-
41.《鹧鸪天(梦仙)》 宋·曹冠
我昔蓬莱侍列仙。
梦游方悟绊尘缘。
青春放浪迷诗酒,黄卷优游对圣贤。
嘲水石,咏云烟。
乘风欲往思泠然。
要知昨夜方壶景,只在芸斋杖屦前。 -
42.《木兰花慢(看春有感)》 宋·吕胜己
平生花恨少,又那得、酒中愁。
自禅板停参,薄团悟罢,身世忘忧。
南柯旧时太守,尽当年、富贵即时休。
莫羡痴儿小子,心心念念封候。 -
43.《酹江月(信丰赋茉莉)》 宋·赵师侠
化工何意,向天涯海峤,有花清绝。
缟袂绿裳无俗韵,不畏炎荒烦热。
玉骨无尘,冰姿有艳,雅淡天然别。
真香冶态,未饶红紫春色。 -
44.《柳梢青》 宋·周密
藏双清图,奇悟入神,绝去笔墨畦径。
卷尾补之自书柳梢青四词,辞语清丽,翰札遒劲,欣然有契于心。
余因戏云:不知点胸老、放鹤翁同生一时,其清风雅韵,优劣当何如哉。
翁噱曰:我知画而已,安与许事,君其问诸水滨。 -
45.《风入松(江景)》 宋·吴礼之
苹汀蓼岸荻花洲。
占断清秋。
五湖景物供心眼,几曾有、一点闲愁。
梦里翩翩胡蝶,觉来叶叶渔舟。
谢郎随分总优游。
信任沉浮。
恬然云水无贪吝,笑分缠、骑鹤扬州。
只恐丹青妙笔,写传难尽风流。 -
46.《括意难忘》 宋·林正大
蜀道登天。
望峨眉横绝,石栈相连。
西来当鸟道,逆浪俯回川。
狷与鹤,莫攀缘。 -
47.《踏莎行(赠傀儡人刘师父)》 宋·刘仁父
不假牵丝,何劳刻木。
天然容貌施妆束。
把头全仗姓刘人,就中学写秦城筑。
伎俩优长,恢谐软熟。
当场喝采醒群目。
赠行无以表殷勤,特将谢意标芳轴。 -
48.《踏莎行(赠傀儡人刘师父)》 宋·刘仁父
不假牵丝,何劳刻木。
天然容貌施妆束。
把头全仗姓刘人,就中学写秦城筑。
伎俩优长,恢谐软熟。
当场喝采醒群目。
赠行无以表殷勤,特将谢意标芳轴。 -
49.《前出师表》 两汉·诸葛亮
先帝创业未半而中道崩殂,今天下三分,益州疲弊,此诚危急存亡之秋也。
然侍卫之臣不懈于内,忠志之士忘身于外者,盖追先帝之殊遇,欲报之于陛下也。
诚宜开张圣听,以光先帝遗德,恢弘志士之气,不宜妄自菲薄,引喻失义,以塞忠谏之路也。
宫中府中,俱为一体;陟罚臧否,不宜异同。 -
50.《人间词话七则》 清·王国维
有有我之境,有无我之境。
“泪眼问花花不语,乱红飞过秋千去。
”“可堪孤馆闭春寒,杜鹃声里斜阳暮。
”有我之境也。 -
51.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
52.《进学解》 唐·韩愈
国子先生晨入太学,招诸生立馆下,诲之曰:“业精于勤,荒于嬉;行成于思,毁于随。
方今圣贤相逢,治具毕张。
拔去凶邪,登崇畯良。
占小善者率以录,名一艺者无不庸。 -
53.《齐国佐不辱命》 先秦·左丘明
晋师从齐师,入自丘舆,击马陉。
齐侯使宾媚人赂以纪甗、玉磬与地。
“不可,则听客之所为。
”宾媚人致赂,晋人不可,曰:“必以肖同叔子为质,而使齐之封内尽东其亩。 -
54.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
55.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
56.《桐叶封弟辨》 唐·柳宗元
古之传者有言:成王以桐叶与小弱弟戏,曰:“以封汝。
”周公入贺。
王曰:“戏也。
”周公曰:“天子不可戏。 -
57.《心术》 宋·苏洵
为将之道,当先治心。
泰山崩于前而色不变,麋鹿兴于左而目不瞬,然后可以制利害,可以待敌。
凡兵上义;不义,虽利勿动。
非一动之为利害,而他日将有所不可措手足也。 -
58.《贾谊论》 宋·苏轼
非才之难,所以自用者实难。
惜乎!贾生,王者之佐,而不能自用其才也。
夫君子之所取者远,则必有所待;所就者大,则必有所忍。
古之贤人,皆负可致之才,而卒不能行其万一者,未必皆其时君之罪,或者其自取也。 -
59.《上梅直讲书》 宋·苏轼
轼每读《诗》至《鸱枭》,读《书》至《君奭》,常窃悲周公之不遇。
及观《史》,见孔子厄于陈、蔡之间,而弦歌之声不绝,颜渊、仲由之徒相与问答。
夫子曰: “‘匪兕匪虎,率彼旷野’,吾道非邪,吾何为于此?”颜渊曰:“夫子之道至大,故天下莫能容。
虽然,不容何病?不容然后见君子。 -
60.《喜雨亭记》 宋·苏轼
亭以雨名,志喜也。
古者有喜,则以名物,示不忘也。
周公得禾,以名其书;汉武得鼎,以名其年;叔孙胜敌,以名其子。
其喜之大小不齐,其示不忘一也。