-
21.《孟生诗(孟郊下第,送之谒徐州张建封也)》 唐·韩愈
孟生江海士,古貌又古心。
尝读古人书,谓言古犹今。
作诗三百首,窅默咸池音。
骑驴到京国,欲和熏风琴。 -
22.《送黄构擢第后归江南》 唐·孟郊
澹澹沧海气,结成黄香才。
幼龄思奋飞,弱冠游灵台。
一鹗顾乔木,众禽不敢猜。
一骥骋长衢,众兽不敢陪。 -
23.《原蝗》 宋·王令
蝗生於野谁所为,秋一母死遗百儿。
埋藏地下不腐烂,疑有鬼党相收持。
寒禽冬饥啄地食,拾掇谷种无余遗。
吻惟掠卵不加破,意似留与人为饥。 -
24.《赠黄真护道人游茅山》 宋·楼钥
少年曾上三茅山,千岩万壑穷跻攀。
烟霏空翠不可状,弟兄联骑欣清閒。
回头五十有余载,至今梦境犹班班。
初从崇禧入仙境,元符玉晨纷幢幡。 -
25.《寄岳州贾司马六丈、巴州严八使君两阁老五十韵》 唐·杜甫
衡岳啼猿里,巴州鸟道边。
故人俱不利,谪宦两悠然。
开辟乾坤正,荣枯雨露偏。
长沙才子远,钓濑客星悬。 -
26.《山中杂咏》 宋·许必胜
久病鲜尘事,溪山逐相安。
欲知生息意,自树庭中兰。
静睹共叶荣,春风吹亦难。
新禽弄佳吹,小水生微澜。 -
27.《西山诗次李宾之韵(壬辰年十二月)》 明·陆釴
蚃蚃分阴阳,乾清已高发。
顺哉地漫衍,乃复有凌越。
于地起峰峦,如人有筋骨。
敷与意何休,敦圉势不杌。 -
28.《百舌鸟》 宋·文同
众禽乘春喉吻生,满林无限啼新晴。
南园花木正繁盛,小小大大皆来鸣。
藏枝映叶复谁使,不肯停住常嘤嘤。
就中百舌最无谓,满口学尽群鸟声。 -
29.《和牛相公题姑苏所寄太湖石兼寄李苏州》 唐·刘禹锡
震泽生奇石,沉潜得地灵。
初辞水府出,犹带龙宫腥。
发自江湖国,来荣卿相庭。
从风夏云势,上汉古查形。 -
30.《梦游春七十韵》 唐·元稹
昔岁梦游春,梦游何所遇。
梦入深洞中,果遂平生趣。
清泠浅漫流,画舫兰篙渡。
过尽万株桃,盘旋竹林路。 -
31.《续古诗十首》 唐·白居易
戚戚复戚戚,送君远行役。
行役非中原,海外黄沙碛。
伶俜独居妾,迢递长征客。
君望功名归,妾忧生死隔。 -
32.《游春十二首》 唐·姚合
正月一日后,寻春更不眠。
自知还近僻,众说过于颠。
看水宁依路,登山欲到天。
悠悠芳思起,多是晚风前。 -
33.《湘中寓居春日感怀》 唐·齐己
江禽野兽两堪伤,避射惊弹各自忙。
头角任多无獬豸,羽毛虽众让鸳鸯。
落苔红小樱桃熟,侵井青纤燕麦长。
吟把离骚忆前事,汨罗春浪撼残阳。 -
34.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
35.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
36.《和欧阳永叔啼鸟十八韵》 宋·梅尧臣
南方穷山多野鸟,百种巧口乘春鸣。
深林参天不见日,满壑呼啸难识名。
但依音响得其字,因与尔雅殊形声。
我昔曾有禽言诗,粗究一二啼嚎情。 -
37.《瑞鹧鸪》 宋·林逋
众芳摇落独鲜妍。
占尽风情向小园。
疏影横斜水清浅,暗香浮动月黄昏。
寒禽欲下先偷眼,粉蝶如知合断魂。
幸有微吟可相狎,不须檀板共金尊。 -
38.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
39.《古风其五十七》 唐·李白
羽族禀万化。
小大各有依。
周周亦何辜。
六翮掩不挥。
愿衔众禽翼。
一向黄河飞。
飞者莫我顾。
叹息将安归。 -
40.《依韵和永叔戏作》 宋·梅尧臣
琵琶转拨声繁促,学作饥禽啄寒木。
木蠹生虫细穴深,长啄歊铿未充腹。
拢弦叠响入众耳,发自深林答空谷。
上弦急逼下弦清,正如螗螂捕蝉声。