-
141.《白沙亭逢吴叟歌》 唐·韦应物
龙池宫里上皇时,罗衫宝带香风吹。
满朝豪士今已尽,欲话旧游人不知。
白沙亭上逢吴叟,爱客脱衣且沽酒。 -
142.《乐燕行》 唐·韦应物
良辰且燕乐,乐往不再来。
赵瑟正高张,音响清尘埃。
一弹和妙讴,吹去绕瑶台。
艳雪凌空散,舞罗起徘徊。 -
143.《冬宵家会饯李郎司兵赴同州》 唐·岑参
急管杂青丝,玉瓶金屈卮。
寒天高堂夜,扑地飞雪时。
贺君关西掾,新绶腰下垂。
白面皇家郎,逸翮青云姿。 -
144.《敦煌太守后庭歌》 唐·岑参
敦煌太守才且贤,郡中无事高枕眠。
太守到来山出泉,黄砂碛里人种田。
敦煌耆旧鬓皓然,愿留太守更五年。 -
145.《南楼送卫凭(得归字)》 唐·岑参
近县多过客,似君诚亦稀。
南楼取凉好,便送故人归。
鸟向望中灭,雨侵晴处飞。
应须乘月去,且为解征衣。 -
146.《南楼送卫凭(得归字)》 唐·岑参
近县多过客,似君诚亦稀。
南楼取凉好,便送故人归。
鸟向望中灭,雨侵晴处飞。
应须乘月去,且为解征衣。 -
147.《酬裴员外以诗代书》 唐·高适
少时方浩荡,遇物犹尘埃。
脱略身外事,交游天下才。
单车入燕赵,独立心悠哉。
宁知戎马间,忽展平生怀。 -
148.《宋中送族侄式颜》 唐·高适
大夫击东胡,胡尘不敢起。
胡人山下哭,胡马海边死。
部曲尽公侯,舆台亦朱紫。
当时有勋业,末路遭谗毁。 -
149.《赠别王十七管记》 唐·高适
故交吾未测,薄宦空年岁。
晚节踪曩贤,雄词冠当世。
堂中皆食客,门外多酒债。
产业曾未言,衣裘与人敝。 -
150.《宋中十首》 唐·高适
梁王昔全盛,宾客复多才。
悠悠一千年,陈迹唯高台。
寂寞向秋草,悲风千里来。
朝临孟诸上,忽见芒砀间。 -
151.《自淇涉黄河途中作十三首》 唐·高适
川上常极目,世情今已闲。
去帆带落日,征路随长山。
亲友若云霄,可望不可攀。
于兹任所惬,浩荡风波间。 -
152.《苦雪四首》 唐·高适
二月犹北风,天阴雪冥冥。
寥落一室中,怅然惭百龄。
苦愁正如此,门柳复青青。
惠连发清兴,袁安念高卧。 -
153.《送高三十五书记》 唐·杜甫
崆峒小麦熟,且愿休王师。
请公问主将,焉用穷荒为。
饥鹰未饱肉,侧翅随人飞。
高生跨鞍马,有似幽并儿。 -
154.《示从孙济(济字应物,官给事中、京兆尹)》 唐·杜甫
平明跨驴出,未知适谁门。
权门多噂eR,且复寻诸孙。
诸孙贫无事,宅舍如荒村。
堂前自生竹,堂后自生萱。 -
155.《苏端、薛复筵简薛华醉歌》 唐·杜甫
文章有神交有道,端复得之名誉早。
爱客满堂尽豪翰,开筵上日思芳草。
安得健步移远梅,乱插繁花向晴昊。 -
156.《喜晴(一作喜雨)》 唐·杜甫
皇天久不雨,既雨晴亦佳。
出郭眺西郊,肃肃春增华。
青荧陵陂麦,窈窕桃李花。
春夏各有实,我饥岂无涯。 -
157.《送韦十六评事充同谷郡防御判官》 唐·杜甫
昔没贼中时,潜与子同游。
今归行在所,王事有去留。
逼侧兵马间,主忧急良筹。
子虽躯干小,老气横九州。 -
158.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
159.《羌村》 唐·杜甫
峥嵘赤云西,日脚下平地。
柴门鸟雀噪,归客千里至。
妻孥怪我在,惊定还拭泪。
世乱遭飘荡,生还偶然遂! -
160.《垂老别》 唐·杜甫
四郊未宁静,垂老不得安。
子孙阵亡尽,焉用身独完。
投杖出门去,同行为辛酸。
幸有牙齿存,所悲骨髓干。