-
1.《扬州选蒙相公赏判雪后呈上》 唐·崔峒
自得山公许,休耕海上田。
惭看长史传,欲弃钓鱼船。
穷巷殷忧日,芜城雨雪天。
此时瞻相府,心事比旌悬。 -
2.《寄峡州韦郎中》 唐·李涉
年过五十鬓如丝,不必前程更问师。
幸得休耕乐尧化,楚山深处最相宜。 -
3.《苍颉台》 唐·汪遵
观迹成文代结绳,皇风儒教浩然兴。
几人从此休耕钓,吟对长安雪夜灯。 -
4.《山林休日田家》 唐·卢照邻
归休乘暇日,饁稼返秋场。
径草疏王彗,岩枝落帝桑。
耕田虞讼寝,凿井汉机忘。
戎葵朝委露,齐枣夜含霜。
南涧泉初冽,东篱菊正芳。
还思北窗下,高卧偃羲皇。 -
5.《送休师归长沙宁觐》 唐·齐己
高堂亲老本师存,多难长悬两处魂。
已说战尘消汉口,便随征棹别荆门。
晴吟野阔无耕地,晚宿湾深有钓村。
他日更思衰老否,七年相伴琢诗言。 -
6.《满江红(次杨子耕韵)》 宋·吕渭老
山绕吴城,修竹外,满林围碧。
任孤樯百丈,远牵江色。
政简民闲无一事,同游仍是鸳鸾客。
到晚年、遗爱续新题,都堪说。 -
7.《西江月·学道休於外觅》 元·谭处端
学道休於外觅,灵苗出自心田。
铁牛耕透见根元。
全在殷勤锻炼。
认证元初面目,端身勿使邪偏。
六钧弓硬拽来圆。
箭箭红心有验。 -
8.《题耕织图二十四首奉懿旨撰》 元·赵孟頫
当昼耘水田,农夫亦良苦。
赤日背欲裂,白汗洒如雨。
匍匐行水中,泥淖及腰膂。
新苗抽利剑,割肤何痛楚。 -
9.《清平乐 辍耕录卷二十八》 元·俞俊
君恩如草。
秋至还枯槁。
落落残星犹弄晓。
豪杰消磨尽了。
放开湖海襟怀。
休教鸥鹭惊猜。
我是江南倦客,等闲容易安排。 -
10.《耕乐轩》 明·贝琼
隐者东海头,安时事耕凿。
有田百亩余,相率治皛蜺。
我稼没牛腹,我书挂牛角。
三洲雷雨均,既耕必有获。