-
241.《复至曹娥堰寄剡县丁元珍》 宋·王安石
溪水浑浑来自北,千山抱水清相射。
山深水急无艇子,欲从故人安可得。
故人昔日此水上,樽酒扁舟慰行役。
津亭把手坐一笑,我喜满怀君动色。 -
242.《豫章王集大成惠我,思古人,实获我心八诗,》 宋·杨万里
孤嗜难众悦,今听非昔弦。
美人西山秀,藏茹饮涧泉。
雪蓑韫明月,永棹剌野船。
宝祲耿不掩,球声匆复珊。 -
243.《赵通判恭人周氏挽辞》 宋·杨万里
早与梁鸿隐,中随士会归。
一门忠义气,千古日星晖。
紫告金花诏,青灯锦字机。
西峰今夜月,坟是昔人非。 -
244.《梁父吟》 宋·张耒
豪俊昔未遇,白日无光辉。
隆中卧龙客,长啸视群儿。
九州英雄争着鞭,黄星午夜照中原。
君看慷慨有心者,乃是山东高帝孙。 -
245.《盘车图》 元·王冕
忆昔常过居庸关,关中流水声潺潺。
雪花飞寒大如席,白色粲烂西南山。
山家野店隐烟雾,水榭云楼有幽趣。
汉家封侯已消磨,秦时长城作行路。 -
246.《自崔镇至济州人情风俗可叹三十韵》 元·王冕
天阙星河近,关山道路长。
断云依野树,归鸟傍斜阳。
吊古添惆怅,伤时重慨慷。
艰难衣带缓,辛苦□毛苍。 -
247.《晋祠》 宋·欧阳修
古城南出十里间,鸣渠夹路何潺潺。
行人望祠下马谒,退即祠下窥水源。
地灵草木得余润,郁郁古柏含苍烟。
并儿自古事豪侠,战争五代几百年。 -
248.《晏元献公挽辞三首》 宋·欧阳修
四镇名藩忽十春,归来白首两朝臣。
上心方喜亲耆德,物论犹期秉国钧。
退食图书盈一室,开樽谈笑列嘉宾。
昔人风采今人少,恸哭何由赎以身。 -
249.《送智蟾上人游天台》 宋·欧阳修
昔年在伊洛,林壑每相从。
对扫竹下榻,坐思湖上峰。
自言伊洛波,每起沧洲忆。
今兹道行游,千里东南国。 -
250.《西园》 宋·欧阳修
落日叩溪门,西溪复何所。
人侵树里耕,花落田中雨。
平野见南山,荒台起寒雾。
歌舞昔云谁,今人但怀古。 -
251.《对酒》 宋·贺铸
白驹不可驻,尺璧非所珍。
独把一鳟酒,悲歌送徂春。
歌阑酒亦尽,回头迹已陈。
自笑十年仕,尚弥天下津。
岂无濯缨水,奈尔长路尘。
命也复何道,今人犹昔人。 -
252.《寄题刁景纯环翠亭》 宋·梅尧臣
古台数亩平岗连,莽苍瘦竹生寒烟。
虾蟆不食海月在,夜久帖角回婵娟。
今人莫论曾费筑,昔人已往谁知年。
三茅京岘必可望,终欲相与吟云泉。 -
253.《寄麦门冬於符公院》 宋·梅尧臣
佳人种碧草,所爱凌风霜。
佳人昔已殁,草色尚苍苍。
陆行载以车,水行载以航。
于今五六年,与我道路长。 -
254.《依韵和刘原甫舍人杨州五题其五昆丘》 宋·梅尧臣
隋家宫殿昔初成,不道荒凉兽迹行。
今日知来高处望,山川兴废使人惊。 -
255.《蒙用诸人韵赋诗见贻复用韵谢之》 宋·晁说之
昔人何事爱吾庐,燕雀鸾凰不并居。
乡社鸣琴欣日永,宦游退鶂恨风初。
迷楼赋罢梦何处,双扇诗成泪不疏。
莫问今朝多白发,年时曾奏万言书。 -
256.《船子和尚遗迹在华亭朱泾之间圭上人即其所诛》 宋·刘克庄
诚和尚昔挂孤帆,圭上人今架小庵。
老去身无安顿处,挑包便拟作禅参。 -
257.《绵亭林逸人扁所居室曰藏晖求诗》 宋·刘克庄
先生读易注参同,筑室云山第几重。
昔遇壶丘疑见怪,今于老子信犹龙。
方灵有物司丹灶,符验无妖血剑锋。
只恐欲藏藏未得,世人往往或知踪。 -
258.《送月蓬道人南游寄呈阳岩侍读直院侍郎六言三》 宋·刘克庄
昔燕见沉香亭,今送老破茅屋。
醉翁之耳虽白,坡仙之鬓已秃。 -
259.《友人病痁》 宋·刘克庄
昔闻诗可驱痁疾,今日诗人疾自婴。
势似边兵鏖未解,根同野草划还生。
能蠲热障惟山色,解洗烦襟只涧声。
溪友祝君如虎健,督僧栽种课奴耕。 -
260.《挽卢母黄太孺人》 宋·刘克庄
太孺贤声众论推,府君经学里人师。
牛衣隐约能偕老,萤火凄凉自课儿。
畴昔黄齏曾百甕,只今丹桂已双枝。
乌虖卢母哀荣甚,何必人题墓上碑。