-
81.《咏梅五十首呈史尚书》 宋·释绍嵩
一径萧萧松影低,寻花觅路忽成迷。
诗材虽乏三千首,闻见随时入品题。 -
82.《咏梅五十首呈史尚书》 宋·释绍嵩
风静寒塘花正开,直须冰雪作梯媒。
时平不怕山荒寂,霜晓无人我独来。 -
83.《咏梅五十首呈史尚书》 宋·释绍嵩
定回犹觉幻身轻,更著梅花巧尽情。
月上栏干照孤影,一枝斜映小窗明。 -
84.《咏梅五十首呈史尚书》 宋·释绍嵩
瘦倚疏篁半出墙,天教春信到寒乡。
老人终岁闭门坐,月下风前自在香。 -
85.《咏梅五十首呈史尚书》 宋·释绍嵩
不随桃李待春回,不待商量细细开。
要识此花奇绝处,月明溪影乱毡毸。 -
86.《咏梅五十首呈史尚书》 宋·释绍嵩
岸树低欹一雪余,此花风韵更清姝。
江亭独倚栏干处,日影描窗人画图。 -
87.《咏梅五十首呈史尚书》 宋·释绍嵩
郊原空阔净无尘,且放千林自在春。
借问梅花何处落,翠苔苍藓石磷磷。 -
88.《咏梅五十首呈史尚书》 宋·释绍嵩
依赖春风压众芳,枝枝灼灼烂生光。
向来子美知如此,可是无心赋海棠。 -
89.《咏梅五十首呈史尚书》 宋·释绍嵩
春风并力着寒梅,一半先开笑未开。
我亦悠然动清兴,欲题凡韵辄徘徊。 -
90.《咏梅五十首呈史尚书》 宋·释绍嵩
木落霜空眼底宽,一枝相映竹丛寒。
不须更觅吴州画,镜裹云山且共看。 -
91.《咏梅五十首呈史尚书》 宋·释绍嵩
独吟高阁对官梅,春色先从笔底回。
诗到扬州定清绝,不才羞作等闲来。 -
92.《赞东山五祖和尚》 宋·释心月
辊绣毬,打瓦鼓。
半巴音,半鲁语。
心胆倾,面目露。
不可塑。
故天下称之曰东山演祖。 -
93.《五祖演和尚赞二首》 宋·释宗杲
赤骨力地,有{左龠右虎}无袴。
敢与海神,争先斩富。
说大脱空,荷担佛祖。
七八圆全,不成三五。
村歌社舞可怜生,引得儿孙弄泥土。