-
21.《圣节日望拜黄牛祠前退读众碑感而有作》 宋·洪咨夔
蜀在八极间,卦位西南坤。
万里泝天险,三峡为坤门。
巨灵擘太华,飞出黄河源。
余刃落巴山,巉绝雷斧痕。 -
22.《虞万州生日》 宋·魏了翁
春风吹我游锦官,客眸饱作沧江观。
鹤飞自由白日静,山来不断平野宽。
主人闻客倒屣迎,案头点易朱未乾。
速呼朋俦俾接席,又遣儿女来拜前。 -
23.《与蒙城知县陈著作同赋吐绶鸟》 宋·苏颂
羽毛之美其类众,雉曰吐绶世尤重。
灵姿异禀来何方,有客携持自咸雍。
朱笼驯习绣墩调,珍贵不与常禽共。
庭前爱玩不能已,欲买未有千金俸。 -
24.《冬日读白集爱其贫坚志士节病长高人情之句作》 宋·陆游
卜日家祭灶,牲肥酒香清。
分胙虽薄少,要是邻里情。
众起寿主人,一觥潋灩倾。
气衰易成醉,睡觉窗已明。 -
25.《九月八日登高作重九奇父赋三十韵与义拾余意》 宋·陈与义
九月风景好,节意满天涯。
书生尊所闻,登高乱城鸦。
虽无后乘丽,前驱载黄花。
两楼压波壮,众泽分夭斜。 -
26.《画中众仙歌》 宋·白玉蟾
不与饮尽孙权酒,正欲画屏笔脱手。
一点凝墨状生蝇,剔之不飞心始惊。
献之兴来拈起笔,笔如解飞自钩掣。
戏染松烟作牸牛,脱似偃角眠沙丘。 -
27.《子张子夏庙同邻几圣俞过作》 宋·韩维
峨峨道旁庙,庭户焕丹黝,恭闻师商贤,下拜奠卮酒。
大梁故王都,豪杰所奔走。
当时多尊荣,死不道人口。 -
28.《邻僧以木龛养蜂一日坠地僧见密燎烟薰蜂蜂大》 宋·王洋
采花供课能满庾,不自营巢庇风雨。
壘土削板非爱君,君自归之若安堵。
一声衙集律令严,两股挟持筋力苦。
栋宇不牢偶堕地,尽见室家窥积聚。 -
29.《怀素上人草书歌(一本作王邕诗,今从统签另编)》 唐·王zr
衡阳双峡插天峻,青壁巉巉万馀仞。
此中灵秀众所知,草书独有怀素奇。
怀素身长五尺四,嚼汤诵咒吁可畏。 -
30.《季冬自嵩山赴洛道中作》 唐·独孤及
皇运偶中变,长蛇食中土。
天盖西北倾,众星陨如雨。
胡尘动地起,千里闻战鼓。
死人成为阜,流血涂草莽。 -
31.《贺新郎(及第作)》 宋·姚勉
尝不喜旧词所谓‘宴罢琼林,醉游花市,此时方显男儿志。
’以为男儿之志,岂止在醉游花市而已哉,此说殊未然也,必志於致君泽民而後可,尝欲作数语易之而未暇。
癸丑叨忝误恩,方圆前话,以为他日魁天下者之劝,非敢自炫也。
夫以天子之所亲擢,苍生之所属望,当如之何而後可以无负之哉。 -
32.《入秋游山赋诗略无阙日戏作五字七首识之以野》 宋·陆游
吾才如蹇人,何计逐奔马;吾文如丑女,惟藉粉黛假。
向来已归休,毕志向林下。
块然一愚公,初不系用舍。
国恩定难报,衰涕时一洒。
人本不胜天,岂复论众寡。 -
33.《冬日读白集爱其贫坚志士节病长高人情之句作》 宋·陆游
吾常慕昔人,石介与王令;挑灯读其文,奋起失衰病。
吾徒宗六经,崇雅必放郑。
人众何足云,少忍待天定。 -
34.《九日赏菊》 宋·陈与义
黄花不负秋,与秋作光辉。
夜霜犹作恶,朝日为解围。
今晨岂重九,节意入幽菲。
孤芳擅天地,众卉亦已微。 -
35.《余顷为中塘梅林诗他日来游复作》 宋·叶适
侧闻中塘好,曾赋劝游篇。
凌江入枉浦,聊复信所传。
化工保作强,耿耿不自怜。
山山高相映,坞坞曲相穿。 -
36.《宣和甲辰三月三日山谷寺偶成是时欲下长芦也》 宋·释正觉
温风在山谷,青紫班芳妍。
浩然春公心,不作彼此偏。
其来初无像,荣事亦自然。
云容淡如鹤,草色齐腻烟。 -
37.《此日足可惜赠张籍(愈时在徐籍往谒之辞去作是诗以送)》 唐·韩愈
此日足可惜,此酒不足尝。
舍酒去相语,共分一日光。
念昔未知子,孟君自南方。
自矜有所得,言子有文章。 -
38.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
39.《杜鹃行(一作司空曙诗)》 唐·杜甫
古时杜宇称望帝,魂作杜鹃何微细。
跳枝窜叶树木中,抢佯瞥捩雌随雄。
毛衣惨黑貌憔悴,众鸟安肯相尊崇。 -
40.《杜鹃行(一作杜甫诗)》 唐·司空曙
古时杜宇称望帝,魂作杜鹃何微细。
跳枝窜叶树木中,抢翔瞥捩雌随雄。
毛衣惨黑自憔悴,众鸟安肯相尊崇。