-
221.《会亭遇资政孙公赴阙公致仕已七年时召归将有》 宋·蔡襄
志节虽落落,不能无谤毁。
壮年自雄豪,末路遽颠委。
众口方丛嘈,即欲置之死。
公尝为大臣,沈冤不辩理。 -
222.《亲祀南郊诗》 宋·蔡襄
天畀元统,赤运开祉。
圣祖神宗,海域平砥。
思皇真考,岳封汾祀。
饵系戎胡,包束戈矢。 -
223.《观三国吟》 宋·邵雍
桓桓鼎峙震雷音,绝唱高踪没处寻。
箫鼓一方情未畅,弓刀万里力难任。
论兵狠石宁无意,饮马黄河徒有心。
虽曰天时亦人事,谁知虑外失良金。 -
224.《八咏诗 霜来悲落桐》 南北朝·沈约
悲落桐。
落桐早霜露。
燕至叶未抽。
鸿来枝已素。 -
225.《庚辰岁将命至巴东时已秋序霜荷索然偶赋是章》 宋·寇准
秉轺偶将命,抚俗烟江湄。
地僻接穷峡,务简稀公期。
秋信任无趣,野怀良自宜。
月白夜蝉响,池暗风荷衰。
溪云入破牖,山菊开疏篱。
贳酒不能醉,乡园空结悲。
徘徊独凝望,目极长天涯。 -
226.《隋堤写怀寄上右丞》 宋·毛滂
前年买符入函谷,归来柴车仍露宿。
似联石室陈图书,敢累山公为题目。
苍梧只觉波浪高,尺泽那知鳞尾秃。
已将倦翮谢风云,便拟閒身寄松竹。 -
227.《黄几道郎中同年挽词二首》 宋·苏辙
温恭天赋此心良,惠爱人知政术长。
井水无波任瓶绠,牛刀投隙应宫商。
分符出遍各城守,携被归従华省郎。
不到汝阴遗恨远,坐令湖水减清光。 -
228.《杂兴二首》 宋·苏辙
陋巷丈夫病且贫,悬鹑百结聊庇身。
蠕蠕大虱长孙子,败缯敝絮开阳春。
故襦宽博裹肩?坒,出没逡巡初莫畏。
一朝换酒入邻家,顾视腰间犹犊鼻。 -
229.《杂兴二首》 宋·苏辙
朱轮华盖事远游,厩无良马乘疲牛。
青丝玉勒金络头,任重道远旁人忧。
奔驰往来历山丘,腾坑投淖摧辕輈。
已压复起行未休,青刍黄粱为君羞。 -
230.《次韵景仁饮宋温之南轩二首》 宋·苏辙
白发迎新岁,播然国老更。
感时能细说,对酒任徐行。
画轴高分品,诗词妙入评。
疏狂先醉倒,应许恃乡情。 -
231.《次韵景仁饮宋温之南轩二首》 宋·苏辙
饮阑瓶已罄,话久仆须更。
高会良难得,危言岂易行。
归休便老计,得失任台评。
犹有青编在,它年不世情。 -
232.《和鲜于子骏益昌官舍八咏其六闲燕亭》 宋·苏辙
登山稍已高,旷望良亦远。
危亭在山腹,物景行自变。
诸峰宿露收,草木朝阳绚。
盎盎云出山,溜溜泉垂坂。
徐行得佳处,永日遂忘返。
此乐只自知,傍人任嫌懒。 -
233.《和鲜于子骏益昌官舍八咏 闲燕亭》 宋·苏辙
登山稍已高,旷望良亦远。
危亭在山腹,物景行自变。
诸峰宿露收,草木朝阳绚。
盎盎云出山,溜溜泉垂坂。
徐行得佳处,永日遂忘返。
此乐只自知,傍人任嫌懒。 -
234.《湘寇》 宋·曾巩
衡湘有寇未诛剪,杀气凛凛围江浔。
北兵居南匪便习,若以大舶乘高岑。
伧人操兵快如鹘,千百其旅巢深林。
超突溪崖出又伏,势变不易施戈镡。 -
235.《改过》 宋·李吕
颜子趣高远,改过不待形。
子路虽未及,有闻思欲行。
庸人过莫知,心目任盲腾。
纵复觉其然,如醉不愿醒。 -
236.《送江宰别》 宋·李吕
行李在门外,驾言归帝都。
三年宰杭州,警敏材有余。
检身不容玷,清冰莹玉壶。
遇事有所立,风雨信不渝。 -
237.《次韵明仲游栖云阁》 宋·刘子翚
溪山步步开图障,山影更随溪荡漾。
回环两县烟雨奇,一目尽奄长桥上。
乾枫枯柳澹不春,欢伯为解愁城屯。
书空咄咄亦良苦,抵掌呜呜聊任真。 -
238.《华亭风月堂避暑》 宋·王之道
大哉天休何穹窿,惟王配天居域中。
东西南北乃四裔,盛德可使车书同。
吾皇中兴继商武,小雅不复歌车攻。
年来幽障灭烽燧,梯航航里来夷戎。 -
239.《赠周宗道六十四韵》 明·刘基
天弓拨其弦,平地跃虎狼。
腥风扇九泽,浊雾干太阳。
琐琐蚊与虻,亦沸如蜩螗。
帝阍隔蓬莱,弱水不可航。 -
240.《北上感怀》 明·刘基
倦鸟思一枝,枥马志千里。
营营劳生心,出入靡定止。
伊余朽钝材,懒拙更无比。
才疏乏世用,嗜僻惟书史。