-
501.《次韵正辅同游白水山》 宋·苏轼
只知楚越为天涯,不知肝胆非一家。
此身如线自萦绕,左旋右转随缫车。
误抛山林入朝市,平地咫尺千褒斜。
欲従稚川隐罗浮,先与灵运开永嘉。 -
502.《老人行》 宋·苏轼
有一老翁老无齿,处处无人问年纪。
白发如丝向下垂,一双眸子碧如水。
不裹头,又无履,相识虽多少知己。 -
503.《章质夫寄惠崔徽真》 宋·苏轼
玉钗半脱云垂耳,亭亭芙蓉在秋水,当时薄命一酸辛,千古华堂奉君子。
水边何处无丽人,近前试看丞相嗔。
不如丹青不解语,世间言语元非真。
知君被恼更愁绝,卷赠老夫惊老拙。
为君援笔赋梅花,未害广平心似铁。 -
504.《赠朱逊之》 宋·苏轼
黄花候秋节,远自夏小正。
坤裳有正色,鞠衣亦令名。
一从人伪胜,遂与天力争。
易姓寓非族,改颜随所令。 -
505.《再和曾仲锡荔支》 宋·苏轼
柳花著水万浮萍,荔实周天两岁星。
(柳至易成,飞絮落水中,经宿即为浮萍。
荔支至难长,二十四五年乃实。
)本自玉肌非鹄浴,至今丹壳似猩刑。 -
506.《送乔仝寄贺君六首(并叙)》 宋·苏轼
旧闻靖长官、贺水部,皆唐末五代人,得道不死。
章圣皇帝东封,有谒于道左者,其谒云晋水部员外郎贺亢,再拜而去,上不知也。
已而阅谒,见之,大惊,物色求之不可得。
天圣初,又使其弟子喻澄者诣阙进佛道像,直数千万。 -
507.《杨刘》 宋·王安石
人各有是非,犯时为患害。
唯诗以谲谏,言者得无悔。
汾王昔监谤,变雅今尚载。
末俗忌讳繁,此理宁复在。 -
508.《寒夜观雪》 宋·范成大
静极孤鸿响,寒疑万籁喑。
眼花灯下字,髭断雪中吟。
颇似偿前债,非关惜寸阴。
可怜蝴蝶梦,翩作蠹书蟫。 -
509.《甲午除夜,犹在桂林,念致一弟使虏,今夕当》 宋·范成大
把酒新年一笑非,鶺鴒原上巧相违。
墨浓云瘴我犹住,席大雪花君未归。
万里关山灯自照,五更风雨梦如飞。
别离南北人谁免,似此别离人亦稀。 -
510.《次韵公辟会流觞亭》 宋·秦观
偷引湖光一派飞,咏觞还却似当时。
吴歌送酒随流急,越艳浮花转曲池。
山庙早因前守彻,冰盘元是故工遗。
年年褉饮今非昔,不到兰亭到北池。 -
511.《梅》 宋·陆游
三十三年举眼非,锦江乐事祗成悲。
溪头忽见梅花发,恰似青羊宫里时。 -
512.《雨中作》 宋·陆游
短鬓白如丝,梅花似旧时。
掩屏愁入梦,隐几雨催诗。
病为阴天剧,春缘闰岁迟。
非关畏车马,衰甚实难支。 -
513.《闲游》 宋·陆游
已破梅花一两枝,并溪穿坞每归迟。
老躯健似中年日,乡俗淳如太古时。
上疏清狂非复昔,据鞍矍铄欲夸谁?一端尚被邻翁笑,无事长吟费捻髭。 -
514.《将离江陵》 宋·陆游
暮暮过渡头,旦旦走堤上。
舟人与关吏,见熟识颜状。
痴顽久不去,常恐遭诮让。
昨日倒樯干,今日联百丈。 -
515.《与子坦子聿元敏犯寒至东园寻梅》 宋·陆游
北风吹人身欲僵,老翁畏冷昼闭房。
梅花忽报消息动,意气山立非复常。
二儿一孙奉此老,瘦藤夭矫凌风霜。
幽禽白颊忽满树,似与我辈争翱翔。
沟绝无声冻地裂,耿耿寒日青无光。
归来相视不得语,小榼一写鹅儿黄。 -
516.《发箧得故人书有感》 宋·陆游
衰鬓星星换旧青,世间万事但堪惊。
晨炊欲熟客未觉,夜漏渐残人尚行。
花发且为无事饮,诗成非复不平鸣。
京华朋旧凋零尽,忽见缄题似隔生。 -
517.《西斋遣兴》 宋·陆游
桐叶秋先霣,菊花寒更香。
酒边聊兀兀,身外本茫茫。
小憩元非睡,长吟偶似狂。
忽然思把卷,一笑就窗光。 -
518.《岁暮出游》 宋·陆游
残历消磨无半纸,一年光景又成非。
瓦沟雪水滴欲尽,江路梅花开尚稀。
竹院篝灯留度宿,旗亭夸酒劝无归。
此身自笑知何似,万里辽天一鹤飞。 -
519.《谢张功父送牡丹》 宋·杨万里
病眼看书痛不胜,洛花千朵唤双明。
浅红酽紫各新样,雪白鹅黄非旧名。
台举精神微雨过,留连消息嫩寒生。
蜡封水养松窗底,未似琱栏倚半醒。 -
520.《玉盘盂》 宋·杨万里
旁招近侍自江都,两岁何曾见国姝。
看尽满栏红芍药,只消一朵玉盘盂。
水精淡白非真色,珠璧空明得似无。
欲比此花无可比,且云冰骨雪肌肤。