-
81.《送张逸人》 唐·罗邺
自说归山人事赊,素琴丹灶是生涯。
床头残药鼠偷尽,溪上破门风摆斜。
石井晴垂青葛叶,竹篱荒映白茅花。
遥知此去应稀出,独卧晴窗梦晓霞。 -
82.《秋霁夜吟寄友人》 唐·唐彦谦
槐柳萧疏溽暑收,金商频伏火西流。
尘衣岁晚缘身贱,雨簟更深满背秋。
前事悲凉何足道,远书慵懒未能修。
惟思待月高梧下,更就东床访惠休。 -
83.《题兴善寺寂上人院》 唐·郑谷
客来风雨后,院静似荒凉。
罢讲蛩离砌,思山叶满廊。
腊高兴故疾,炉暖发馀香。
自说匡庐侧,杉阴半石床。 -
84.《个人三十韵》 唐·吴融
袅袅复盈盈,何年坠玉京。
见人还道姓,羞客不称名。
故事谙金谷,新居近石城。
脸横秋水溢,眉拂远山晴。 -
85.《题衮州泗河中石床(李白、杜甫皆此饮咏)》 唐·吴融
一片苔床水漱痕,何人清赏动乾坤。
谪仙醉后云为态,野客吟时月作魂。
光景不回波自远,风流难问石无言。
迩来多少登临客,千载谁将胜事论。 -
86.《山中寄友人》 唐·杜荀鹤
深山多隙地,无力及耕桑。
不是营生拙,都缘觅句忙。
破窗风翳烛,穿屋月侵床。
吾友应相笑,辛勤道未光。 -
87.《山中寄友人》 唐·杜荀鹤
深山多隙地,无力及耕桑。
不是营生拙,都缘觅句忙。
破窗风翳烛,穿屋月侵床。
吾友应相笑,辛勤道未光。 -
88.《入关寄九华友人》 唐·杜荀鹤
坐床难稳露蝉新,便作东西马上身。
醲酒却输耽睡客,好山翻对不吟人。
无多志气禁离别,强半年光属苦辛。
箧里篇章头上雪,未知谁恋杏园春。 -
89.《题宗上人旧院》 唐·杜荀鹤
此院重来事事乖,半欹茅屋草侵阶。
啄生鸦忆啼松枿。
接果猿思啸石崖。
壁上尘粘蒲叶扇,床前苔烂笋皮鞋。
分明记得谈空日,不向秋风更怆怀。 -
90.《题陈山人居》 唐·黄滔
犹自莓苔马迹重,石嵌泉冷懒移峰。
空垂凤食檐前竹,漫拔龙形涧底松。
隔岸青山秋见寺,半床明月夜闻钟。
谁能惆怅磻溪事,今古悠悠不再逢。 -
91.《送人明经及第东归》 唐·黄滔
十问九通离义床,今时登第信非常。
亦从南院看新榜,旋束春关归故乡。
水到吴门方见海,树侵闽岭渐无霜。
知君已塞平生愿,日与交亲醉几场。 -
92.《友人见访不值因寄》 唐·唐求
门户寒江近,篱墙野树深。
晚风摇竹影,斜日转山阴。
砌觉披秋草,床惊倒古琴。
更闻邻舍说,一只鹤来寻。 -
93.《寂上人院联句》 唐·皮日休
瘿床空默坐,清景不知斜。
暗数菩提子,闲看薜荔花。
——皮日休
有情惟墨客,无语是禅家。 -
94.《寂上人院联句》 唐·皮日休
瘿床空默坐,清景不知斜。
暗数菩提子,闲看薜荔花。
——皮日休
有情惟墨客,无语是禅家。 -
95.《联句(光、威、裒,姊妹三人,失其姓)》 唐·佚名
朱楼影直日当午,玉树阴低月已三。
——光
腻粉暗销银镂合,错刀闲剪泥金衫。
——威 -
96.《和李舍人使君纾题云明府道室》 唐·皎然
许令如今道姓云,曾经西岳事桐君。
流霞手把应怜寿,黄鹤心期拟作群。
金箓时教弟子检,砂床不遣世人闻。
桂阳亦是神仙守,分别无嗟两地分。 -
97.《题秦系山人丽句亭》 唐·皎然
独将诗教领诸生,但看青山不爱名。
满院竹声堪愈疾,乱床花片足忘情。 -
98.《怀香炉峰道人》 唐·贯休
常思峰顶叟,石窟土为床。
日日先见日,烟霞多异香。
冥心同槁木,扫雪带微阳。
终必相寻去,斯人不可忘。 -
99.《怀华顶道人》 唐·齐己
华顶星边出,真宜上士家。
无人触床榻,满屋贮烟霞。
坐卧临天井,晴明见海涯。
禅馀石桥去,屐齿印松花。 -
100.《怀华顶道人》 唐·齐己
华顶星边出,真宜上士家。
无人触床榻,满屋贮烟霞。
坐卧临天井,晴明见海涯。
禅馀石桥去,屐齿印松花。