-
121.《山行》 宋·卫宗武
麦畦桑陇夹蔬花,远水晖晖目欲斜。
一片野光涵列岫,翠微深处有人家。 -
122.《山行逢樵者》 宋·胡仲弓
鹤发童颜歌负薪,衣襟不染一凡尘。
担头几点桃花片,恐是当年避世人。 -
123.《送枯崖悟上人省觐三山》 宋·蒲寿宬
遍踏长松影,行吟入画屏。
秋江一叶渡,落日数峰青。
白发干新梦,黄花制晚龄。
片云何日会,重约在林扃。 -
124.《贫妇行》 宋·陈藻
故人身死妻贫病,买药无钱留性命。
半箪赤饭一盂蔬,对不能餐双泪迸。
阿官卖田妾未归,税在夫家田卖谁。
乡胥改割全隐匿,妾典衣裳空被追。 -
125.《三雪诗用前韵寓三字》 宋·项安世
令月浓于耜,丰年兆太平。
片飞何粲者,磈落太麤生。
薛凤崩腾势,巫猿寂寞声。
冰溪无豕渡,樵路有人行。 -
126.《和孟阜老梅韵》 宋·陈傅良
朝游山南莫北隅,修竹之下手所披。
五步一顾立不趋,柔枝弱干千万余。
粲然笑倩多新奇,岁寒安用众穉为。
惊嗟怪怪丈人行,缟衣蓝缕冰斲肌。 -
127.《湘西行》 宋·赵汝鐩
吾尝诵麓山盘纡句,又尝诵深林玲珑诗。
前有工部后吏部,拈出千古湘西奇。
扶藜游目逐萧爽,扪萝陟磴忘嶮巇。
杉桧摇空蛟虬舞,岭壑翳雾猿猱悲。 -
128.《同友人新陂庄少憩》 宋·邓深
家家轳辘络丝声,竹杖芒鞋取次行。
村笛牧羊烟欲暝,农歌秧稻雨初晴。
随瓶沽得酒堪醉,就野挑来菜可羹。
此是田家真况味,吾曹借取片时清。 -
129.《赠云屋瑞上人》 宋·方回
名缁今已绝,见汝忽惊神。
昔日陪三卫,多年护九宸。
漫从鸡帻报,长与蠹编亲。
汉幄垂前箸,秦关痛只轮。 -
130.《正纪用暮春韵见贻复和三章》 宋·郭印
自得无为理,行藏异世人。
片云尘外侣,流水洞中宾。
思虑何劳遣,形神已觉亲。
超然阅众甫,陵谷几回新。 -
131.《中秋佳月怀杜安行冯当可二首》 宋·郭印
西风卷尽片云浮,天宇团圆素月流。
玉斧修成三夜景,银盘赛过十年秋。
佳人渺邈心相照,羁客徘徊影共愁。
安得仙娥一招手,驱鸾驾鹤上琼楼。 -
132.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
一片閒心,十方充塞。
春律行兮发华,秋风敛兮落木。
谁调谁牧,不伤不触。
万像同放光明,太虚了无棱骨。
中规矩兮,东西南北。 -
133.《示用禅人》 宋·释宗杲
未点先行不唧{左口右留},不拨自转已出丑。
那堪更鼓两片皮,岂止鉴空开户牖。
火中木马空嘶鸣,水底泥牛谩哮吼。
用禅用禅听我言,拶到悬崖须放手。 -
134.《袁生行赠袁孟逸》 明·王稚登
袁生袁生,尔何玩世爱学严君平。
藏名在卜肆,朝取扑满钱,夕抱鸱夷醉,朱门招之谢弗往
,西寺东邻留且住。
已将白象即心调,更借青莲为法喻。 -
135.《曲江二首》 唐·杜甫
一片花飞减却春,风飘万点正愁人。
且看欲尽花经眼,莫厌伤多酒入唇。
江上小堂巢翡翠,苑边高冢卧麒麟。
细推物理须行乐,何用浮荣绊此身。 -
136.《夜半乐·冻云黯淡天气》 宋·柳永
冻云黯淡天气,扁舟一叶,乘兴离江渚。
渡万壑千岩,越溪深处。
怒涛渐息,樵风乍起,更闻商旅相呼。
片帆高举。 -
137.《凄凉犯·绿杨巷陌秋风起》 宋·姜夔
绿杨巷陌秋风起,边城一片离索。
马嘶渐远,人归甚处,戍楼吹角。
情怀正恶,更蓑草寒烟淡薄。
似当时、将军部曲,迤逦度沙漠。 -
138.《圆圆曲》 清·吴伟业
鼎湖当日弃人间,破敌收京下玉关。
恸哭六军俱缟素,冲冠一怒为红颜。
红颜流落非吾恋,逆贼天亡自荒宴。
电扫黄巾定黑山,哭罢君亲再相见。 -
139.《长安古意》 唐·卢照邻
长安大道连狭斜,青牛白马七香车。
玉辇纵横过主第,金鞭络绎向侯家。
龙衔宝盖承朝日,凤吐流苏带晚霞。
百尺游丝争绕树,一群娇鸟共啼花。 -
140.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。