-
81.《自和效颦一首》 宋·刘克庄
未受京师传子真,园池冷落户庭贫。
神仙疑是丹丘子,年纪高于绛县人。
春去似催花送老,岁荒聊喜麦尝新。
晚知嵇阮非酣畅,名与杯中物孰亲。 -
82.《真珠花》 宋·刘克庄
匝地无人管,逢春作意开。
得非回合浦,又似下瑶台。
点点垂鲛泪,累累夺蚌胎。
主君休爱惜,曾累伏波来。 -
83.《十九日奉慈亲再往吉祥院看花》 宋·蔡襄
天意应偏与,春工已尽归。
来知从月下,去似逐云飞。
艳绝声名远,清多香气微。
轻阴资润泽,斜照动光辉。
剧饮千锺醉,相鲜五彩衣。
曾非重芳物,庶以奉慈闱。 -
84.《举酒吟》 宋·邵雍
闲与宾朋饮酒杯,杯中长似有花开。
清谈才向口中出,和气已从心上来。
物外意非由象得,坐间春不自天回。
施之天下能如此,天下何忧不放怀。 -
85.《灯花》 宋·魏野
岂假栽培力,自然殊众芳。
开非因雨露,落不为风霜。
鸡似残莺啭,蛾如宿蝶狂。
丹心尘岂染,明焰雾难藏。
堕睫客看懒,画眉人翦忙。
杏园游宴者,曾借我馀光。 -
86.《归自筠庄得似表弟步高字韵继和》 宋·李弥逊
一行作吏苦吹毛,小隐非关索价高。
懒傍月边持玉斧,静看花上试霜刀。
近人鱼鸟曾相识,入眼溪山昔未遭。
谁与着鞭春色里,雁行风急正求曹。 -
87.《梅花六首》 宋·赵蕃
画论形似已为非,牝牡那穷神骏姿。
莫向眼前寻尺度,要从物外极观窥。
山因雨雾青增黛,水为风纹绿起漪。
以是于梅觅佳处,故应偏爱月明诗。 -
88.《似告成寺主僧蟾秋海》 宋·陈著
出宫墙外步冬暄,转憩黄花翠竹边。
一笑偈言非本色,相留清供亦前缘。
土酥饤洁昏眵醒,汤乳包香老齿便。
只恐醉陶终爱酒,难陪惠远共修莲。 -
89.《诗似来石门风少野》 宋·陈著
出林危世是亨途,道眼相逢菜味腴。
愈契大颠非为佛,坡知老印本来儒。
携晴雪瀑藤花路,话旧青镫柏子庐。
万事已抛松枕外,不妨姓字落江湖。 -
90.《过贾似道葛岭旧居》 宋·释文珦
顺逆人兽心,成败翻覆手。
鬼神不相容,子孙岂能守。
昔者过此门,歌钟会群丑。
今者过此门,阗然已丰蔀。 -
91.《阅宗镜录》 宋·释智愚
百卷非文字,精探海藏深。
老胡三寸舌,镜主几生心。
力破尘劳纲,能销旷劫金。
归原何所似,花底啭灵禽。 -
92.《逍遥咏》 宋·宋太宗
白日众生见,几来得意人。
萍蓬如似梦,丹鼎妙清神。
红树非花影,青松压海津。
入玄龙虎伏,大道许相亲。 -
93.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
94.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
95.《盐角儿·亳社观梅》 宋·晁补之
开时似雪。
谢时似雪。
花中奇绝。
香非在蕊,香非在萼,骨中香彻。
占溪风,留溪月。
堪羞损、山桃如血。
直饶更、疏疏淡淡,终有一般情别。 -
96.《长安古意》 唐·卢照邻
长安大道连狭斜,青牛白马七香车。
玉辇纵横过主第,金鞭络绎向侯家。
龙衔宝盖承朝日,凤吐流苏带晚霞。
百尺游丝争绕树,一群娇鸟共啼花。 -
97.《秋浦歌十七首》 唐·李白
秋浦长似秋,萧条使人愁。
客愁不可度,行上东大楼。
正西望长安,下见江水流。
寄言向江水,汝意忆侬不。 -
98.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
99.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
100.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。