-
201.《摸鱼儿(壬子初度)》 宋·李曾伯
对垂弧、引觞一笑,凄凉薄分天赋。
丁年驰骛弓刀后,报国孤忠自许。
堪叹处。
今老矣,强颜犹踵邯郸步。 -
202.《花心动》 宋·赵孟坚
絮随风不拘管,飞入洞房人不知。
画堂绣幕垂朱户,玉炉销尽沈香炷。
半褰斗帐曲屏山,尽日梁间双燕语。
美人睡起敛翠眉,强临鸾鉴不胜衣。 -
203.《瑞鹤仙·秋感》 宋·吴文英
泪荷抛碎璧。
正漏云筛雨,斜捎窗隙。
林声怨秋色。
对小山不迭,寸眉愁碧。 -
204.《塞垣春(丙午岁旦)》 宋·吴文英
漏瑟侵琼客。
润鼓借、烘炉暖。
藏钩怯冷,画鸡临晓,邻语莺啭。
殢绿窗、细F550浮梅盏。 -
205.《风入松·桂》 宋·吴文英
兰舟高荡涨波凉。
愁被矮桥妨。
暮烟疏雨西园路,误秋娘、浅约宫黄。
还泊邮亭唤酒,旧曾送客斜阳。 -
206.《莺啼序·春晚感怀》 宋·吴文英
残寒正欺病酒,掩沉香绣户。
燕来晚、飞入西城,似说春事迟暮。
画船载、清明过却,晴烟冉冉吴宫树。
念羁情、游荡随风,化为轻絮。 -
207.《金盏子》 宋·吴文英
见开,有新邑之役。
D479来西馆,篱落间嫣然一枝可爱,见似人而喜,为赋此解
赏月梧园,恨广寒宫树,晓风摇落。
莓砌扫珠尘,空肠断、熏炉烬销残萼。 -
208.《永遇乐·探梅次时斋韵》 宋·吴文英
阁雪云低,卷沙风急,惊雁失序。
户掩寒宵,屏闲冷梦,灯飐唇似语。
堪怜窗景,都闲刺绣,但续旧愁一缕。
邻歌散,罗襟印粉,袖湿茜桃红露。 -
209.《惜黄花慢·菊》 宋·吴文英
粉靥金裳。
映绣屏认得,旧日萧娘。
翠微高处,故人帽底,一年最好,偏是重阳。
避春祗怕春不远,望幽径、偷理秋妆。 -
210.《摸鱼儿(西湖送春)》 宋·陈允平
倚东风、画阑十二,芳阴帘幕低护。
玉屏翠冷梨花瘦,寂寞小楼烟雨。
肠断处。
怅折柳柔情,旧别长亭路。 -
211.《疏影》 宋·陈允平
先生遗墨有感,借韵以赋
千峰翠玉。
送孤云伴我,罗窗清宿。
拂晓凭虚,春碧生寒,衣单瘦倚筇竹。 -
212.《思佳客(和俞菊坡海棠韵)》 宋·陈允平
簇簇红云冷欲凝。
东风特地唤花醒。
数枝夜色当银烛,一段春娇入画屏。
如有恨,似多情。
柳边莺语十分明。
柳边莺语如何说,莫笑梅花太瘦生。 -
213.《八声甘州(寿蔡泉宪)》 宋·陈允平
两台帘对卷,燕芹香、风花近清明。
望春弥柳际,流红水布,暖谷天晴。
谁信闲襟似水,时忆语溪耕。
襟抱番江阔,云远波平。 -
214.《瑞龙吟》 宋·陈允平
长安路。
还是燕乳莺娇,度帘迁树。
层楼十二阑干,绣帘半卷,相思处处。
漫凭伫。 -
215.《玲珑四犯》 宋·陈允平
金屋春深,似灼灼娉婷,真真娇艳。
洗净铅华,依旧曲眉丰脸。
犹记舞歇凉州,渐缥缈、碧云缭乱。
自玉环、宝镜偷换。 -
216.《一枝春》 宋·周密
醉,且调新弄以谢之
碧淡春姿,柳眠醒、似怯朝来酥雨。
芳程乍数。
唤起探花情绪。 -
217.《江城子(赋玉盘盂芍药寄意)》 宋·周密
玉肌多病怯残春。
瘦棱棱。
睡腾腾。
清楚衣裳,不受一尘侵。 -
218.《扫花游(用清真韵)》 宋·周密
柳花飏白,又火冷饧香,岁时荆楚。
海棠似语。
惜芳情燕掠,锦屏红舞。
怕里流芳,暗水啼烟细雨。 -
219.《祝英台近(赋揽秀园)》 宋·周密
步玲珑,寻窈窕,瑶草四时碧。
小小蓬莱,花气透帘隙。
几回翠水荷初,苍崖梅小,绮寮掩、玉壶春色。
柳屏窄。 -
220.《祝英台近(后溪次韵日熙堂主人)》 宋·周密
殢余酲,寻旧雨,愁与病相半。
绿意阴阴,丝竹静深院。
绝怜事逐春移,泪随花落,似翦断、鲛房珠串。
喜重见。