-
81.《送外侄莫幼明还里疗疾》 宋·孙应时
爱子天资静,能来读我书。
积痾无自苦,小别未云疏。
外物人难必,良师古有余。
吴松春万顷,一览意何如。 -
82.《携稚幼看桃花》 宋·王洋
人面看花花笑人,春风吹絮絮催春。
韶华虽好多头绪,何似秋空不受尘。 -
83.《至广得弟幼能书报卜筑江皋二首》 宋·曾丰
远宦非吾愿,传闻误此行。
官忙无复学,俸薄不如耕。
食物多疑忌,医人少老成。
情微书不达,书达若为情。 -
84.《赠玑上人》 宋·曾丰
幼抛南聚落,晚据北丛林。
道貌枯中泽,禅机浅处深。
山腰云出没,水面月浮沉。
贾鸟勘还破,牢笼付一吟。 -
85.《相和歌辞·董逃行》 唐·张籍
洛阳城头火曈曈,乱兵烧我天子宫。
宫城南面有深山,尽将老幼藏其间。
重岩为屋橡为食,丁男夜行候消息。
闻道官军犹掠人,旧里如今归未得。
董逃行,汉家几时重太平。 -
86.《自洪府舟行直书其事》 唐·宋之问
仲春辞国门,畏途横万里。
越淮乘楚嶂,造江泛吴汜。
严程无休隙,日夜涉风水。
昔闻垂堂言,将诫千金子。 -
87.《放白鹇篇》 唐·宋之问
故人赠我绿绮琴,兼致白鹇鸟。
琴是峄山桐,鸟出吴溪中。
我心松石清霞里,弄此幽弦不能已。
我心河海白云垂, -
88.《将赴朔方军应制》 唐·张说
礼乐逢明主,韬钤用老臣。
恭凭神武策,远御鬼方人。
供帐荣恩饯,山川喜诏巡。
天文日月丽,朝赋管弦新。 -
89.《被弹》 唐·沈佺期
知人昔不易,举非贵易失。
尔何按国章,无罪见呵叱。
平生守直道,遂为众所嫉。
少以文作吏,手不曾开律。 -
90.《伤王学士》 唐·沈佺期
闭囚断外事,昧坐半馀期。
有言颖叔子,亡来已一时。
初闻宛不信,中话涕涟洏。
痛哉玄夜重,何遽青春姿。 -
91.《八月十五日象自江东止田园移庄…诗三首(俱见王维集)》 唐·卢象
谢病始告归,依然入桑梓。
家人皆伫立,相候衡门里。
畴类皆长年,成人旧童子。
上堂家庆毕,愿与亲姻迩。 -
92.《别弟妹二首(一作卢象诗)》 唐·王维
两妹日成长,双鬟将及人。
已能持宝瑟,自解掩罗巾。
念昔别时小,未知疏与亲。
今来始离恨,拭泪方殷勤。 -
93.《效古二首》 唐·储光羲
晨登凉风台,暮走邯郸道。
曜灵何赫烈,四野无青草。
大军北集燕,天子西居镐。
妇人役州县,丁男事征讨。 -
94.《同诸公秋日游昆明池思古》 唐·储光羲
仆人理车骑,西出金光逵。
苍苍白帝郊,我将游灵池。
太阴连晦朔,雨与天根违。
凄风披田原,横污益山陂。 -
95.《山中贻崔六琪华》 唐·储光羲
恍惚登高岭,裴回看落日。
遥想仲长园,如亲幼安室。
春渚菖蒲登,山中拨谷鸣。
相思不道远,太息未知情。 -
96.《送子婿崔真父归长城》 唐·刘长卿
送君卮酒不成欢,幼女辞家事伯鸾。
桃叶宜人诚可咏,柳花如雪若为看。
心怜稚齿鸣环去,身愧衰颜对玉难。
惆怅暮帆何处落,青山无限水漫漫。 -
97.《还山贻湛法师》 唐·孟浩然
幼闻无生理,常欲观此身。
心迹罕兼遂,崎岖多在尘。
晚途归旧壑,偶与支公邻。
导以微妙法,结为清净因。 -
98.《出还》 唐·韦应物
昔出喜还家,今还独伤意。
入室掩无光,衔哀写虚位。
凄凄动幽幔,寂寂惊寒吹。
幼女复何知,时来庭下戏。
咨嗟日复老,错莫身如寄。
家人劝我餐,对案空垂泪。 -
99.《过卢明府有赠》 唐·高适
良吏不易得,古人今可传。
静然本诸己,以此知其贤。
我行挹高风,羡尔兼少年。
胸怀豁清夜,史汉如流泉。 -
100.《自京赴奉先县咏怀五百字/自京赴奉先咏怀五百字》 唐·杜甫
杜陵有布衣,老大意转拙。
许身一何愚,窃比稷与契。
居然成濩落,白首甘契阔。
盖棺事则已,此志常觊豁。