-
61.《颂古四十五首》 宋·释慧远
案头获敕令行时,阃外全提杀活机。
回首华山孤顶望,巨灵神亦竖降旗。 -
62.《颂古四十五首》 宋·释慧远
神仙秘诀妙难传,秃顶修罗打左拳。
半夜归来无觅处,忍饥高卧饭箩边。 -
63.《偈颂二十五首》 宋·释如净
冤有头,债有主。
一剑当锋,豁开门户。
拽队成群恁麽来,放火杀人相合聚。
老胡顶{左宁右页}跨龙虎。 -
64.《偈颂二十五首》 宋·释如净
天童仲冬第一句,槎槎牙牙老梅树。
忽开花,一花两花三四五花无数花。
清不可夸,香不可夸。
散作春容吹草木,衲僧个个顶门秃。 -
65.《源山主求赞顶相》 宋·释如净
个是净慈毛和尚,口言祸福有定当。
逐日随缘去赴斋,是谓两脚功德藏。
雕装千佛,右砌两廊。
判断一切魍魉鬼,主管五百罗汉堂。 -
66.《颂古五十五首》 宋·释绍昙
闪电光中夺信旗,怒雷一击丧全机。
从兹独据雄峰顶,佛祖低头听指挥。 -
67.《偈颂一百五十首》 宋·释心月
尊临四海圣明君,步步毗卢顶上行。
自己法身只者是,巍然千古振佳声。 -
68.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
渠非老朽,不礼不受。
威音世前,毗卢顶后。
把定壶中白日长,触著匣内青蛇吼。
良医嘱病人,服药不如忌口。 -
69.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
不是心,不是物。
非天非人,非僧非俗。
南北东西莫我寻,长短方圆莫我测。
牛饮星河,兔眠月窟,彻底灵明破昏塞。
末山超拔兮顶相不形,铁磨变通兮舌头无骨。 -
70.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
湛湛不昏,绵绵若存。
三世佛护持为之顶相,历代祖传受为之命根。
苍头祖父寒居位,白发儿孙夜过门。 -
71.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
经归藏,禅归海。
稽首归依,合掌顶戴。
王老师,超物外。
二十年前恁麽来,而今去尽閒光彩。 -
72.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
三十六物一时空,空空空处自光通。
转侧末山不露顶,非男女相主人翁。
主人翁,借伴能来用莫穷。
百草头上俱胝老,尘尘刹刹是家风。 -
73.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
归根得旨,叶落知秋。
拈得鼻孔,失却舌头。
照彻三世佛之顶{左宁右页},把定历代祖之襟喉。
玉井涵碧,冰壶断流。
诸法空寂为之座,是须坐处不停囚。 -
74.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
百城游遍,遍诣文殊。
不见其身,唯摩其顶。
老眼就看青嶂骨,败鞋行到白云根。 -
75.《五位》 宋·释正觉
偏中正,海云依约神山顶。
归人鬓发白垂丝,羞对秦台寒照影。 -
76.《守岁五首》 宋·薛嵎
鹤雏添岁顶微红,想见瀛洲路亦通。
昨夜柴门长半掩,三更敲尽叫归笼。 -
77.《登寺后峰绝顶》 宋·喻良能
杳杳扶筇上翠岑,松风萧飒五云深。
不知直自登临处,下至平川几百寻。 -
78.《杂曲歌辞·升天行》 唐·齐己
身不沉,骨不重。
驱青鸾,驾白凤。
幢盖飘飘入冷空,天风瑟瑟星河动。
瑶阙参差阿母家,楼台戏闭凝彤霞。
五三仙子乘龙车,堂前碾烂蟠桃花。
回头却顾蓬山顶,一点浓岚在深井。 -
79.《杂歌谣辞·步虚词》 唐·刘禹锡
阿母种桃云海际,花落子成二千岁。
海风吹折最繁枝,跪捧琼盘献天帝。
华表千年鹤一归,凝丹为顶雪为衣。
星星仙语人听尽,却向五云翻翅飞。 -
80.《赠张旭》 唐·李颀
张公性嗜酒,豁达无所营。
皓首穷草隶,时称太湖精。
露顶据胡床,长叫三五声。
兴来洒素壁,挥笔如流星。