-
241.《送阎寀赴东川辟》 唐·韦应物
冰炭俱可怀,孰云热与寒。
何如结发友,不得携手欢。
晨登严霜野,送子天一端。
只承简书命,俯仰豸角冠。
上陟白云峤,下冥玄壑湍。
离群自有托,历险得所安。
当念反穷巷,登朝成慨叹。 -
242.《始除尚书郎,别善福精舍》 唐·韦应物
简略非世器,委身同草木。
逍遥精舍居,饮酒自为足。
累日曾一栉,对书常懒读。
社腊会高年,山川恣游瞩。 -
243.《善福精舍答韩司录清都观会宴见忆》 唐·韦应物
弱志厌众纷,抱素寄精庐。
皦皦仰时彦,闷闷独为愚。
之子亦辞秩,高踪罢驰驱。
忽因西飞禽,赠我以琼琚。 -
244.《酬刘侍郎使君(刘太真)》 唐·韦应物
琼树凌霜雪,葱茜如芳春。
英贤虽出守,本自玉阶人。
宿昔陪郎署,出入仰清尘。
孰云俱列郡,比德岂为邻。 -
245.《善福精舍答韩司录清都观会宴见忆》 唐·韦应物
弱志厌众纷,抱素寄精庐。
皦皦仰时彦,闷闷独为愚。
之子亦辞秩,高踪罢驰驱。
忽因西飞禽,赠我以琼琚。 -
246.《酬刘侍郎使君(刘太真)》 唐·韦应物
琼树凌霜雪,葱茜如芳春。
英贤虽出守,本自玉阶人。
宿昔陪郎署,出入仰清尘。
孰云俱列郡,比德岂为邻。 -
247.《善福精舍秋夜迟诸君》 唐·韦应物
广庭独闲步,夜色方湛然。
丹阁已排云,皓月更高悬。
繁露降秋节,苍林郁芊芊。
仰观天气凉,高咏古人篇。 -
248.《贵游行》 唐·韦应物
汉帝外家子,恩泽少封侯。
垂杨拂白马,晓日上青楼。
上有颜如玉,高情世无俦。
轻裾含碧烟,窈窕似云浮。 -
249.《温泉行》 唐·韦应物
出身天宝今年几,顽钝如锤命如纸。
作官不了却来归,还是杜陵一男子。
北风惨惨投温泉,忽忆先皇游幸年。 -
250.《学仙二首》 唐·韦应物
昔有道士求神仙,灵真下试心确然。
千钧巨石一发悬,卧之石下十三年。
存道忘身一试过,名奏玉皇乃升天。 -
251.《潼关使院怀王七季友》 唐·岑参
王生今才子,时辈咸所仰。
何当见颜色,终日劳梦想。
驱车到关下,欲往阻河广。
满日徒春华,思君罢心赏。 -
252.《武威送刘单判官赴安西行营,便呈高开府》 唐·岑参
热海亘铁门,火山赫金方。
白草磨天涯,湖沙莽茫茫。
夫子佐戎幕,其锋利如霜。
中岁学兵符,不能守文章。 -
253.《送萧颖士赴东府得路字》 唐·贾邕
子欲适东周,门人盈歧路。
高标信难仰,薄官非始务。
绵邈千里途,裴回四郊暮。
征车日云远,抚已惭深顾。 -
254.《赋得还山吟送沈四山人》 唐·高适
还山吟,天高日暮寒山深,送君还山识君心。
人生老大须恣意,看君解作一生事。
山间偃仰无不至,石泉淙淙若风雨,桂花松子常满地。
卖药囊中应有钱,还山服药又长年。 -
255.《古乐府飞龙曲,留上陈左相(陈希烈)》 唐·高适
德以精灵降,时膺梦寐求。
苍生谢安石,天子富平侯。
尊俎资高论,岩廊挹大猷。
相门连户牖,卿族嗣弓裘。 -
256.《东平旅游,奉赠薛太守二十四韵》 唐·高适
颂美驰千古,钦贤仰大猷。
晋公标逸气,汾水注长流。
神与公忠节,天生将相俦。
青云本自负,赤县独推尤。 -
257.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
258.《遣兴五首》 唐·杜甫
蛰龙三冬卧,老鹤万里心。
昔时贤俊人,未遇犹视今。
嵇康不得死,孔明有知音。
又如垄底松,用舍在所寻。 -
259.《乾元中寓居同谷县,作歌七首》 唐·杜甫
有客有客字子美,白头乱发垂过耳。
岁拾橡栗随狙公,天寒日暮山谷里。
中原无书归不得,手脚冻皴皮肉死。 -
260.《发同谷县(乾元二年十二月一日自陇右赴剑南纪行)》 唐·杜甫
贤有不黔突,圣有不暖席。
况我饥愚人,焉能尚安宅。
始来兹山中,休驾喜地僻。
奈何迫物累,一岁四行役。