-
1.《方春时群免食麦先生置罝焉终无所获今者原头》 宋·王洋
吴山积雪不润麦,客子思乡疑卜宅。
先生好客如聚书,岂料向来遭五厄。
{左夋右兔}{左夋右兔}自是安无虞,尔身那计归庖厨。
遐方自此欲同轨,书文正合求长须。 -
2.《和泾川公纳凉以五平属上去入声作三诗》 明·顾璘
蓬莱从灵仙,绝粒食白石。
何如临清秋,忽释触热厄。
江云翻鸣涛,洑沫雪一尺。
疏篁摇凉芃,隔屋叶摵摵。 -
3.《仆去杭五年吴中仍岁大饥疫故人往往逝去闻湖》 宋·苏轼
来往三吴一梦间,故人半作冢累然。
独依旧社传真法,要与遗民度厄年。
赵叟近闻还印绶,竺翁先已返林泉。
何时杖策相随去,任性逍遥不学禅。 -
4.《仆去杭五年,吴中仍岁大饥疫,故人往往逝去》 宋·苏轼
来往天吴一梦间,故人半作冢累然。
独依旧社传真法,要与遗民度厄年。
赵叟近闻还印绶,竺翁先已反林泉。
何时策杖相随去,任性逍遥不学禅。 -
5.《秋来益觉顽健时一出游意中甚适杂赋五字》 宋·陆游
穷厄非由命,从来作计疏。
妄营资鬼笑,多爱夺狐书。
何事能陶写,惟当尽破除。
霜晴宜著屐,不敢笑无驴。 -
6.《感遇二十五首》 宋·张耒
穰侯抵关中,颇畏诸侯客。
搜车计已迟,终困范公策。
庸夫吝富贵,百计私自惜。
势移祸败至,智巧竟何益。
至公览英俊,苴补乃无隙。
请看桑林饿,亦脱赵子厄。 -
7.《别後奉寄圣俞二十五兄》 宋·欧阳修
长河秋雨多,夜插寒潮入。
岁暮孤舟迟,客心飞鸟急。
君老忘卑穷,文字或缀缉。
余生苦难厄,世险蹈已习。 -
8.《送五六弟赴四明仓官》 宋·刘克庄
子去为仓氏,人应重客卿。
须怜舂簸苦,勿爱釜钟赢。
羊贵脾神厄,葠佳肺气平。
亲闱最关念,频寄雁传声。 -
9.《杂记五言十首》 宋·刘克庄
履霜行于野,绝粮厄于陈。
伯奇父逐子,仲尼天戮民。 -
10.《再和前韵答赋五首》 宋·魏了翁
一声凤咮朝阳里,慰我鸡鸣风雨思。
藐藐大钧那可问,有才动与厄相期。 -
11.《入都一年科舍馆五午宴了后得杨园宁屋僻远市》 宋·程公许
渎江万里来,武林一年客。
飘摇无定棲,一一得安宅。
委共远尘嚣,八窗耿虚白。
冰曹省造请,公退味禅寂。 -
12.《归大五侄天觉砚》 宋·艾性夫
脉暖犹涵老藓斑,眼花仍带泪痕潸。
厄於劫火元无恙,意在斯文尚苟完。
一片墨光留手泽,浑家黄色上眉间。
只消半滴冰蜍水,涨起满村烟雨寒。 -
13.《七十翁吟五言古体十首》 宋·方回
幼尝习古诗,生平不满百。
人生如蜗牛,欲升一丈壁。
我幸七尺身,燥土余三尺。
目此寸进难,涎尽喙不湿。 -
14.《次韵仁近见和怀归五首》 宋·方回
万险千艰历历更,是非他日伏谁明。
著书何用心徒苦,欹枕无眠耳自鸣。
劫火不虞逃厄运,浮沤亦复任残生。
说与稗官应末減,堂厨初未识鱼羹。 -
15.《上九江唐舍人一首五十韵》 宋·王阮
江左承南渡,当阳控上流。
平时称用武,今日更防秋。
六代规摹古,三江险厄周。
高凭隆屏翰,下瞰握襟喉。 -
16.《乐府杂曲·鼓吹曲辞·君马黄》 唐·李白
君马黄,我马白,马色虽不同,人心本无隔。
共作游冶盘,双行洛阳陌。
长剑既照曜,高冠何赩赫。
各有千金裘,俱为五侯客。
猛虎落陷阱,壮夫时屈厄。
相知在急难,独好亦何益。 -
17.《君马黄》 唐·李白
君马黄,我马白。
马色虽不同,人心本无隔。
共作游冶盘,双行洛阳陌。
长剑既照曜,高冠何赩赫。
各有千金裘,俱为五侯客。
猛虎落陷阱,壮夫时屈厄。
相知在急难,独好亦何益。 -
18.《叙旧赠江阳宰陆调》 唐·李白
泰伯让天下,仲雍扬波涛。
清风荡万古,迹与星辰高。
开吴食东溟,陆氏世英髦。
多君秉古节,岳立冠人曹。 -
19.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
20.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。