-
141.《登太仓卫楼》 明·陆容
炎歊何可避,爽垲自应寻。
楼阁新兵卫,观游惬士林。
月同年在未,日遇望前壬。
地势环江海,星缠右昴参。 -
142.《玉女潭题赠吏史部恭甫》 明·陆师道
玉阳古洞天,名是神仙宅。
因君地始显,令人思俱逸。
玉冈绕鸾鹄,云庄艺芝术。
修廊俯大观,列卦开玄室。 -
143.《田家杂兴》 明·秦约
晨兴垅亩上,独行嗟踽踽。
秋气日澄肃,户牖足高致。
网虫念团扇,箧笥那复试。
离兽薮泽深,冥鸿霜露至。
畋游在农隙,犒乐慎终始。
咄哉区区心,践禽讵云美。 -
144.《韩蕲王花园老卒歌和吴渊颖》 明·屠隆
中原胡尘涨天起,汴城日落大旗靡。
翠华北去泥马南,坐拥西湖衣带水。
蕲王徒步起行间,百战驰驱剑光驶。
金牌昼飞玉塞昏,三字狱成岳飞死。 -
145.《题画》 明·王绂
结屋千山万山里,轩窗四面峰峦起。
卷幔晴招岭上云,烹茶夜汲岩前水。
二三高人同素心,杖藜时复来幽林。
抱琴相延坐亭上,一曲雅谐山水音。
屋头隙地肯相许,愿作比邻共相处。
剩采松花酿玉醪,更觅黄精斫春雨。 -
146.《秋吟八章(录二)》 明·王嗣经
悲夕虫悲夕虫,夕虫恋残暑。
露下为谁啼,风前还自语。
寓篱兮旅井,依蒲兮蒙楚。
隙文石之雕墙,缭枳丛之土宇。 -
147.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
148.《次匏庵先生板屋韵》 明·吴俨
达官宜高居,胡为喜卑下。
岂是三命余,动欲循墙者。
天予固甚丰,自取恒欲寡。
何必大厦成,而后虚三瓦。 -
149.《齿落》 明·吴俨
我年六十一,已落第三齿。
若更活数年,所存知有几。
刚风着唇吻,利与剑戟比。
岂待入腹中,而后疾病起。 -
150.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
151.《丙午中秋与余左司王山人高记室同过张文学宅》 明·徐贲
商飙吹秋天如蓝,出户圆月生东南。
众星次第敛芒角,独有桂影垂毵毵。
澄光无私照应遍,不间污泽兼清潭。
冰轮轧轧上银汉,玉龙左右驾两骖。 -
152.《述怀》 明·赵南星
人生苦繁忧,能哭不能歌。
歌既非人情,哭亦将如何。
造化浩无心,劳结徒自多。
从君断肠尽,安得神为呵。 -
153.《行香子·清夜无尘》 宋·苏轼
清夜无尘,月色如银。
酒斟时,须满十分。
浮名浮利,虚苦劳神。
叹隙中驹,石中火,梦中身。
虽抱文章,开口谁亲。
且陶陶,乐尽天真。
几时归去,作个闲人。
对一长琴,一壶酒,一溪云。 -
154.《歇白塔铺》 宋·苏轼
甘山庐阜郁长望,林隙依稀?一作熹微?漏日光。
吴国晚蚕初断叶,占城早稻欲移秧。
迢迢涧水随人急,冉冉岩花扑马香。
望眼尽従?一作穷?飞鸟远,白云深处是吾乡。 -
155.《西新桥》 宋·苏轼
昔桥本千柱,挂湖如断霓。
浮梁陷积淖,破板随奔溪。
笑看远岸没,坐觉孤城低。
聊因三农隙,稍进百步堤。 -
156.《焦千之求惠山泉诗》 宋·苏轼
兹山定空中,乳水满其腹。
遇隙则发见,臭味实一族。
浅深各有值,方圆随所蓄。
或为云汹涌,或作线断续。 -
157.《百步洪二首(并叙)》 宋·苏轼
王定国访余于彭城,一日棹小舟,与颜长道携盼、英、卿三子游泗水,北上圣女山,南下百步洪,吹笛饮酒,乘月而归。
余时以事不得往,夜着羽衣,伫立于黄楼上,相视而笑,以为李太白死,世间无此乐三百余年矣。
定国既去逾月,复与参寥师放舟洪下,追怀曩游,以为陈迹,喟然而叹。
故作二诗,一以遗参寥,一以寄定国,且示颜长道、舒尧文邀同赋云。 -
158.《次韵祖择之登紫微阁二首》 宋·王安石
掖门相对敞铜鐶,(巘去山加车)(巘去山加车)飞甍在两间。
润色平生知地禁,登临此日愧身闲。
浮云倒影移窗隙,落木回飙动屋山。
忽忆初来秋尚早,紫微花点绿苔斑。 -
159.《九鼎》 宋·王安石
禹行掘山足百谷,蛟龙窜藏魑魅伏。
心志幽妖尚觊隙,以金铸鼎空九牧。
冶云赤天涨为黑,寒风余吹山拔木。
鼎成聚观变怪索,夜人行歌鬼昼哭。 -
160.《喜雪献裴尚书》 唐·韩愈
宿云寒不卷,春雪堕如簁。
骋巧先投隙,潜光半入池。
喜深将策试,惊密仰檐窥。
自下何曾污,增高未觉危。