-
1.《旅中别侄暐》 唐·许浑
相见又南北,中宵泪满襟。
旅游知世薄,贫别觉情深。
歌管一尊酒,山川万里心。
此身多在路,休诵异乡吟。 -
2.《减字木兰花》 宋·侯置
春酲拚却。
鶗鴂一声花雨落。
蜜炬红残。
人在青罗步障间。
天公薄相。
惯得柳绵高百丈。
彩笔题诗。
休诵骚人九辨词。 -
3.《减字木兰花》 宋·侯置
春酲拚却。
鶗鴂一声花雨落。
蜜炬红残。
人在青罗步障间。
天公薄相。
惯得柳绵高百丈。
彩笔题诗。
休诵骚人九辨词。 -
4.《赵丽卿豸史座留别限韵》 明·边贡
听雨罢弹棋,苍茫生远思。
遥应白门柳,飘荡绿烟丝。
旅迹江花笑,归心海燕知。
倚酣方恋别,休诵渭城诗。 -
5.《松间》 宋·王安石
偶向松间觅旧题,野人休诵北山移。
丈夫出处非无意,猿鹤从来不自知。 -
6.《次韵蚀韵》 宋·叶茵
起来搔首夜如何,瞥见虾蟆影裹过。
幸自十分悬素魄,岂应一息驻妖魔。
光清於水尘难滓,色白如圭玷可磨。
休诵玉川艰险句,终篇比兴为元和。 -
7.《闻诵《法华经》歌》 唐·修雅
山色沈沈,松烟幂幂。
空林之下,盘陀之石。
石上有僧,结跏横膝。 -
8.《简赵真休》 宋·张炜
曾向诗坛夺锦袍,至今湖海诵风骚。
何如放下浑无事,句不惊人意更高。 -
9.《伯父《送先人下第归蜀》诗云︰人稀野店休安》 宋·苏轼
吾兄喜酒人,今汝亦能饮。
一杯归诵此,万事邯郸枕。 -
10.《伯父送先人下第归蜀诗云人稀野店休安枕路入》 宋·苏轼
索漠齐安郡,従来著放臣。
如何风雪里,更送独归人。
瘦骨寒将断,衰髯摘更稀。
未甘为死别,犹恐得生归。 -
11.《希深惠书言与师鲁永叔子聪几道游嵩因诵而韵》 宋·梅尧臣
闻君奉宸诏,瑞祝疑灵岫。
山水聊得游,志愿庶可就。
岂无朋从俱,况此一二秀。
方蕲建春陌,十刻残昼漏。 -
12.《岁乙丑余年四十有九矣因诵太白四十九年非一》 宋·朱翌
南来不赢粮,随身一竿竹。
四年钓曹溪,溪水香可掬。
求方驻隙驹,辟谷起黄独。
五十止欠一,何地可归宿。 -
13.《和谢吏部铁字韵三十四首·谢杨休三首》 宋·邓肃
半夜丝簧纷养耳,舞袖香风散沉水。
高堂嬉笑坐生春,不诵式微惊游子。
孟公投辖虽知人,故乡千里儿曹嗔。
毅然竟把刀头舞,百日梦归今日真。
依前瘦马登高绝,未应却笑此行拙。
邑人脂膏子弗求,况是丘侯帽无铁。 -
14.《泽民因诵乐天欲留年少待富贵富贵不来年少去》 宋·吴芾
劝君且醉瓮头春,休把升沉累此身。
自古功名须遇主,到头富贵不由人。
蟠胸器业元高世,落笔词章更出尘。
道在何忧年少去,九重前席会相亲。 -
15.《孔府判野耘尝宦云南今以余瘴多病意欲休官因》 宋·方回
万里蚕丛国,西南出漏天。
吐蕃唐徼接,越巂汉疆连。
参井星躔外,岷峨雪界边。
{左牛右羊}船元下粤,剑栈忽朝燕。 -
16.《蔡起居山亭》 唐·徐晶
文史归休日,栖闲卧草亭。
蔷薇一架紫,石竹数重青。
垂露和仙药,烧香诵道经。
莫将山水弄,持与世人听。 -
17.《白胡桃》 唐·李白
红罗袖里分明见,白玉盘中看却无。
疑是老僧休念诵,腕前推下水晶珠。 -
18.《奉赠太常张卿二十韵(均)》 唐·杜甫
方丈三韩外,昆仑万国西。
建标天地阔,诣绝古今迷。
气得神仙迥,恩承雨露低。
相门清议众,儒术大名齐。 -
19.《中书王舍人辋川旧居》 唐·钱起
几年家绝壑,满径种芳兰。
带石买松贵,通溪涨水宽。
诵经连谷响,吹律减云寒。
谁谓桃源里,天书问考槃。 -
20.《忝官引》 唐·元结
天下昔无事,僻居养愚钝。
山野性所安,熙然自全顺。
忽逢暴兵起,闾巷见军阵。
将家瀛海滨,自弃同刍粪。