-
81.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
82.《寄赵七侍御》 唐·李华
摇桨曙江流,江清山复重。
心惬赏未足,川迥失前峰。
凌滩出极浦,旷若天池通。
君阳青嵯峨,开拆混元中。 -
83.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
84.《善福精舍答韩司录清都观会宴见忆》 唐·韦应物
弱志厌众纷,抱素寄精庐。
皦皦仰时彦,闷闷独为愚。
之子亦辞秩,高踪罢驰驱。
忽因西飞禽,赠我以琼琚。 -
85.《和吴舍人早春归沐西亭言志》 唐·韦应物
晓漏戒中禁,清香肃朝衣。
一门双掌诰,伯侍仲言归。
亭高性情旷,职密交游稀。
赋诗乐无事,解带偃南扉。 -
86.《善福精舍答韩司录清都观会宴见忆》 唐·韦应物
弱志厌众纷,抱素寄精庐。
皦皦仰时彦,闷闷独为愚。
之子亦辞秩,高踪罢驰驱。
忽因西飞禽,赠我以琼琚。 -
87.《和吴舍人早春归沐西亭言志》 唐·韦应物
晓漏戒中禁,清香肃朝衣。
一门双掌诰,伯侍仲言归。
亭高性情旷,职密交游稀。
赋诗乐无事,解带偃南扉。 -
88.《寄岳州贾司马六丈、巴州严八使君两阁老五十韵》 唐·杜甫
衡岳啼猿里,巴州鸟道边。
故人俱不利,谪宦两悠然。
开辟乾坤正,荣枯雨露偏。
长沙才子远,钓濑客星悬。 -
89.《岁暇题茅茨》 唐·钱起
谷口逃名客,归来遂野心。
薄田供岁酒,乔木待新禽。
溪路春云重,山厨夜火深。
桃源应渐好,仙客许相寻。 -
90.《宿慧山寺》 唐·王武陵
秋日游古寺,秋山正苍苍。
泛舟次岩壑,稽首金仙堂。
下有寒泉流,上有珍禽翔。
石门吐明月,竹木涵清光。
中夜河沈沈,但闻松桂香。
旷然出尘境,忧虑澹已忘。 -
91.《合源溪期张计不至》 唐·李益
霜露肃时序,缅然方独寻。
暗溪迟仙侣,寒涧闻松禽。
寂历兹夜永,清明秋序深。
微波澹澄夕,烟景含虚林。
素志久沦否,幽怀方自吟。 -
92.《石鼓歌》 唐·韩愈
张生手持石鼓文,劝我试作石鼓歌。
少陵无人谪仙死,才薄将奈石鼓何。
周纲凌迟四海沸,宣王愤起挥天戈。
大开明堂受朝贺,诸侯剑佩鸣相磨。 -
93.《送韦秀才道冲赴制举》 唐·刘禹锡
惊禽一辞巢,栖息无少安。
秋扇一离手,流尘蔽霜纨。
故侣不可追,凉风日已寒。
远逢杜陵士,别尽平生欢。 -
94.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
95.《和令狐相公晚泛汉江书怀寄洋州崔侍郎阆州高舍人二曹长》 唐·刘禹锡
雨过远山出,江澄暮霞生。
因浮济川舟,遂作适野行。
郊树映缇骑,水禽避红旌。
田夫捐畚锸,织妇窥柴荆。 -
96.《吐绶鸟词》 唐·刘禹锡
越山有鸟翔寥廓,嗉中天绶光若若。
越人偶见而奇之,因名吐绶江南知。
四明天姥神仙地,朱鸟星精钟异气。 -
97.《奉和中书崔舍人八月十五日夜玩月二十韵》 唐·刘禹锡
暮景中秋爽,阴灵既望圆。
浮精离碧海,分照接虞渊。
迥见孤轮出,高从倚盖旋。
二仪含皎澈,万象共澄鲜。 -
98.《题寿安甘棠馆二首》 唐·刘禹锡
公馆似仙家,池清竹径斜。
山禽忽惊起,冲落半岩花。
门前洛阳道,门里桃花路。
尘土与烟霞,其间十馀步。 -
99.《尧歌(一作舜歌,赏郑氏庄客去妇)》 唐·孟郊
尔室何不安,尔孝无与齐。
一言应对姑,一度为出妻。
往辙才晚钟,还辙及晨鸡。
往还迹徒新,很戾竟独迷。 -
100.《石淙(一作五淙十首)》 唐·孟郊
岩谷不自胜,水木幽奇多。
朔风入空曲,泾流无大波。
迢递径难尽,参差势相罗。
雪霜有时洗,尘土无由和。