-
21.《慰张石山幼子亡》 宋·卫宗武
无子虽可悲,有子未为喜。
断以释子言,莫非假合耳。
杜陵咏为麟,瑞物能有几。
昌黎谓之枭,恶德乃类是。 -
22.《旧有歙砚雅宜墨鑱贱号于阴以乱亡去十余年》 宋·艾性夫
冰蚕吐丝寒玉苍,老龙磨角玄云香,半生食汝充饥肠。
正尔悒悒伤弓亡,一日到眼惊余皇,欲呼未见谁鬣长。 -
23.《猛虎行》 唐·李白
朝作猛虎行,暮作猛虎吟。
肠断非关陇头水,泪下不为雍门琴。
旌旗缤纷两河道,战鼓惊山欲倾倒。
秦人半作燕地囚,胡马翻衔洛阳草。 -
24.《杂曲歌辞·出门行》 唐·元稹
兄弟同出门,同行不同志。
凄凄分岐路,各各营所为。
兄上荆山巅,翻石辨虹气。
弟沉沧海底,偷珠待龙睡。 -
25.《帝京篇》 唐·骆宾王
山河千里国,城阙九重门。
不睹皇居壮,安知天子尊。
皇居帝里崤函谷,鹑野龙山侯甸服。
五纬连影集星躔,八水分流横地轴。 -
26.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
27.《同宋参军之问梦赵六赠卢陈二子之作》 唐·陈子昂
晓霁望嵩丘,白云半岩足。
氛氲涵翠微,宛如嬴台曲。
故人昔所尚,幽琴歌断续。
变化竟无常,人琴遂两亡。 -
28.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
29.《自溧水道哭王炎三首》 唐·李白
白杨双行行,白马悲路傍。
晨兴见晓月,更似发云阳。
溧水通吴关,逝川去未央。
故人万化尽,闭骨茅山冈。 -
30.《送终》 唐·韦应物
奄忽逾时节,日月获其良。
萧萧车马悲,祖载发中堂。
生平同此居,一旦异存亡。
斯须亦何益,终复委山冈。 -
31.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
32.《二风诗·乱风诗五篇·至荒》 唐·元结
(古有荒王,忘戒慎道,以逸豫失国,故为《至荒》
之诗一章三韵十二句)
国有世谟,仁信勤欤。
王实惛荒,终亡此乎。
焉有力恣谄惑,而不亡其国?呜呼亡王,忍为此心!
敢正亡王,永为世箴。 -
33.《二风诗·乱风诗五篇·至乱》 唐·元结
(古有乱王,肆极凶虐,乱亡乃已,故为《至乱》之诗
二章二韵十二句)
嘻乎王家,曾有凶王,中世失国,岂非骄荒。
复复之难,令则可忘。
嘻乎乱王,王心何思?暴淫虐惑,无思不为;
生人冤怨,言何极之。 -
34.《二风诗·乱风诗五篇·至荒》 唐·元结
(古有荒王,忘戒慎道,以逸豫失国,故为《至荒》
之诗一章三韵十二句)
国有世谟,仁信勤欤。
王实惛荒,终亡此乎。
焉有力恣谄惑,而不亡其国?呜呼亡王,忍为此心!
敢正亡王,永为世箴。 -
35.《二风诗·乱风诗五篇·至乱》 唐·元结
(古有乱王,肆极凶虐,乱亡乃已,故为《至乱》之诗
二章二韵十二句)
嘻乎王家,曾有凶王,中世失国,岂非骄荒。
复复之难,令则可忘。
嘻乎乱王,王心何思?暴淫虐惑,无思不为;
生人冤怨,言何极之。 -
36.《京西遇旧识兼送往陇西》 唐·姚系
蝉鸣一何急,日暮秋风树。
即此不胜愁,陇阴人更去。
相逢与相失,共是亡羊路。 -
37.《慈恩寺怀旧》 唐·李端
去者不可忆,旧游相见时。
凌霄徒更发,非是看花期。
倚玉交文友,登龙年月久。
东阁许联床,西郊亦携手。 -
38.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
39.《出门行》 唐·元稹
兄弟同出门,同行不同志。
凄凄分歧路,各各营所为。
兄上荆山巅,翻石辨虹气。
弟沉沧海底,偷珠待龙睡。 -
40.《二王后-明祖宗之意也》 唐·白居易
二王后,彼何人,介公酅公为国宾,周武隋文之子孙。
古人有言天下者,非是一人之天下。
周亡天下传于隋,隋人失之唐得之。