-
41.《閒中打睡》 宋·郭印
永日无一事,何妨白昼眠。
是中有佳处,心形每自便。
六用不能行,根尘都弃捐。
非醉亦非迷,神守得安全。 -
42.《閒身》 宋·释文珦
閒身孰能鞿,萧散随所欲。
凉风入芒屦,缓步秋塘曲。
清波淡无涯,无以涤心目。
鱼鸟亦忘情,何如在濠濮。 -
43.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
44.《閒门》 宋·释文珦
閒门绝尘鞅,松栝皆肺肺。
言忘见道真,静极闻天籁。
野菜宁加糁,山衣或无带。
此心苟不欺,贫贱亦何害。 -
45.《閒静词》 宋·释文珦
自从住山来,未尝离於山。
予爱山之静,山亦多予閒。
閒静两相得,悠然真意存。
白云乃知此,难与躁者言。 -
46.《王叔明示长句讶乌涧人不出楚则失矣齐亦未为》 宋·苏籀
忍对三峰閟两山,澹蛾三五韵幽閒。
王郎宾席自水冷,君须举玦人舍环。
乌涧门阶未尝峻,瑞峰重深一百间。
列屋罗帷隔风日,九回沈水纡髻鬟。 -
47.《閒咏一首》 宋·苏籀
肆筵无釦器,钉壁但鑱碑。
慨叹慕前躅,咨吁亦小知。
饪谐棋酒伴,瓶远井泉湄。
自许羲皇上,陶然绝旷夷。 -
48.《亦好园春晚再用前韵》 宋·喻良能
境净山别明一家,几多垂柳袅平沙。
閒中牵梦一池草,空里愁人万点花。
细雨朝朝兼暮暮,淡烟整整复斜斜。
绿阴青子真堪画,满意春风磬水涯。 -
49.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
50.《初冬》 宋·真山民
林叶新经数夜霜,地炉独拥一山房。
尘书邀我共高阁,浊酒劝人归醉乡。
费省家贫还似富,身閒日短亦如长。
梅花苦欲催吟兴,又破梢头半点香。 -
51.《即事》 宋·曾几
朝随粥鱼作,夕与栖鸟眠。
中间复何事,野饭炊山田。
摩腹步修庑,披襟坐南轩。
薰炉郁佳气,茶鼎浮轻烟。
閒开竹窗帙,静憩蒲团禅。
庶几永白日,亦用销残年。 -
52.《谢潘端叔惠红梅》 宋·楼钥
人閒丹桂亦微黄,未见红葩解有香。
惟喜此花兼众美,麝脐薰彻绛纱囊。 -
53.《题岘山》 宋·黄载
向来陵谷尚休然,放眼高台万象还。
南国一池襄汉水,中原千古邓唐山。
斜阳淡淡飞鸿没,芳草萋萋戎马閒。
前代英雄亦何许,棹歌日日过沧湾。 -
54.《殊胜院柬悟雪禅人》 宋·孙锐
百年萧寺古云间,五夜焚修昼掩关。
雪岭衣传方丈室,虎丘石点可中山。
天开罨黛成仙境,地接琉璃映佛颜。
我亦挂冠为弟子,同参肯许是耕閒。 -
55.《西山桐十咏·桐风》 宋·陈翥
分材植梧桐,桐茂成翠林。
日日来轻风,时时自登临。
拂干动微毳,吹叶破圆阴。
虚凉可解愠,轻鼓如调琴。 -
56.《上黄太史》 宋·高荷
万里南溪郡,黄香得赐环。
盛名喧海内,摧翮返云间。
太史资诚峻,郎官选亦悭。
朝廷才特起,堂奥援谁扳。 -
57.《登翠云台》 宋·吕定
一柱中流亦壮哉,分明世上有蓬莱。
帘开庐阜层层出,船汎岷山滚滚来。
夜冷神龙蟠水府,天青仙佩下瑶台。
閒将玉管吹明月,勾引翩翩彩凤回。 -
58.《吕望非熊》 宋·邵定
吕望非熊,□□□伯与太公,千千岁,无此逢。
使伯蚤而出猎兮,公方沽酒之匆匆。
使伯迟而出猎兮,公已埋骨乎东海之东。 -
59.《东台》 宋·陈舜俞
筑台俯园木,亦既覆华宇。
主翁达生者,作诗傍门户。
谓台乃主人,吾身同逆旅。
台远谓公言,无易浪称与。 -
60.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。