-
21.《木兰花慢 己未十月十七日寿溪月真人》 元·张雨
试瑶台借雪,春意早,满林峦。
笑东老殷勤,能倾家酿,与尽清欢。
曾因求贤把诏,便朗吟、湓浦又庐山。
自爱西湖烟雨,玉鞭分付青鸾。 -
22.《昨见韩丞相言王定国今日玉堂独坐有怀其人》 宋·苏轼
昼卧玉堂上,微风举轻纨。
铜瓶下碧井,百尺鸣飞澜。
俯仰清梦余,爱此一掬寒。
似予平生友,苦语凉肺肝。 -
23.《张夫人挽词》 宋·张耒
世德簪缨贵,家风孝友传。
承夫知不忌,爱子故亲贤。
飘忽人间梦,生平物外缘。
诸天清净报,可但閟重泉。 -
24.《点绛唇 依托梁桓真人,见呜鹤余音卷四,案》 宋·无名氏
小小瓢儿,生得天然诧。
身矬矮。
瓢儿元有口,难开解。
认得乾坤,此理谁能解。
腰间常道人偏爱。
不换金鱼袋。 -
25.《和宋永兄爱日楼见寄八首》 宋·黄公度
龆齓携书册,成名天上回。
如公希世者,自古几人哉。
山薮讵宜去,功名看鼎来。
人间无伯乐,相马失龙媒。 -
26.《诗人》 宋·姜特立
自古诗人多坎壈,早达唯有苏长公。
流离岭外七年谪,受尽人间半世穷。
我方六十遇明主,前此独卧空山中。
岂唯食粥动经月,门外往往罗蒿蓬。
呜呼诗人天爱惜,不与富贵唯穷空。
彼苍於我亦厚矣,但畀明月和清风。 -
27.《蝶恋花·落落盘根真得地》 近代·王国维
落落盘根真得地,涧畔双松,相背呈奇态。
势欲拚飞终复坠,苍龙下饮东溪水。
溪上平岗千叠翠,万树亭亭,争作拏云势。
总为自家生意遂,人间爱道为渠媚。 -
28.《南乡子 和干臣乐府南乡子,南乐言怀中间,》 元·王恽
万汇帝城春。
况是明时选用人。
爱煞曲山周老子,依仁。
任运□□不自论。
六任漫逢辰。
甚是荣华尽苦辛。
赢得归来儿女笑,苏秦。
白马红缨 -
29.《汉炳丹山晚进知学以来尝於文字中敬识先生矣》 宋·樊汉炳
披露已谐平日志,开云须信大贤能。
只馀天道终堪倚,不问人间爱与憎。 -
30.《四月二十八日作又行遍人间病不禁,》 宋·陆游
四月欲尽五月初,九十未及八十余。
开口何曾谈世事,收身且复爱吾庐。 -
31.《代书答开封府推官姚辅周郎中》 宋·邵雍
世态其如与愿违,必须言进是无知。
遍将底事闲思处,不若西街极论时。
设有奇才能动世,奈何双鬓已如丝。
天边新月从来细,不为人间爱画眉。 -
32.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
33.《长恨歌》 唐·白居易
汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。
杨家有女初长成,养在深闺人未识。
天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。
回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。 -
34.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
35.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
36.《韦讽录事宅观曹将军画马图》 唐·杜甫
国初已来画鞍马,神妙独数江都王。
将军得名三十载,人间又见真乘黄。
曾貌先帝照夜白,龙池十日飞霹雳。
内府殷红玛瑙盘,婕妤传诏才人索。 -
37.《三姝媚·过都城旧居有感》 宋·吴文英
湖山经醉惯。
渍春衫、啼痕酒痕无限。
又客长安,叹断襟零袂,涴尘谁浣。
紫曲门荒,沿败井、风摇青蔓。 -
38.《祭妹文》 清·袁枚
乾隆丁亥冬,葬三妹素文于上元之羊山,而奠以文曰:呜呼!汝生于浙,而葬于斯,离吾乡七百里矣;当时虽觭梦幻想,宁知此为归骨所耶?汝以一念之贞,遇人仳离,致孤危托落,虽命之所存,天实为之;然而累汝至此者,未尝非予之过也。
予幼从先生授经,汝差肩而坐,爱听古人节义事;一旦长成,遽躬蹈之。
呜呼!使汝不识《诗》、《书》,或未必艰贞若是。
余捉蟋蟀,汝奋臂出其间;岁寒虫僵,同临其穴。 -
39.《霓裳羽衣舞歌》 唐·白居易
我昔元和侍宪皇,曾陪内宴宴昭阳。
千歌万舞不可数,就中最爱霓裳舞。
舞时寒食春风天,玉钩栏下香案前。
案前舞者颜如玉,不著人间俗衣服。 -
40.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。