-
81.《乌夜啼(秋兴)》 宋·赵文
院静槐阴似水,雨余蝉语先秋。
熟残梅子无人打,金弹满红沟。
又送行人归去,谁怜倦客淹留。
画船旗鼓江南岸,人倚夕阳楼。 -
82.《庆宫春(谢草窗惠词卷)》 宋·王易简
庭草春迟,汀苹香老,数声佩悄苍玉。
年晚江空,天寒日暮,壮怀聊寄幽独。
倦游多感,更西北、高楼送目。
佳人不见,慷慨悲歌,夕阳乔木。 -
83.《天香(宛委山房拟赋龙涎香)》 宋·冯应瑞
枯石流痕,残沙拥沫,骊宫夜蛰惊起。
海市收时,鲛人分处,误入众芳丛里。
春霖未就,都化作、凄凉云气。
惟有清寒一点,消磨小窗残醉。 -
84.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
85.《归去来兮辞·并序》 魏晋·陶渊明
余家贫,耕植不足以自给。
幼稚盈室,瓶无储粟,生生所资,未见其术。
亲故多劝余为长吏,脱然有怀,求之靡途。
会有四方之事,诸侯以惠爱为德,家叔以余贫苦,遂见用于小邑。 -
86.《始作镇军参军经曲阿作》 魏晋·陶渊明
弱龄寄事外,委怀在琴书。
被褐欣自得,屡空常晏如。
时来苟冥会,宛辔憩通衢。
投策命晨装,暂与园田疏。 -
87.《屈原列传》 两汉·司马迁
屈原者,名平,楚之同姓也。
为楚怀王左徒。
博闻强志,明于治乱,娴于辞令。
入则与王图议国事,以出号令;出则接遇宾客,应对诸侯。 -
88.《游侠列传序》 两汉·司马迁
韩子曰:“儒以文乱法,而侠以武犯禁。
”二者皆讥,而学士多称于世云。
至如以术取宰相、卿、大夫,辅翼其世主,功名俱著于《春秋》,固无可言者。
及若季次、原宪,闾巷人也,读书怀独行君子之德,义不苟合当世,当世亦笑之。 -
89.《留侯论》 宋·苏轼
古之所谓豪杰之士者,必有过人之节。
人情有所不能忍者,匹夫见辱,拔剑而起,挺身而斗,此不足为勇也。
天下有大勇者,卒然临之而不惊,无故加之而不怒。
此其所挟持者甚大,而其志甚远也。 -
90.《文与可画筼筜谷偃竹记》 宋·苏轼
竹之始生,一寸之萌耳,而节叶具焉。
自蜩腹蛇蚶以至于剑拔十寻者,生而有之也。
今画者乃节节而为之,叶叶而累之,岂复有竹乎?故画竹必先得成竹于胸中,执笔熟视,乃见其所欲画者,急起从之,振笔直遂,以追其所见,如兔起鹘落,少纵则逝矣。
与可之教予如此。 -
91.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
92.《依韵和永叔见寄》 宋·梅尧臣
春风约柳一片西,欲托鸟翼传音稽。
昨朝偶向东城去,草草又逢骢马蹄。
长髯御史威正峭,沙堤来坐气吐霓。
我乘小驷虽甚瘦,喜见骖驭犹解嘶。 -
93.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
94.《鹧鸪天·暮落朝开木槿荣》 元·姬翼
暮落朝开木槿荣。
圆荷出水露珠倾。
火云千丈烧空际,汗雨淋漓倦郁蒸。
虚白室,诵黄庭。
洒然风度有余清。
坐看造化闲般弄,热恼浮生不暂 -
95.《忆山送人》 宋·苏洵
少年喜奇迹,落拓鞍马间。
纵目视天下,爱此宇宙宽。
山川看不厌,浩然遂忘还。
岷峨最先见,晴光厌西川。 -
96.《春晚呈范石湖》 宋·刘翰
风日萧萧两鬓华,倦寻银笔赋余霞。
五更枕上无情雨,三月风前薄命花。
春困有时因病酒,客怀何日不思家。
年来事事心情懒,惟有归耕策最嘉。 -
97.《水调歌头 归途》 现代·郭沫若
不羡天池鸟,不慕北溟鱼。
瞬息乘风万里,铁翼云中舒。
才到新西比利,已过乌兰巴托,瀚海览无余。
谁谓乾坤大?浑似一沤夫。 -
98.《天台游山》 宋·陈知柔
烟萝穿几重,柴车倦驱驾。
忽寻钟磬音,山腰得僧舍。
主僧闻我来,曳杖出相迓。
揖我坐虚阁,登临欠台榭。 -
99.《卧病七旬方起试笔作字适世贤有诗见慰依韵奉》 明·程敏政
独卧空房思有余,茂陵憔悴旧相如。
病来自觉逢迎倦,客至从嗔礼法疏。
风约黄尘凝砚沼,雨催青草上阶除。
读君诗罢还成句,枣笔藤笺试手初。 -
100.《友贤堂》 宋·蔡洸
筑堂傍西庑,非悦轮奂美。
公余竟何之,行行辄至止。
纷纭屏玩好,周遭罗经史。
晤对今伟人,尚论古君子。
择善固毋倦,胜良自自喜。
卫公骨虽朽,妙语犹在耳。