-
61.《吴老公》 明·李东阳
吴老公,薄心肠。
夕河南,旦贞阳。
诈书实报恩作殃,一身非魏还非梁。
彼穷归义弃不祥,公心不薄尔可忘。
梁家养客如养狼,狼入彼室坏彼堂。
当时许媾惟朱张,溧阳公主谁家郎,乐游丝竹令人伤。 -
62.《仲夏朔汰卒群哄惊扰居民内外凛凛抚而贲之而》 宋·杜范
居家多惰拙,为国常隐忧。
有时发鲁叹,乃或遭楚咻。
坏证至束手,错事皆从头。
收污挑怨愤,作劳睨嬉游。 -
63.《吊张道从》 宋·郭印
风俗久颓坏,人物无轩昂。
夫君抱贞质,卓卓诚所长。
千牛解寸刃。
万象穷智囊。 -
64.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
木有火伤身,人有火伤神。
木无火不生,人无火不成。
地水风火,亦复如是。
四大普周同法界,各各普周无障碍。
只者普周无碍时,自然无坏无不坏。 -
65.《小弁》 先秦·诗经
弁彼鸒斯,归飞提提。
民莫不榖,我独于罹。
何辜于天,我罪伊何。
心之忧矣,云如之何。