-
101.《吴傅朋出游丝书求诗》 宋·曾几
使君官事閒时书,略取万象随指呼。
空中游丝定何物,非蚕所吐仍非蛛。
光风霁日青春暮,惹草萦花细于缕。
君今幻出一毫端,此秘从来人未睹。 -
102.《赠疏山清老》 宋·曾几
江西草堂清,道价直寰宇。
中分死心坐,亲饮晦堂乳。
与人作阴凉,雨后散烦暑。
千林摇落后,郁郁松柏古。 -
103.《阎生谈黄庭》 宋·文同
茫茫诵灵文,谁为抉久瞽。
不能辨三一,岂复更知五。
方迷得真指,忽悟有奇睹。
自此日相亲,赤龙交黑虎。 -
104.《赠段万顷》 宋·晁补之
美人窈窕家南国,可与副笄亲黍稷。
平生寂莫凤将雏,惭愧木桃犹报璧。
石城三桨为谁催,万里清江凌不测。
王门酒肉傲胜诡,岂有邹阳仍下客。 -
105.《酬和知府李殿院见访之什往来不休因成四首》 宋·魏野
玉韵重听倍爽神,银钩忽睹更躬亲。
郡侯喜是风骚主,野客惭为唱和人。
积雾曾侵红绣旆,异香犹惹白纶巾。
两篇箧里贞珉上,频拂看宁有蠹尘。 -
106.《郊祀庆成并进状》 宋·曾巩
即祚讴歌后,钦柴礼数新。
盛容超旷代,乐贡尽殊邻。
宿戒临行殿,宵兴绝众臣。
立须空便泬,步进却柔姻。 -
107.《题富好礼所畜村乐图》 明·刘基
我昔住在南山头,连山下带清溪幽。
山巅出泉宜种稻,绕屋尽是良田畴。
家家种田耻商贩,有足懒踏县与州。
西风八月淋潦尽,稻穗崿比无蝗蟊。 -
108.《田不伐玉磬歌》 宋·吴则礼
田侯玉磬何瑰奇,吴子见之俄朵颐。
宣王石鼓气忽丧,摩挲篆刻还嗟咨。
作止休论惟柷敔,曾窥两阶舞干羽。
常临罍洗荐清庙,获迩天球亲簋簠。 -
109.《次王尚书韵呈石湖》 宋·陈造
圣经三百篇,凛凛诗鼻祖。
日月悬太空,不作雕篆语。
可举不可议,仲尼亲去取。
变为屈宋骚,刻画已愧古。 -
110.《纪关陇》 宋·郑刚中
十载三光分,号令南北阻。
四达礼义乡,限碍成蛮楚。
帝王岂无真,社稷固有主。
欃枪不待射,避路过河浒。 -
111.《恭睹上圣亲临江淮耀武伊洛谨成诗一章仰赞圣》 宋·曹勋
晓传清警出龙楼,八骏腾骧下斗牛。
铁骑屯云朝障殿,羽林扈跸拱凝旒。
暂迂玉趾临三楚,便觉荣光焕九州。
恢复故疆知默定,已看森索坠旄头。 -
112.《雪中读诚斋荆溪诸集成古诗二十韵奉寄并呈吴》 宋·赵蕃
云埋怀玉山,风断群玉府。
霰声欻成跳,雪陈翻已舞。
槎牙粲瑶林,突兀森琼户。
山差丈人行,鸟绝兄弟语。 -
113.《毕叔文携坡帖及与季真给事倡酬诗卷见访于邢》 宋·赵蕃
精金美玉当难朽,白衣苍狗终何有。
胡为径欲老东坡,应坐生时宿南斗。
何时斯文日再中,共推元佑超群公。
衮衣已易深衣古,醴酒宁思客酒浓。 -
114.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
115.《送仲嘉弟东归赴湖州长兴尉》 宋·程公许
乔松天与岁寒节,直从拱把禁霜雪。
如君生小乐真筌,众说咻之莫能夺。
青春闭合蛾眉怨,永日啖茹庖烟绝。
交朋劝止秆尔为,我亦无言可说。 -
116.《后元佑行上辨章乔益公》 宋·岳珂
正月二日天气清,六符两两三阶平。
合门催班报麻案,珂马玎玲万人看。
押麻参政拆玺封,宣词舍人来殿东。
鞠躬一声百寮听,军国平章乔益公。 -
117.《苏文忠萝汉偈帖赞》 宋·岳珂
佛法离住相,色相本非实。
云何阿罗汉,可以色相求。
居士宰官身,只园夙亲近。
会发宏原深,现此广长舌。 -
118.《薛道祖经行诗帖赞》 宋·岳珂
仲氏既不能定其名,经行又不能指其地。
睹奇逸于笔势,想溪山于诗意,瞭然景物之皆备,又何必吾身之亲至也。 -
119.《上鹤山作图书所扁》 宋·方岳
我本耕田夫,识字略可数。
谁令半窗灯,夺此一犁雨。
明经为青紫,无乃以书贾。
晚知事大谬,於学竟何补。 -
120.《应吴伯秀县尉教鄞学求诗》 宋·陈著
四明万丈崖,佳气蒸氤氲。
融结固有在,特起谁如君。
丹霄舞飞霞,青春蔼奇芬。
目下开五色,剩把天香分。