-
41.《戏赠无本》 唐·孟郊
长安秋声干,木叶相号悲。
瘦僧卧冰凌,嘲咏含金痍。
金痍非战痕,峭病方在兹。
诗骨耸东野,诗涛涌退之。 -
42.《微雨夜行》 唐·白居易
漠漠秋云起,稍稍夜寒生。
但觉衣裳湿,无点亦无声。 -
43.《秋怀五首》 唐·鲍溶
促促生有涯,营营意无限。
无限意未申,有涯生已晚。
恩荣不可恃,天道归寸管。
老如影随人,时若车下坂。 -
44.《秋怀》 宋·连文凤
漫漫秋夜长,夜长不能寐。
抱琴出中庭,月影落在地。
一弹复再弹,声澹趣亦至。
谁家筝笛声,纷纷乱人思。
音响何急促,忽忽无古意。
嗟哉锺仪心,千古独憔悴。 -
45.《秋晚杂书三十首》 宋·方回
畴昔夏之夜,百虫无不鸣。
侵寻迫秋杪,惟有蟠蟀声。
微物乏巨喙,寒翅厉酸清。
露将化为霜,欲鸣声不成。 -
46.《中秋月寄子由三首》 宋·苏轼
殷勤去年月,潋滟古城东。
憔悴去年人,卧病破窗中。
徘徊巧相觅,窈窕穿房栊。
月岂知我病,但见歌楼空。 -
47.《己未过太湖僧寺得宗汝为书寄山蓣白酒长韵诗》 宋·黄庭坚
从学晚闻道,谋官无见功。
早衰观水鉴,内热愧邻邦。
比邻有宗侯,治剧乃雍容。
摩手抚鳏寡,蒿碪磔强梁。 -
48.《今秋久雨至八月望夕始晴月色尤清澈可爱置酒》 宋·晁公溯
玉斧琢月玻瓈声,月中桂树秋风惊。
终年待此一轮满,不忧蛙食忧鼍鸣。
白鼍十日鸣空山,雨师乘云呼不还。
黄尘晓涨三尺潦,明河夜飞千丈澜。 -
49.《秋虫叹》 宋·戴表元
夏虫声渐微,秋虫声渐繁。
微物何所知,时至不得间。
嗟我镜中发,亦复就凋残。
凄然杂忧患,霜风埽茅菅。
反不如彼虫,自得草莽间。
所以达生士,逃名在空山。
客居虽云乐,不如早知还。 -
50.《秋兴夜饮》 宋·陆游
成都城中秋夜长,灯笼蜡纸明空堂。
高梧月白绕飞鹊,衰草露湿啼寒螿。
堂上书生读书罢,欲眠未眠偏断肠。
起行百匝几叹息,一夕绿发成秋霜。 -
51.《听履霜操》 宋·黄庭坚
灵宫窈窕兮寒夜永,篁打造天兮明月下影,木叶陨霜兮秋声动。
我以岁莫起视夜兮,北山饮予斗柄。
幽人拂琴而当予,曰夫子则锺期,尝试刳心而为之听。
若有人兮亦既修,宴衽席之言兮不知其子之齐圣。 -
52.《锦城秋暮海棠》 宋·汪元量
锦城海棠妙无比,秋光染出胭脂蕊。
日照殷红如血鲜,箭砂妆粒真珠子。
玉环着酒睡初觉,脸薄粉香泪如洗。
绛纱穿露水晶圆,笑杀荷花守红死。 -
53.《秋霖即事联句三十韵》 唐·白居易
萧索穷秋月,苍茫苦雨天。
泄云生栋上,行潦入庭前。
——白居易
苔色侵三径,波声想五弦。 -
54.《还家秋夕饮中喜雨》 宋·杨万里
好风有意入金台,白酒无声落玊林。
秋雨亦嫌秋热在,打荷飘竹为人来。 -
55.《新秋晚酌》 宋·杨万里
胡床东乡坐,秋风忽凄其。
老夫襄病骨,急令闭东扉。
西扉亦半掩,压风作东吹。
何必风及我,风入凉自驰。 -
56.《秋日早起》 宋·杨万里
我眠亦甚安,梦中初无惊。
如何作梦语,反侧意不平。
起来不复寐,郡楼挝五更。
窗纸尚昏昏,看到渐次明。 -
57.《秋日同文馆诗》 宋·张耒
骑列千床直,云罗万卷齐。
舒妍交孔翠,争味杂柤梨。
白日诸侯贡,青春天老题。
秋清文酒健,莫叹羽林闺。 -
58.《次韵答常甫世弼二君不利秋官郁郁初不平故予》 宋·黄庭坚
鹏翼将图南,垂天上扶摇。
飞飞寻常闲,深树乘风蜩。
大观与小智,从事不同条。
扬雄老执戟,金张珥汉貂。 -
59.《宿育王山涵秋》 宋·楼钥
清秋来此宿涵秋,雨后山泉自在流。
夜暗寒声锵玉佩,灯明清影粲珠旒。
枕流正自怜孙楚,洗耳何须效许由。
我亦暂来专一壑,倚栏耽玩不知休。 -
60.《朱可绍去秋许棕靸明年夏当见寄今及期矣辄以》 宋·黎廷瑞
寥阳宫殿老夜叉,九头狞狞发髿髿。
朝暮拔本不满数,谪守凤山山下花。
忽生蚁虱若鱼子,秋风透顶栉复爬。
夫君岂鬻居士屩,履声汉代尚书家。