-
121.《签铿词》 元·杨维桢
殷有贤大夫,黄发眉双白。
男女欲不绝,饮食谷不辟。
四十九室家,五十二嗣息。
岂是山泽癯,咽漱炼精魄。
广成云道本自然,有人得之同寿域。
君不见孔子窃比我彭,老彭之寿称以德。 -
122.《僧道士蒋玉壶长歌》 明·刘基
先生清如玉壶冰,神闲志一精粹凝。
玄黄健顺六子承,和气块圠粗秽澄。
冲虚澹澹廓以弘,冥茫沕穆恬无能。
火乌入海阴液升,鹑蛇受约不敢腾。 -
123.《送方元忠》 宋·郑獬
京师恶尘土,两足没至踝。
狂风暴然作,塞天赤如赭。
事牵或出门,复又无驴跨。
垢汗黏透衣,留迟固不遐。 -
124.《代魏丞相为钱参政寿》 宋·楼钥
天台杰立沧海东,古今名士长相从。
神游八极司马子,掷金作赋孙兴公。
松窗先生千载士,文价道骨相与同。
芙蓉为裳兰为佩,一笑坐断千山峰。 -
125.《赠黄真护道人游茅山》 宋·楼钥
少年曾上三茅山,千岩万壑穷跻攀。
烟霏空翠不可状,弟兄联骑欣清閒。
回头五十有余载,至今梦境犹班班。
初从崇禧入仙境,元符玉晨纷幢幡。 -
126.《赋压波亭呈益阳赵宰》 宋·廖行之
当涂自诡谯中龙,长驱远斗矜余锋。
孙刘交合出奇计,一炬赤壁成三雄。
荆州畴昔借资地,久假乃复相仇攻。
是时熊湘介二国,北有蜀壘南吴牖。 -
127.《送本仲聘君分韵得良字》 宋·程公许
国家全盛时,幅员万里长。
季幣到空谷,靡才不周行。
岂其贵自珍,而病匿弗彰。
南渡今百年,蜀远夫一方。 -
128.《菰菜》 宋·周弼
江边野滩多老菰,抽心作穗秋满湖。
拂开细谷芒敷舒,中有一米连三稃。
剖之粒粒皆尖小,整齐远过占城稻。
不烦舂簸即晨炊,更胜青精颜色好。 -
129.《宁江侨人刘生徽宗时以画供奉翰林中近过元汝》 宋·晁公溯
刘生待诏蓬莱宫,和铅舐墨称良工。
自从八骏狩西极,万里流落巴山中。
老来摹写益神妙,指麾草木回春风。
时将一幅换斗米,千金旧价无由逢。 -
130.《阅张上卿仙游录》 宋·宋无
汉祖龙飞日,真人豹隐中。
纶音来蓟北,驿傅起江东。
圣德深弘教,玄门厚植功。
垂衣轩帝治,间道广成风。 -
131.《定军山叹》 宋·孙应时
仲达受巾国,佐治来闭营。
君看此情事,岂辨吾孔明。
八阵有天威,千里无留行。
但度渭水去,贼势能不争。