-
21.《感事六言》 宋·陆游
早岁已归南陌,暮年常在东篱。
短衣幸能掩胫,长剑何须拄颐? -
22.《食老菱有感》 宋·杨万里
幸自江湖可避人,怀珠韫玉冷无尘。
何须抵死露头角,荇叶荷花老此身。 -
23.《晚春独酌有感》 宋·张耒
春晏岩谷秀,乔木环我居。
引此西涧泉,漍漍漱我除。
危桥跨方池,修竹万有余。
人间午阴静,鸟下惊游鱼。 -
24.《石塘感旧十绝》 宋·刘克庄
浮空紫气何须尔,度世金丹岂有之。
函谷不烦关尹出,城南莫遣树精知。 -
25.《有感二首》 宋·刘克庄
桓司马欲兵夫子,哥利王曾丑释迦。
血面何须九坠臂,忮心终不怨镆鎁。 -
26.《感兴五首次韵和李希孝四》 宋·晁补之
不肯埽一室,顾欲天下清。
少日又不羁,颇复乡党轻。
长年始羞悔,耳目尚聪明。
何须更市药,小女故知名。 -
27.《感事》 宋·周弼
书剑悠悠屡变迁,老谙多故始知天。
汗青每愧抛长日,发白无由逐少年。
暮雨暗消江岸柳,晓霜初透野池莲。
此心悬解何须语,人问惟应一指禅。 -
28.《感山十咏·华严堂》 宋·姚勉
寂寂华严堂,富贵佛境界。
何须九九编,吾有艮一卦。 -
29.《和吴梦授韵》 宋·王炎
卷舒有道在随时,隐约何须感慨为。
末路老夫甘退缩,华途吾友尚驱驰。
准绳行义当趋正,淘练文章自出奇。
举世岂无人具眼,未应终不贵和随。 -
30.《山中有感》 宋·陈藻
每看负月非人世,错认江山是画图。
谁解吟诗追李杜,何须涉海访蓬壶。 -
31.《旅中有感复有前韵》 宋·陈棣
擿埴凭谁为指南,囊空羞涩不容探。
年光有限堂堂去,世事无心细细参。
故旧白头惊未识,比隣青眼喜相谙。
此生自断何须问,荼苦从今等荠甘。 -
32.《残春感事十首》 宋·方回
学易何须博,乾坤第一爻。
两仪能细察,万象已并包。
枯秸供羸马,纖鳞餵乳猫。
吾衰有三韭,端胜易牙庖。 -
33.《行路难三首》 唐·李白
金樽清酒斗十千,玉盘珍羞直万钱。
停杯投箸不能食,拔剑四顾心茫然。
欲渡黄河冰塞川,将登太行雪满山。
闲来垂钓碧溪上,忽复乘舟梦日边。 -
34.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
35.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
36.《雪中闻墙外鬻鱼菜者求售之声甚苦有感》 宋·范成大
携箩驱出敢偷闲,雪胫冰须惯忍寒。
岂是不能扃户坐,忍寒犹可忍饥难。
啼号升斗抵千金,冻雀饥鸦共一音。
劳汝以生令至此,悠悠大块果何心。 -
37.《感春五首》 唐·韩愈
辛夷高花最先开,青天露坐始此回。
已呼孺人戛鸣瑟,更遣稚子传清杯。
选壮军兴不为用,坐狂朝论无由陪。
如今到死得闲处,还有诗赋歌康哉。 -
38.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
39.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
40.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。