-
21.《兵部尚书孙公》 隋代·佚名
巍巍孙公,忠烈俱伟。
受天大任,渊渟山峙。
谋谟密宥,帝所眷倚。
付以留钥,又托以子。 -
22.《答任师中家汉公(一题:奉和师中丈汉公兄见》 宋·苏轼
先君昔未仕,杜门皇祐初。
道德无贫贱,风采照乡闾。
何尝疏小人,小人自阔疏。
出门无所诣,老史在郊墟。 -
23.《赋石昌言家五题其二白石寒树屏》 宋·梅尧臣
名画不复生,古魂埋地底。
技能无所发,骋巧崭岩里。
纤纤扫苍林,坡岸分迤逦。
近可笔发窥,远若风霾起。 -
24.《故家有乔木》 宋·于石
故家有乔木,众鸟巢其枝。
纷然各卵育,自啄还自飞。
谁欤恣残忍,缘木登其危。
毁室取尔子,杀戮轻如嬉。 -
25.《和户部岑尚书参迹枢揆》 唐·沈佺期
大君制六合,良佐参万机。
大业永开泰,臣道日光辉。
盐梅和鼎食,家声众所归。
汉章题楚剑,郑武袭缁衣。 -
26.《献淮宁军节度使李相公》 唐·刘长卿
建牙吹角不闻喧,三十登坛众所尊。
家散万金酬士死,身留一剑答君恩。
渔阳老将多回席,鲁国诸生半在门。
白马翩翩春草细,郊原西去猎平原。 -
27.《履道居三首》 唐·白居易
莫嫌地窄林亭小,莫厌贫家活计微。
大有高门锁宽宅,主人到老不曾归。
东里素帷犹未彻,南邻丹旐又新悬。
衡门蜗舍自惭愧,收得身来已五年。
世事平分众所知,何尝苦乐不相随。
唯馀耽酒狂歌客,只有乐时无苦时。 -
28.《紫玉箫(过尧民金部四叔位见韩相家姬轻盈所留题)》 宋·晁补之
罗绮丛中,笙歌丛里,眼狂初认轻盈。
无花解比,似一钩新月,云际初生。
算不虚得,都古与、第一佳名。
轻归去,那知有人,别后牵情。 -
29.《沈氏宜春堂屏徐给事贲所画春云叠嶂》 明·张羽
休文堂前花满枝,风物四时春更宜。
前年三月宴客时,坐上才杰皆能诗。
众中独许姑苏客,千里江山贮胸臆。
醉来意气为倾倒,写出层层好山色。 -
30.《夏日田家四首》 明·张名由
独酌冷风前,遂至于忘己。
而况人与世,枯槐聚玄蚁。
昔梦婴尘纷,宰割鬯吾旨。
金枝缀翠旗,鱼服交象弭。 -
31.《次韵子由所居六咏》 宋·苏轼
堂前种山丹,错落马脑盘。
堂后种秋菊,碎金收辟寒。
草木如有情,慰此芳岁阑。
幽人正独乐,不知行路难。 -
32.《寄题刘著作羲叟家园效圣俞体》 宋·欧阳修
嘉子治新园,乃在太行谷。
山高地苦寒,当树所宜木。
群花媚春阳,开落一何速。
凛凛心节奇,惟应松与竹。 -
33.《赋永叔家白鹦鹉杂言》 宋·梅尧臣
交翠衿,刷羽。
性安驯,善言语。
金笼爱,养妇女,是为陇山之鹦鹉。 -
34.《姑苏杂咏 死亭湾》 明·高启
贫贱众所弃,岂惟愚妇人。
圭组何重轻,能令变交亲。
翁子昔未逢,妻去耻负薪。
五十非晚贵,不能待终晨。 -
35.《醉歌赠金元白》 宋·刘子翚
南游会稽今十年,重来风物皆依然。
一时冠盖零落尽,故人独老空江边。
西陵仓曹实冗散,出无车马众所怜,江亭曳履偶识面,凛凛瘦骨余双颧。 -
36.《又和杨之美家琵琶妓》 宋·韩维
杨群好古天下无,自信独与常人殊。
勤身所营世或弃,反眼不顾我以趋。
彼其察物类有道,能取精妙遗其粗。
官卑俸薄不自给,买童教乐收图书。 -
37.《平江清明书所闻见》 宋·陈藻
早插绿杨檐外去,晚携黄腾杖头归。
富者几家贫者众,年年渐见赏人稀。 -
38.《景安录示旧雪诗拟简斋走笔赋所感奉谢》 宋·方回
名都十万户,拥貂者为谁。
一二达官外,絮纩或无之。
南雪压瘴疠,此事不可迟。
窭人既云众,速霁斯为宜。 -
39.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
40.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。