-
181.《题王复初所藏子昂临禊帖》 宋·陆文圭
昭陵玉函出人间,开平经今四百年。
永和远距贞观先,俯仰陈迹俱可怜。
古人学书如学仙,笑锋谁人玄之玄。
水晶宫裹佳公子,风流翰墨皆水然。 -
182.《因览仰山小释迦语成唱道二首》 宋·释正觉
脱尽诸缘空不空,杳无边表喻难同。
须知月蚌肠中物,体取云犀角里通。
建化何妨行鸟道,回途复妙显家风。
太平游子归来也,云鬓霜眉内转功。 -
183.《代梅所戏答正仲用韵赠管城子二绝》 宋·舒岳祥
离离漠漠总牢愁,仰面书空一幅秋。
比似羲皇元未画,何须小楷作蝇头。 -
184.《子宝东归以嘤其鸣矣求友声为韵作古诗七章宽》 宋·孙应时
宇宙归一概,时势相重轻。
人心太行山,我道如砥平。
沈吟百年事,俛仰万古情。
五穷未可送,鬼语方嚘嘤。 -
185.《和沈子美梅诗》 宋·王洋
一气如权衡,俯仰在缇室。
鼓行橐籥间,草木俱应律。
物物各有长,辈行皆屈膝。
谁能长百花,寒梅最先密。 -
186.《寄朱仰之》 宋·王洋
年齐甲子性同宜,想见论文更不疑。
小约同行先具酒,且推独步放君棋。
庭前雁鹭能堪否,堂下龟鱼暂付谁。
好向蓝田报消息,多栽松竹待哦诗。 -
187.《万席仰之许酒以诗戏之》 宋·王洋
花色芳菲酒力醲,坐中上客索千钟。
朱陈缱绻论前契,子婿牵联本一宗。
独为棋高能假借,众同酒伴不阿容。
归来醉倒终无怨,此会心知不易逢。 -
188.《同刘仲忱舍人先生郑武子饯伯氏赋两篇得圣欢》 宋·王洋
客行仍别离,此恨亦已更。
去语已莫留,来愁不须聘。
七闽何贪贤,四海方仰圣。
班驿是归涂,频宜发新咏。 -
189.《喜仰之至》 宋·王洋
江东幕客江西吏,各是年过五十时。
一去尘中劳梦约,重来物外有心期。
烟中艇子花前酒,竹里棋声月下诗。
景物不妨俱是旧,只添须发白如丝。 -
190.《次韵赵子玉书怀》 宋·于石
鹑结为衣鹬作冠,采芝何处问商颜。
兴亡眼欲窥千古,俯仰心无愧两间。
客路西风新白发,野花啼鸟旧青山。
日高浓睡平川屋,安用鸡鸣度远关。 -
191.《和林子长韵二首》 宋·袁说友
霜风弄衣结,脱木嘶千峰。
寒暑相主客,造物谁为功。
百年俯仰间,逸兴追林宗。
白发已种丝,飞寻筛长松。
宦游岂不佳,于我马牛风。 -
192.《蜀进士许成子魁天下用其殿前赋诗韵以志喜》 宋·袁说友
岷峨策足问修程,入对明光近太清。
五十年间多士赋,三千笔下一魁荣。
斯文焜燿由奎画,是处流传仰蜀缨。
我已夤缘观盛事,更看公等致隆平。 -
193.《和林子长训诸郎韵》 宋·袁说友
祝臝不知难,舐犊不知累。
我生饱经涉,一一如历块。
泛观孩提儿,铿锵捷应对。
由其不不学,所人遂同异。 -
194.《寄题仰止亭》 宋·曾丰
庐陵江浒路穷处,舟子不容仙子渡。
岂意一篙落手来,而资双足凌波去。
睥睨大海如江然,杯渡佛轻篙渡仙。
休负知津惟我是,且从登岸看谁先。 -
195.《北山》 先秦·佚名
陟彼北山,言采其杞。
偕偕士子,朝夕从事。
王事靡盬,忧我父母。
溥天之下,莫非王土;率土之滨,莫非王臣。 -
196.《送赵法师还蜀因名山奠简》 唐·李隆基
道家奠灵简,自昔仰神仙。
真子今将命,苍生福可传。
江山寻故国,城郭信依然。
二室遥相望,云回洞里天。 -
197.《驾幸三会寺应制》 唐·上官昭容
释子谈经处,轩臣刻字留。
故台遗老识,残简圣皇求。
驻跸怀千古,开襟望九州。
四山缘塞合,二水夹城流。
宸翰陪瞻仰,天杯接献酬。
太平词藻盛,长愿纪鸿休。 -
198.《郊庙歌辞·汉宗庙乐舞辞·观德舞》 唐·张昭
高庙明灵再启图,金根玉辂幸神都。
巢阿丹凤衔书命,入昴飞星献宝符。
正换熏弦娱赤子,忽登仙驾泣苍梧。 -
199.《相和歌辞·苦辛行》 唐·戎昱
且莫奏短歌,听余苦辛词:如今刀笔士,不及屠酤儿。
少年无事学诗赋,岂意文章复相误。
东西南北少知音,终年竟岁悲行路。 -
200.《相和歌辞·白头吟二首》 唐·李白
锦水东北流,波荡双鸳鸯。
雄巢汉宫树,雌弄秦草芳。
宁同万死碎绮翼,不忍云间两分张。
此时阿娇正娇妒,