工故书中得商调霓裳曲十八阕,皆虚谱无辞。
按沈氏乐律,霓裳道调,此乃商调。
乐天诗云:“散序六阕”,此特两阕,未知孰是。 -
86.《兰陵王(题笔架山)》 宋·葛长庚
三峰碧。
缥渺烟光树色。
高寒处,上有猿啼,鹤唳天风夜萧瑟。
山形似笔格。 -
87.《沁园春》 宋·葛长庚
大丈夫儿,冰肝玉胆,砺山带河。
算此身此世,无过驹隙,一名一利,未值鸿毛。
相府如潭,侯门似海,那得烟霄尔许高。
当初我,是乘云御气,几百千遭。 -
88.《祝英台近(和吴叔永文昌韵)》 宋·吴潜
碧云开,红日丽,宫柳碎繁影。
犹记朝回,马兀梦频醒。
天教一舸江湖,数椽涧壑,渐摆脱、世间尘境。
已深省。 -
89.《八声甘州(和韵)》 宋·李曾伯
问秋光、乞得一宵闲,满引玉东西。
喜亲朋咸集,宴酣真乐,非竹非丝。
坎止流行付分,岂尽是人为。
试向君平卜,还可前知。 -
90.《哨遍》 宋·李曾伯
天限长江,云扰中原,一局持棋势。
汉将谁。
盍为扫清之。
彼伎犹、黔驴而止。 -
91.《瑞鹤仙·秋感》 宋·吴文英
泪荷抛碎璧。
正漏云筛雨,斜捎窗隙。
林声怨秋色。
对小山不迭,寸眉愁碧。 -
92.《暗香·送魏句滨宰吴县解组分韵得阖字》 宋·吴文英
县花谁葺。
记满庭燕麦,朱扉斜阖。
妙手作新,公馆青红晓云湿。
天际疏星趁马,帘昼隙、冰弦三叠。 -
93.《莺啼序·荷和赵修全韵》 宋·吴文英
横塘棹穿艳锦,引鸳鸯弄水。
断霞晚、笑折花归,绀纱低护灯蕊。
润玉瘦,冰轻倦浴,斜拖凤股盘云坠。
听银床,声细梧桐,渐搅凉思。 -
94.《绕佛阁》 宋·陈允平
暮烟半敛。
云护淡月,斜照楼馆。
春夜偏短。
一床耿耿,孤灯晃帏幔。 -
95.《曲游春》 宋·周密
后则尽入里湖,抵暮始出,断桥小驻而归,非习于游者不知也。
故中山极击节余闲却半湖春色之句,谓能道人之所未云
禁苑东风外,饧暖丝晴絮,春思如织。
燕约莺期,恼芳情偏在,翠深红隙。 -
96.《瑞鹤仙(乡城见月)》 宋·蒋捷
绀烟迷雁迹。
渐断鼓零钟,街喧初息。
风檠背寒壁。
放冰蜍飞到,丝丝帘隙。 -
97.《西江月》 宋·吴儆
山色不随春老,竹枝长向人新。
桃蹊李径已成阴。
深院莺啼人静。
尘世白驹过隙,人情苍狗浮云。
不须计较谩劳神。
且凭随缘任连。 -
98.《西江月》 宋·戴复古
宿酒才醒又醉,春霄欲雨还晴。
柳边花底听莺声。
白发莫教临镜。
过隙光阴易去,浮云富贵难凭。
但将一笑对公卿。
我是无名百姓。 -
99.《贺新郎》 宋·应法孙
宿雾楼台湿。
晓清初、花明柳润,燕飞莺集。
旧约重来歌舞地,留得艳香娇色。
又梦草、东风吹碧。 -
100.《蝶恋花·湘水经东安县东》 明·王夫之
湘水经东安县东,有沉香塘,石壁隙插一株,云是沉水香,澄潭清冷,绿萝倒影。
湘水自分漓水下。
曲曲潺湲,千里飞哀泻。
冰玉半湾尘不惹,停凝欲挽东流驾。