-
1.《圣柬将寓于卫行乞食于齐有可怜之色再次韵感》 宋·黄庭坚
鲁公但食粥,百口常忧煎。
金张席贵宠,奴隶乘朱轩。
丈夫例寒饿,万世无後先。
风霾天作恶,雷亦怒阗阗。 -
2.《范良臣见过云有食粥之忧以斛米助之因得长句》 宋·韩元吉
捄饥岂复卫文子,阙食尚怜颜鲁公。
定知啜粥可餬口,未至复疾号山芎。
东方千牍羡饱死,颜氏一瓢嗟屡空。
我家无钱但斛粟,与子共坐诗能穷。 -
3.《连日食粥儿辈愠见示之以诗》 宋·陆文圭
抄书灯下语吾儿,歉岁艰辛汝未知。
坡老忍饥常并日,少游餍粥亦多时。
但令后世师吾敛,深怪诸入遗经危。
天意从今吾信解,穷人大抵欲昌诗。 -
4.《过汤阴市得豌豆大麦粥示三儿子》 宋·苏轼
朔野方赤地,河堧但黄尘。
秋霖暗豆漆,夏旱臞麦人。
逆旅唱晨粥,行疱得时珍。
青班照匕箸,脆响鸣牙龈。 -
5.《和王夷仲咏施粥》 宋·吴芾
伊昔岂无旱,赫日流金石。
伊昔岂无水,巨浸连天白。
未若去岁风,飘忽几终夕。
时方属新秋,稻子半黄赤。 -
6.《寄郑秘校》 宋·赵蕃
吾邦豪杰未多闻,义薄云天独数君。
遇兼登仓真甚惠,当郊置驿信徒勤。
目前米价未为贵,我自囊空先有云。
食粥敢言今数月,更忧无粥但羹芹。 -
7.《戏谢漕食豆粥》 宋·李复
石泉清甘出山麓,瓦釜贮泉烹豆粥。
太行苦雾朝塞门,相与持杯煖寒腹。
集仙学士著绣衣,瑞节前驱光照玉。
入境风生三十州,高廪临边溢红粟。 -
8.《观孔义甫与谢致仕诗有感》 宋·郑侠
人生足清闲,天下第一福。
惜哉声与利,举世方逐逐。
君子耀轩裳。
小人腴口腹。 -
9.《杜挺之新得知州将出京遗予薪刍豆》 宋·梅尧臣
鲁公马病不可出,陶令言拙徒扣门。
举家食粥焉用怪,但愿漉酒巾常存。
长安侏儒胜方朔,水边潭母哀王孙。
王孙功名立四极,方朔诙谈干至尊。 -
10.《诗人》 宋·姜特立
自古诗人多坎壈,早达唯有苏长公。
流离岭外七年谪,受尽人间半世穷。
我方六十遇明主,前此独卧空山中。
岂唯食粥动经月,门外往往罗蒿蓬。
呜呼诗人天爱惜,不与富贵唯穷空。
彼苍於我亦厚矣,但畀明月和清风。 -
11.《谢王使君》 宋·赵蕃
卧痾衡茅下,谁顾疾作门。
忽传故人书,犬吠鸡争喧。
书陈使君贤,有好罔不惇。
念子药物须,万钱致深恩。 -
12.《训俭示康》 宋·司马光
吾本寒家,世以清白相承。
吾性不喜华靡,自为乳儿,长者加以金银华美之服,辄羞赧弃去之。
二十忝科名,闻喜宴独不戴花。
同年曰:“君赐不可违也。 -
13.《颐和园词》 清·王国维
汉家七叶钟阳九,澒洞风埃昏九有。
南国潢池正弄兵,北沽门户仍飞牡。
仓皇万乘向金微,一去宫车不复归。
提挈嗣皇绥旧服,万几从此出宫闱。 -
14.《孙使君见招以不苕荤得醉因过南禅老饭小休庵》 宋·毛滂
城南病客食不足,日与天随争把菊。
饥肠昨作细泉响,岂识韭齏并豆粥。
五州自有定远侯,虎头燕颔飞食肉。
门前麴封何足道,酒出兵厨泻春瀑。 -
15.《齿落》 明·吴俨
我年六十一,已落第三齿。
若更活数年,所存知有几。
刚风着唇吻,利与剑戟比。
岂待入腹中,而后疾病起。 -
16.《赠崔立之(以下十五首见《外集》)》 唐·韩愈
昔年十日雨,子桑苦寒饥。
哀歌坐空室,不怨但自悲。
其友名子舆,忽然忧且思。
搴裳触泥水,裹饭往食之。 -
17.《赠吉山寺僧漫尔自述》 明·殷迈
迢遥吉山隈,林端见乔木。
齐梁有古寺,绀宇构岩麓。
朝梵发孤烟,暮禅响幽瀑。
渌水带长川,青芜暗平陆。 -
18.《净慈显老为众行化,且示近所写真,戏题五绝》 宋·范成大
孤云野鹤本无求,刚被差充粥饭头。
担负一蒫牙齿债,钟鸣鼓响几时休。
冒雪敲冰乞米回,斋堂如海钵单开。
众中若有知恩者,一粒何曾咬破来? -
19.《农家歌》 宋·陆游
村东买牛犊,舍北作牛屋。
饭牛三更起,夜寐不敢熟。
茫茫陂水白,纤纤稻秧绿。
二月鸣搏黍,三月号布榖。 -
20.《书病》 宋·陆游
暮年虽病不甚剧,啜药噉粥犹自力。
今年七月风眩作,儿子在前不能识。
杯中药冷呼不醒,全家相顾无人色。
昏昏但思向壁卧,虫臂鼠肝宁暇恤。