-
121.《函镜如书帙号日贤如编题共首以伽陀》 宋·郑刚中
个中三业身,如梦幻泡影。
如露亦如电,无有真实相。
是诸个物者,众生悉如之。
以寔诸有故,遂随起灭中。
我今於诸有,不起空华见,普愿同一切,常作如是观。 -
122.《同日登青山偶作》 宋·吴芾
公余不惮陟崔嵬,三到谢公池上来。
下视众山俱培塿,俯窥尘世尽氛埃。
松生清籁醒人耳,花褪残红堕酒杯。
喜与诸君同胜赏,莫辞一醉少徘徊。 -
123.《海棠未开对酒作此》 宋·李流谦
春以花故妍,花好不辱春。
漫山烂桃李,由求盖具臣。
国艳朝众芳,此花当不名。
芳园丽韶景,点检能几根。 -
124.《谢湖山居士示和陶诗》 宋·楼钥
渊明千载人,同节仰孤峭。
岂惟辞督邮,莲社不得召。
书不求甚解,眼高得玄要。
诗亦本无意,但写胸中妙。 -
125.《读山谷文》 宋·赵蕃
深居度日浑亡赖,小役逾旬抑又疲。
到处青山恃青眼,随行黄卷有黄诗。
少陵授受后千载,此老风流彼一时。
众作沛然虽莫御,要云万折必东之。 -
126.《青山高为宋郎中德之作》 宋·程公许
青山高,六六峰。
遥镌嵽叶千万仞,斗起西南天半空。
蒸岚喷薄不得泄,翠屏掩霭深几重。
不知丹梯委曲到何许,飞楼杰观缥缈疑神功。 -
127.《十报恩 宁海长春庵主姜公,同众道友怜予行》 元·马钰
就福山来投,故作是词以报焉青牛白鹿与黄羊。
稳驾云舆昼夜忙。
运载乾坤常会合,推般日月永交光。
法轮乡*投玄窟,云辂玎铛入道场。
九转功夫如省悟,自然得继马丹 -
128.《六月五日池上》 宋·晁公溯
苍然暮色来,初月光尚微。
河汉亦不高,仰看天四垂。
众星一何多,粲若天围碁。
忽惊毛骨清,漙露沾我衣。
放杯折荷花,中有千丈丝。
织为芙蓉裳,可作江湖归。 -
129.《郡人请开旧江口因往视之而作》 宋·晁公溯
大江何时来,齧我千步堤。
居人念水至,前年拆鸡栖。
浸淫势未已,老圃忧夏畦。
青青五亩蔬,素沙黄卷泥。 -
130.《李仁甫除丧作诗问之》 宋·晁公溯
闭门读丧礼,荒庭蓬藋深。
愁云聚陇首,悲风吹棘心。
隣里昨甚忧,哭踊恐不任。
近除二月禫,初御五日琴。 -
131.《首夏即事与丘与权同韵作》 宋·苏颂
朱曦渐永烦暑添,薰风当昼飘前檐。
庭幽门邃搴帷帘,景物轩豁欣窥觇。
方池绿莹波文恬,两傍森森生苇蒹。
新荷未展排青尖,上下交映开鉴奁。 -
132.《伤仲永》 宋·王安石
金溪民方仲永,世隶耕。
仲永生五年,未尝识书具,忽啼求之。
父异焉,借旁近与之,即书诗四句,并自为其名。
其诗以养父母、收族为意,传一乡秀才观之。 -
133.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
134.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
135.《醉翁亭记》 宋·欧阳修
环滁皆山也。
其西南诸峰,林壑尤美,望之蔚然而深秀者,琅琊也。
山行六七里,渐闻水声潺潺而泻出于两峰之间者,酿泉也。
峰回路转,有亭翼然临于泉上者,醉翁亭也。 -
136.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
137.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
138.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
139.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。 -
140.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。