-
81.《答苏州韦应物郎中》 唐·皎然
诗教殆沦缺,庸音互相倾。
忽观风骚韵,会我夙昔情。
荡漾学海资,郁为诗人英。
格将寒松高,气与秋江清。 -
82.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
83.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
84.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
85.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
86.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
87.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
88.《轻薄篇》 魏晋·张华
末世多轻薄,骄代好浮华。
志意既放逸,赀财亦丰奢。
被服极纤丽,肴膳尽柔嘉。
僮仆馀梁肉,婢妾蹈绫罗。 -
89.《贺新郎(中秋)》 宋·京镗
试与姮娥语。
问因何、年年此夜,月明如许。
万顷镕成银世界,是处玉壶风露。
又岂比、寻常三五。 -
90.《隔浦莲》 宋·史达祖
红尘飞不到处。
此地知无暑。
乱竹分幽径,虚堂中、自回互。
阴壑生暗雾。 -
91.《贺新郎(二鹤)》 宋·刘克庄
家有仙禽二。
早追随、先生杖屦,互乡童子。
旦旦池边三薰沐,夜夜山中警睡。
且伴我、人间游戏。 -
92.《调笑(破子)》 宋·曾慥
花好。
被花恼。
庭下嫣然如巧笑。
曾教健步移根到。 -
93.《水调歌头(联句问讯罗汉同张敬夫)》 宋·朱熹
雪月两相映,水石互悲鸣。
不知岩上枯木,今夜若为情。
应见尘土胶扰,便道山间空旷,与么了平生。
与么平生了,□水不流行。 -
94.《水调歌头(联句问讯罗汉同朱熹)》 宋·张式
雪月两相映,水石互悲鸣。
不知岩上枯木,今夜若为情。
应见尘中胶扰,便道山间空旷,与么了平生。
与么平生了,□水不流行。 -
95.《括贺新凉》 宋·林正大
生长湖山曲。
羡吴儿、呼吸湖光,饱餐山渌。
世外不须论隐逸,谁似先生冰玉。
自骨冷、神清无俗。 -
96.《酹江月(金丹合潮候图)》 宋·林自然
凿开混沌,见钱塘南控、长江凝碧。
今古词人图此景,谁解推原端的。
岁去年来,日庚月申,因甚无差忒。
如今说破,要知天地来历。 -
97.《与朱元思书》 南北朝·吴均
风烟俱净,天山共色。
从流飘荡,任意东西。
自富阳至桐庐一百许里,奇山异水,天下独绝。
水皆缥碧,千丈见底。 -
98.《小石潭记》 唐·柳宗元
从小丘西行百二十步,隔篁竹,闻水声,如鸣珮环,心乐之。
伐竹取道,下见小潭,水尤清冽。
全石以为底,近岸,卷石底以出,为坻,为屿,为嵁,为岩。
青树翠蔓,蒙络摇缀,参差披拂。 -
99.《答苏武书》 两汉·李陵
子卿足下:勤宣令德,策名清时,荣问休畅,幸甚幸甚。
远托异国,昔人所悲,望风怀想,能不依依?昔者不遗,远辱还答,慰诲勤勤,有逾骨肉,陵虽不敏,能不慨然?自从初降,以至今日,身之穷困,独坐愁苦。
终日无睹,但见异类。
韦韝毳幕,以御风雨;羶肉酪浆,以充饥渴。 -
100.《门有车马客行》 魏晋·陆机
门有车马客,驾言发故乡。
念君久不归,濡迹涉江湘。
投袂赴门涂,揽衣不及裳。
拊膺携客泣,掩泪叙温凉。