-
41.《淮南高骈所造迎仙楼》 唐·罗隐
鸾音鹤信杳难回,凤驾龙车早晚来。
仙境是谁知处所,人间空自造楼台。
云侵朱槛应难到,虫网闲窗永不开。
子细思量成底事,露凝风摆作尘埃。 -
42.《露》 唐·韩偓
鹤非千岁饮犹难,莺舌偷含岂自安。
光湿最宜丛菊亚,荡摇无奈绿荷干。
名因霈泽随天眷,分与浓霜保岁寒。
五色呈祥须得处,戛云仙掌有金盘。 -
43.《露》 唐·韩偓
鹤非千岁饮犹难,莺舌偷含岂自安。
光湿最宜丛菊亚,荡摇无奈绿荷干。
名因霈泽随天眷,分与浓霜保岁寒。
五色呈祥须得处,戛云仙掌有金盘。 -
44.《梦仙谣》 唐·李沇
海宫蹙浪收残月,挈壶掌事传更歇。
银蟾半坠恨流咽,六鳌披月撼蓬阙。
九炁真翁骑白犀,临池静听雌蛟啼。 -
45.《信州西三十里山名仙人城下有月岩山其状秀拔…赋是诗》 唐·韦庄
驱车过闽越,路出饶阳西。
仙山翠如画,簇簇生虹蜺.
群峰若侍从,众阜如婴提。
岩峦互吞吐,岭岫相追携。 -
46.《游仙》 唐·王贞白
我家三岛上,洞户眺波涛。
醉背云屏卧,谁知海日高。
露香红玉树,风绽碧蟠桃。
悔与仙子别,思归梦钓鳌。 -
47.《壶公山(古老相传古仙姓陈名壶公于此山成道因而名焉)》 唐·黄滔
八面峰峦秀,孤高可偶然。
数人游顶上,沧海见东边。
不信无灵洞,相传有古仙。
橘如珠夏在,池象月垂穿。 -
48.《尚书会仙亭咏蔷薇夤坐中联四韵晚归补缉所联因成一篇》 唐·徐夤
结绿根株翡翠茎,句芒中夜刺猩猩。
景阳妆赴严钟出,楚峡神教暮雨晴。
踯躅岂能同日语,玫瑰方可一时呈。 -
49.《陪冯使君游六首·迎仙阁》 唐·贯休
涧香霞影绕楼台,卷箔凭阑耳目开。
况从旌旗近鸾凤,可怜谈笑出尘埃。
火云不入长松径,露茗何须白玉杯。
谁道迎仙仙不至,今朝还有谢公来。 -
50.《仙掌》 唐·齐己
峭形寒倚夕阳天,毛女莲花翠影连。
云外自为高出手,人间谁合斗挥拳。
鹤抛青汉来岩桧,僧隔黄河望顶烟。
晴露红霞长满掌,只应栖托是神仙。 -
51.《仙诗五首》 唐·吴清妻
道启真心觉渐清,天教绝粒应精诚。
云外仙歌笙管合,花间风引步虚声。
□□□□□□□,□君隐处当一星。
□□莲花山头饭,黄精仙人掌上经。 -
52.《天仙子》 唐·韦庄
怅望前回梦里期,看花不语苦寻思。
露桃宫里小腰枝,眉眼细,鬓云垂,惟有多情宋玉知。
深夜归来长酩酊,扶入流苏犹未醒。 -
53.《临江仙》 唐·顾夐
碧染长空池似镜,倚楼闲望凝情。
满衣红藕细香清。
象床珍簟,山障掩,玉琴横¤
暗想昔时欢笑事,如今赢得愁生。 -
54.《临江仙》 唐·鹿虔扆
金锁重门荒苑静,绮窗愁对秋空。
翠华一去寂无踪。
玉楼歌吹,声断已随风¤
烟月不知人事改,夜阑还照深宫。 -
55.《临江仙》 唐·尹鹗
一番荷芰生池沼,槛前风送馨香。
昔年于此伴萧娘。
相偎伫立,牵惹叙衷肠¤
时逞笑容无限态,还如菡萏争芳。 -
56.《临江仙》 唐·张泌
烟收湘渚秋江静,蕉花露泣愁红。
五云双鹤去无踪。
几回魂断,凝望向长空¤
翠竹暗留珠泪怨,闲调宝瑟波中。
花鬟月鬓绿云重。
古祠深殿,香冷雨和风。 -
57.《仙掌铭》 唐·独孤及
阴阳开阖,元气变化,泄为百川,凝为崇山,山川之作,与天地并,疑有真宰而未知尸其功者。
有若巨灵赑屃,攘臂其间,左排首阳,右拓太华,绝地轴使中裂,坼山脊为两道,然后导河而东,俾无有害,留此巨迹于峰之巅。
后代揭厉于玄踪者,聆其风而骇之,或谓诙诡不经,存而不议。
及以为学者拘其一域,则惑于余方。 -
58.《玉蝴蝶(五之二·仙吕调)》 宋·柳永
渐觉芳郊明媚,夜来膏雨,一洒尘埃。
满目浅桃深杏,露染风裁。
银塘静、鱼鳞簟展,烟岫翠、龟甲屏开。
殷晴雷。 -
59.《玉山枕(仙吕调)》 宋·柳永
骤雨新霁。
荡原野、清如洗。
断霞散彩,残阳倒影,天外云峰,数朵相倚。
露荷烟芰满池塘,见次第、几番红翠。 -
60.《河传(二之二·仙吕调)》 宋·柳永
淮岸。
向晚。
圆荷向背,芙蓉深浅。
仙娥画舸,露渍红芳交乱。
难分花与面。
采多渐觉轻船满。
呼归伴。
急桨烟村远。
隐隐棹歌,渐被蒹葭遮断。
曲终人不见。