-
41.《盗焚浦江龙德寺经藏与卷轴化为玉诸葛亮公谈》 宋·郑刚中
盗火陈兰若,一燎无馀屋。
独此龙宫书,入火变为玉。
琤然断甓中,幖帙犹可目。
众谓有哲匠,秘愿发心腹。 -
42.《奉陪黄帅机访问元夕战场归途见人家园池花木》 宋·曹彦约
照人精采驻元戎,与我驱驰录近功。
想见玉箫声远夜,乱芟篁竹剉春葱。 -
43.《观孔义甫与谢致仕诗有感》 宋·郑侠
人生足清闲,天下第一福。
惜哉声与利,举世方逐逐。
君子耀轩裳。
小人腴口腹。 -
44.《古意赠郑彦能八音歌》 宋·黄庭坚
金欲百链刚,不欲绕指柔。
石羊卧荒草,一世如蜉蝣。
丝成蚕自缚,智成龟自囚。
竹箭天与美,岂愿作嚆矢。 -
45.《大道歌》 宋·白玉蟾
乌飞金,兔走玉,三界一粒粟。
山河大地几年尘,阴阳颠倒入玄谷。 -
46.《子瞻与李公麟宣德共画翠石古木老僧谓之憩寂》 宋·苏辙
东坡自作苍苍石,留趣松待伯时。
只有两人嫌未足,更收前世杜陵诗。 -
47.《同官直舍有木犀一株盛开与余修竹惟隔屏墙尔》 宋·姜特立
小山丛桂隔墙阴,曲槛修篁别作林。
芳意不孤符有德,寒梢相近本无心。
春多得地生何幸,岁晚为邻分益深。
赖有高人发佳致,因成盛事寄微吟。 -
48.《张义立得古井以木为甃命曰亨泉而求余诗》 宋·魏了翁
井居安其地,井通会其时。
地维人所宅,时乃天这为。
方冬群动息,水德潜清漪。
而随春木升,环顶活华滋, -
49.《题永丰郑丞梅涧》 宋·曾丰
分阴分阳天得清,生水生木清降精。
悬知梅与涧为一,交涵互养清难名。
客来强立痛题目,拟这万物无一足。
巢许立身今古高,夷齐受命乾坤独。 -
50.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
51.《连理木为何坰赋》 明·徐贲
松阳之山如游龙,粤罗浮原独巃嵸。
有坟峨峨树且封,谁其葬者楚国公。
楚公系同正献宗,煌煌炎宋祠业鸿。
若子洎孙俱登庸,德泽绵衍何其隆。 -
52.《野趣亭》 宋·汪莘
晚唐多处士,林亭足娱嬉。
吾乡盛儒冠,何园可栖迟。
负者有不能,富者有不为。
我穷不出门,出门复坐驰。 -
53.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
54.《予奉诏总裁元史故人操公琬实与纂修寻以病归》 明·宋濂
忆昔试艺时,年丁二十九。
不谙精与粗,运笔若挥帚。
欲尽王霸言,自寅直窥酉。
于时有操君,许子乃其友。 -
55.《七月十五夜醉卧三贤阁梦玉山隐君会稽外史与》 明·琦元璞
中语以记神交云耳龙门与天通,鸟道当绝壁。
青天挂石镜,倒影太湖碧。
飞亭压清湍,幽谷时游观。
千崖古雪积,六月松风寒。 -
56.《徐元用使君与其子端常邀仆与小儿过同游东山》 宋·苏轼
昔与徐使君,共赏钱塘春。
爱此小天竺,时来中圣人。
松如迁客老,酒似使君醇。
系舟藤城下,弄月镡江滨。 -
57.《次韵孔毅甫集古人句见赠五首》 宋·苏轼
羡君戏集他人诗,指呼市人如使儿。
天边鸿鹄不易得,便令作对随家鸡。
退之惊笑子美泣,问君久假何时归。
世间好句世人共,明月自满千家墀。 -
58.《有客曰孤梅访予於易庵孤山之下与之坐夜未半》 宋·何梦桂
蹇四山之孤竹兮,商周二君。
藐三径之孤松兮,晋宋一人。
天地冰霜兮,木落归根。
遗万物而独立兮,吾梅兄其仅存。 -
59.《咏木老人(一作傀儡吟,一作咏窟磊子人)》 唐·梁锽
刻木牵丝作老翁,鸡皮鹤发与真同。
须臾弄罢寂无事,还似人生一梦中。 -
60.《洞庭山维谅上人院阶前孤生橘树歌》 唐·皎然
洞庭仙山但生橘,不生凡木与梨栗。
真子无私自不栽,感得一株阶下出。
细叶繁枝委露新,四时常绿不关春。