-
101.《上韦左相二十韵(见素)》 唐·杜甫
凤历轩辕纪,龙飞四十春。
八荒开寿域,一气转洪钧。
霖雨思贤佐,丹青忆老臣。
应图求骏马,惊代得麒麟。 -
102.《画鹰》 唐·杜甫
素练风霜起,苍鹰画作殊。
㧐身思狡兔,侧目似愁胡。
绦镟光堪摘,轩楹势可呼。
何当击凡鸟,毛血洒平芜。 -
103.《寄彭州高三十五使君適、虢州岑二十七长史参三十韵》 唐·杜甫
故人何寂寞,今我独凄凉。
老去才难尽,秋来兴甚长。
物情尤可见,辞客未能忘。
海内知名士,云端各异方。 -
104.《绝句漫兴九首》 唐·杜甫
隔户杨柳弱袅袅,恰似十五女儿腰。
谓谁朝来不作意,狂风挽断最长条。
手种桃李非无主,野老墙低还似家。
恰似春风相欺得,夜来吹折数枝花。 -
105.《赠王二十四侍御契四十韵(王契,字佐卿,京兆人)》 唐·杜甫
往往虽相见,飘飘愧此身。
不关轻绂冕,俱是避风尘。
一别星桥夜,三移斗柄春。
败亡非赤壁,奔走为黄巾。 -
106.《寄常征君》 唐·杜甫
白水青山空复春,征君晚节傍风尘。
楚妃堂上色殊众,海鹤阶前鸣向人。
万事纠纷犹绝粒,一官羁绊实藏身。
开州入夏知凉冷,不似云安毒热新。 -
107.《从驿次草堂复至东屯二首》 唐·杜甫
峡内归田客,江边借马骑。
非寻戴安道,似向习家池。
峡险风烟僻,天寒橘柚垂。
筑场看敛积,一学楚人为。 -
108.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
109.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
110.《早夏》 唐·钱起
楚狂身世恨情多,似病如忧正是魔,花萼败春多寂寞,叶阴迎夏已清和。
鹂黄好鸟摇深树,细白佳人著紫罗。
军旅阅诗裁不得,可怜风景遣如何。 -
111.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
112.《系乐府十二首·思太古》 唐·元结
东南三千里,沅湘为太湖。
湖上山谷深,有人多似愚。
婴孩寄树颠,就水捕鷠鲈。
所欢同鸟兽,身意复何拘。
吾行遍九州,此风皆已无。
吁嗟圣贤教,不觉久踌蹰。 -
113.《系乐府十二首·思太古》 唐·元结
东南三千里,沅湘为太湖。
湖上山谷深,有人多似愚。
婴孩寄树颠,就水捕鷠鲈。
所欢同鸟兽,身意复何拘。
吾行遍九州,此风皆已无。
吁嗟圣贤教,不觉久踌蹰。 -
114.《闵荒诗》 唐·元结
炀皇嗣君位,隋德滋昏幽。
日作及身祸,以为长世谋。
居常耻前王,不思天子游。
意欲出明堂,便登浮海舟。 -
115.《宿无为观》 唐·元结
九疑山深几千里,峰谷崎岖人不到。
山中旧有仙姥家,十里飞泉绕丹灶。
如今道士三四人,茹芝炼玉学轻身。
霓裳羽盖傍临壑,飘飖似欲来云鹤。 -
116.《寄令狐尚书》 唐·韩翃
立身荣贵复何如,龙节红旗从板舆。
妙略多推霍骠骑,能文独见沈尚书。
临风高会千门帐,映水连营百乘车。
他日感恩惭未报,举家犹似涸池鱼。 -
117.《赠零陵僧(一作《怀素上人草书歌》)》 唐·苏涣
张颠没在二十年,谓言草圣无人传。
零陵沙门继其后,新书大字大如斗。
兴来走笔如旋风,醉后耳热心更凶。 -
118.《李供奉弹箜篌歌》 唐·顾况
国府乐手弹箜篌,赤黄绦索金鎝头。
早晨有敕鸳鸯殿,夜静遂歌明月楼。
起坐可怜能抱撮,大指调弦中指拨。 -
119.《酬柳相公》 唐·顾况
天下如今已太平,相公何事唤狂生。
个身恰似笼中鹤,东望沧溟叫数声。 -
120.《酬梁二十》 唐·戎昱
渚宫无限客,相见独相亲。
长路皆同病,无言似一身。
岁寒唯爱竹,憔悴不堪春。
细与知音说,攻文恐误人。