-
21.《无俗念 此下原有丘长春漆弩侬家鹦鹉洲边住》 宋·无名氏
全真大道理无穷,妙得至人端的。
说破先天玄妙处,默悟其中消息。
体物全彰,应机独露,悟了生前毕。
虽明此理,工夫最要绵密。 -
22.《依韵和欧阳永叔秋怀拟孟郊体见寄二首》 宋·梅尧臣
秋思公何高,堆积自嵱嵷。
出为悲秋辞,万仞见孤耸。
念我老於诗,我发实种种。
而後伤故人,故人多作冢。
阴风夜木嗥,窸窣闻鬼悚。
独我忘形骸,百事乃纤冗。
不眠霜月上,霜月如可捧。 -
23.《拟陶体三首其二足答手》 宋·梅尧臣
上下各有分,同质实异支。
要用固尔先,当念扶我危。
我刖尔独安,何以幸华夷。
且愿缩袖间,操执自有时。 -
24.《陪诸公登南楼啜新茶家弟出建除体诗诸公既和》 宋·陈与义
建康九醖羙,侑以八品珍。
除瘴去热恼,与茶不相亲。
满月堕九天,紫面光磷磷。
平生酪奴谤,脉脉气未申。 -
25.《效寒山体》 宋·曹勋
嗟我世间人,强有六亲念。
看子是恶少,目妒作美艳。
分香且供佛,有财莫言俭。
俯仰即异世,六尺那可占。 -
26.《适斋示池水大篇效元白体相答》 宋·楼钥
适斋一片心,它人难与比。
少时发此念,乐施到莫齿。
婚姻成者众,葬埋不知几。
义气追古人,仁风动桑梓。 -
27.《约端午到家复不果赋吴体》 宋·方回
略无一点南来风,日日褰裳泥雨中。
端午到家复失约,良辰阙酒非真穷。
世情故宜俗眼白,时事不改戎葵红。
三年为客可归矣,亦念儿曹思乃翁。 -
28.《次韵鲜于伯几秋怀古体》 宋·方回
斯人晚始识,浪走天下半。
既将戟为髯,更用田作面。
大材异拱把,劲翮谢笼绊。
去年主糟丘,稍厌盆盎乱。 -
29.《时升咏雪禁体物矣而彥序复为之取韵尤严勉强》 宋·郭印
朔风吹空高冈裂,忍冻幽人心似铁。
今朝云色一天同,片片如簁堕浓雪。
影摇寒水照曈曨,声泻黄芦听骚屑。
涧谷凝时麕鹿死,园林压处桑偷折。 -
30.《次韵德基效欧阳体作雪诗禁体物之字兼送表臣》 宋·李处权
枯肠服气如寿龟,穷冬却扫百不知。
开门忽见雪满地,纵横浩荡春正飞。
入隙时欣点万卷,仰檐不见霑吟髭。
松林冥冥起薄雾,涧水活活生微澌。 -
31.《谷风》 先秦·佚名
习习谷风,以阴以雨。
黾勉同心,不宜有怒。
采葑采菲,无以下体?德音莫违,及尔同死。
行道迟迟,中心有违。 -
32.《襄阳早秋寄岑侍郎》 唐·崔湜
江城秋气早,旭旦坐南闱。
落叶惊衰鬓,清霜换旅衣。
时来矜早达,事往觉前非。
体道徒推理,防身终昧微。
故人金华省,肃穆秉天机。
谁念江汉广,蹉跎心事违。 -
33.《赠司勋萧郎中》 唐·张子容
作相开黄阁,为郎奏赤墀。
君臣道合体,父子贵同时。
国以推贤答,家无内举疑。
凤池真水镜,兰省得华滋。 -
34.《园林晏起,寄昭应韩明府、卢主簿》 唐·韦应物
田家已耕作,井屋起晨烟。
园林鸣好鸟,闲居犹独眠。
不觉朝已晏,起来望青天。
四体一舒散,情性亦忻然。 -
35.《送王牧往吉州谒王使君叔》 唐·李嘉祐
细草绿汀洲,王孙耐薄游。
年华初冠带,文体旧弓裘。
野渡花争发,春塘水乱流。
使君怜小阮,应念倚门愁。 -
36.《夏夜叹》 唐·杜甫
永日不可暮,炎蒸毒我肠。
安得万里风,飘飖吹我裳。
昊天出华月,茂林延疏光。
仲夏苦夜短,开轩纳微凉。 -
37.《江头四咏·丁香》 唐·杜甫
丁香体柔弱,乱结枝犹垫。
细叶带浮毛,疏花披素艳。
深栽小斋后,庶近幽人占。
晚堕兰麝中,休怀粉身念。 -
38.《送于丹移家洺州》 唐·王建
忆昔门馆前,君当童子年。
今来见成长,俱过远所传。
诗礼不外学,兄弟相攻研。
如彼贩海翁,岂种溪中田。 -
39.《送同学故人》 唐·王建
各为四方人,此地同事师。
业成有先后,不得长相随。
出林多道路,缘冈复绕陂。
念君辛苦行,令我形体疲。
黄叶堕车前,四散当此时。
亭上夜萧索,山风水离离。 -
40.《酬马大夫登洭口戍见寄(一作酬海南马大夫)》 唐·刘禹锡
新辞将印拂朝缨,临水登山四体轻。
犹念天涯未归客,瘴云深处守孤城。