-
101.《三月晦日集交荫轩送春》 明·陈鸿
西飞恨杀羲轮疾,九十东风将尽日。
门前芳草青已残,地上落花红更密。
欲问谁家卖酒旗,相留顷刻春归迟。
五更风雨倍惆怅,啼鸟无情犹不知。 -
102.《结交行怀于穀山年伯兼讯侯将军》 明·冯琦
呜呼!结交难结心,无论廊庙及山林。
下里浮沉世事浅,中朝出入人情深。
二十年来与公厚,倒屐倾筐无不有。
亹亹清谈曲席前,沉沉夜酌疏钟后。 -
103.《丙辰自南宫下第还避倭往来无定居亲交少至独》 明·归有光
江乡卜筑又城皞,春去秋来似雁臣。
总是寂寥扬子宅,如何更有问奇人。 -
104.《金子坤姚元白陈子野盛仲交余伯祥招饮永宁寺》 明·黄姬水
青郊歇马拂吴钩,萍聚天涯共白头。
久舍新丰唯命酒,长谣故国一登楼。
林残半壑飞寒雨,潮落空江急暮流。
世路风烟悲去住,莫辞西日醉箜篌。 -
105.《秋夜过盛仲交》 明·梅鼎祚
浊酒淹霜夕,繁枝映户庭。
冶城高片月,淮水荡疏星。
秋漏愁相促,寒钟醉共听。
世今无北海,谁慰尔飘零。 -
106.《交门歌》 明·全室宗泐
不其山头月将午,交门沉沉夜击鼓。
博山火爇凝绛烟,霓旌导骑来容与。
玉颜绰约含春花,向坐分明君自睹。
君心有欲神不违,侧耳倾心听好语。 -
107.《送王希赐编修使交趾》 明·苏伯衡
历数归真主,群方若缀旒。
外藩须嗣续,当宁重怀柔。
芝简文弥盛,茅封礼更优。
代言欣尔属,将指副予求。 -
108.《送盛仲交还秣陵》 明·王逢年
盛生东出关,白下桃花满。
相逢南阳田,目寄孤云远。
君归江国正鸣鸠,草绿空矶燕子愁。
与尔期登雨花阁,六朝何处楚江流。 -
109.《性初余同门友至正初定交钱唐及兹两纪顷以先》 明·王祎
忆昔与子游,我齿始逾冠。
子年颇少我,已复饱经传。
白璧信少双,明珠合同穿。
吾师文献公,清慎寡推荐。 -
110.《结交行》 明·许继
识人人识己,腾口自相誉。
誉至毁亦随,忧患安能去。
庞公不入城,孔明拜床下。
识士不欲多,乃是知人者。 -
111.《还山留别仲交作》 明·张之象
相期意气欲凌虚,旅舍春风厌索居。
末路但存三寸舌,明时不用百家书。
昆丘窈窕思栖鹤,谷水清泠忆钓鱼。
日暮干将抛酒市,生平结客似专诸。 -
112.《轼以去岁春夏,侍立迩英,而秋冬之交,子由》 宋·苏轼
曈曈日脚晓犹清,细细槐花暖欲零。
坐阅诸公半廊庙,时看黄色起天庭。 -
113.《轼以去岁春夏,侍立迩英,而秋冬之交,子由》 宋·苏轼
上尊初破早朝寒,茗碗仍沾讲舌乾。
陛楯诸郎空雨立,故应惭悔不儒冠。 -
114.《轼以去岁春夏,侍立迩英,而秋冬之交,子由》 宋·苏轼
两鹤摧颓病不言,年来相继亦乘轩。
误闻九奏聊飞舞,可得徘徊为啄吞。 -
115.《轼以去岁春夏,侍立迩英,而秋冬之交,子由》 宋·苏轼
微生偶脱风波地,晚岁犹存铁石心。
定似香山老居士,世缘终浅道根深。 -
116.《徐州送交代仲达少卿》 宋·苏轼
此身无用且东来,赖有江山慰不才。
旧尹未嫌衰废久,清尊犹许再三开。
满城遗爱知谁继,极目扁舟挽不回。
归去青云还记否,交游胜绝古城隈。 -
117.《王巩屡约重九见访既而不至以诗送将官梁交且》 宋·苏轼
惠丽知君月下见倾城,破恨悬知酒有兵。
老守无何惟日饮,将军竞病自诗鸣。
花枝不共秋欹帽,笔阵空来夜斫营。
爱惜微官将底用,他年只好写铭旌。 -
118.《大雪青州道上有怀东武园亭寄交孔周翰》 宋·苏轼
超然台上雪,城郭山川两奇绝。
海风吹碎碧琉璃,时见三山白银阙。
盖公堂前雪,绿窗朱户相明灭。
堂中美人雪争妍,粲然一笑玉齿颊。 -
119.《轼以去岁春夏侍立迩英而秋冬之交子由相继入》 宋·苏轼
瞳瞳日脚晓犹清,细细槐花暖自零。
坐阅诸公半廊庙,时看黄色起天庭。
(仆射吕公、门下韩公、左丞刘公,皆自讲席大用。
)上尊初破早朝寒,茗碗仍沾讲舌干。 -
120.《交難》 宋·范成大
美一人兮巖之扃,珮璧月兮間珠星。
歲既单兮不圭幣,路巉絶兮遠莫致。
稼石田兮长飢,誰與此兮蓺之。
藉予玉兮雙瑴,先予絺兮五兩。