-
141.《感怀寄择之》 宋·李覯
众人皆锐进,唯我复幽居。
虑远梦多乱,身闲气不舒。
干求非禄位,好尚岂诗书。
日夜又日夜,霜寒鬓发疎。 -
142.《闵雨诗》 宋·李覯
吴江之南,是曰丰国。
五种之生天下食,一岁不登,吾民菜色。
如何天不仁, -
143.《送彭昱应举》 宋·李覯
计偕千百数,太半是虚名。
近日逢吾子,心中叹笔精。
众人皆禄位,所贵在诚明。
努力唐虞际,期於大有成。 -
144.《偈颂一百零二首》 宋·释慧远
大哉释迦文,生下便作怪。
南北东西行,点胸也忒杀。
弃舍轮王位,反受父母拜。
六载向雪山,精进修净戒。 -
145.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
弃金轮王位,尊贵不尊贵。
冻饿深雪中,冷地里短气。
见明星,没巴鼻。
更言大地一切众生成正觉,吽吽,棒折也未。 -
146.《可山》 宋·释惟一
三拜起来依位立,孤高不与众峰齐。
自从得髓归来后,便见乾坤宇宙低。 -
147.《赵通判请赞观音》 宋·释心月
轮数珠,泛莲舟。
觉天云静,性海风休。
以悲为心,救众生苦。
以慈为眼,观众生忧。 -
148.《题宝塔》 宋·释印肃
塔本无缝,真如不动。
说此经处,涌出虚空。
释迦多宝,听说如梦。
东西无二,见见不同。 -
149.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
神定气平,心空智明。
其机静而自应,其用虚而不盈。
寒潭月落,霁夜河横。
绍了亡祖位,借功成佛名。
建立因缘皆尔尔,刹尘世界与众生。 -
150.《偈颂七十八首》 宋·释正觉
山云冉冉,江水茫茫。
正不居位,偏不涉傍。
显而不露,隐而弥彰。
猿啼古木音声急,鹤宿枯松梦寐长。 -
151.《次韵司徒富公耆年会诗》 宋·苏颂
古人称宴安,居处必择地。
诸公来河南,有若不期会。
岩岩大司徒,早辞槐鼎贵。
嘉谟纳渊衷,故事留台寺。