-
101.《明月篇赠张文潜》 宋·黄庭坚
天地具美兮生此明月,升白虹兮贯朝日。
工师告余曰斯不可以为佩,弃捐椟中兮三岁不会。
霜露下兮百草休,抱此耿耿兮与日星游。
山中人兮招招,耕而食兮无恤。 -
102.《予欲金玉汝赠黄从善》 宋·黄庭坚
汪山复重兮朋友失,长处幽篁兮隔离天日。
鸟声无人兮我友来即,久矣不闻德人之言兮,为余发药。
嘉若人兮甚好修,兰薰而时发兮,水删德而用柔。
有璞连城,方谟匠兮,忍其与斗筲议之。 -
103.《哭曼卿》 宋·欧阳修
嗟我识君晚,君时犹壮夫。
信哉天下奇,落落不可拘。
轩昂惧惊俗,自隐酒之徒。
一饮不计斗,倾河竭昆墟。 -
104.《寄圣俞》 宋·欧阳修
凌晨有客至自西,为问诗老来何稽。
京师车马曜朝日,何用扰扰随轮蹄。
面颜憔悴暗尘土,文字光彩垂虹霓。
空肠时如秋蚓叫,苦调或作寒蝉嘶。 -
105.《夕照》 宋·欧阳修
夕照留歌扇,余辉上桂丛。
霞光晴散锦,雨气晚成虹。
燕下翻池草,乌惊傍井桐。
无憀照湘水,丹色映秋风。 -
106.《答梅圣俞大雨见寄》 宋·欧阳修
夕云若颓山,夜雨如洪渠。
俄然见青天,焰焰升蟾蜍。
◇忽阴气生,四面如吹嘘。
狂雷走昏黑,惊电照夔魖。 -
107.《天宁节後二日集英赐燕辄成长句》 宋·晁说之
诞弥阳月播阳春,万寿杯余燕豆申。
殿角垂虹天意喜,壁缇交凤日华新。
星回毕雨金沙净,书发狄封玉甑陈。
何事升平楼寂寞,要将艮岳共璘珣。 -
108.《酬安秘丞歌诗集》 宋·王禹偁
我闻天有二十八个星,降生下界为英灵。
东方曼倩萧相国,至今留得终天名。
又闻地有三十六所洞,洞中多聚神仙众。
神仙负过遭谴谪,谪来人世为辞客。 -
109.《西晖亭》 宋·王禹偁
孤亭叠嶂东,宛是古屏风。
每到天将暮,浑疑日再中。
余霞犹散绮,新月已张弓。
一水漪涟媚,千岩木叶红。 -
110.《答林逮贽卷因以送行》 宋·刘克庄
都忘几桉有华笺,但怪虹光夜属天。
唐律胚胎梨岭作,古文骨髓艾轩传。
蚤陈董大夫三策,肯觅原夫辈一联。
若过溪边叩宗旨,为余问讯玉堂仙。 -
111.《题胡仲威文藁》 宋·刘克庄
熟读执事文,恍如入宝山。
瑰异千万种,一一无可删。
瑶草既俯拾,珠树亦仰攀。
美玉不知数,照映穹壤间。 -
112.《题武夷五首》 宋·白玉蟾
不见虹桥接幔亭,空余水绿与山青。
客来剔出些奇胜,五曲溪头大隐屏。 -
113.《觉非居士东菴甚奇观玉蟾曾游其间醉吟一篇》 宋·白玉蟾
一瓯之闽古无诸,山奇水透真画图。
霍童山在闽之隅,天下第一神仙都。
神仙渺茫不可见,桑田沧海几迁变。
三山崒嵂青至今,堪嗟山下人如燕。 -
114.《疎山舟中联句》 宋·白玉蟾
山影卧寒碧,波光摇虚空。
櫂凌千顷月,帆鼓一天风。
列岸万丝柳,遥岑数粒松。
诗魂混雁鹜,草圣惊鱼龙。 -
115.《和竟陵王游仙诗》 南北朝·沈约
朝止阊阖宫。
暮蔂清都阙。
腾盖隐奔星。
低銮避行月。
九疑纷相从。
虹旌乍升没。
青鸟去复还。
高唐云不歇。
若华有余照。
淹留且晞发。 -
116.《八咏诗 被褐守山东》 南北朝·沈约
守山东。
山东万岭郁青葱。
两溪共一泻。
水洁望如空。 -
117.《从齐武帝琅琊城讲武应诏诗》 南北朝·沈约
九功播祧墠。
七德陈武悬。
展事昌国图。
息兵由重战。 -
118.《次韵贡父子开直宿》 宋·苏辙
掷简摇毫气吐虹,兴余庭药咏残红。
今宵文字知无几,鼾睡帘中笑二公。 -
119.《月岩》 宋·葛立方
头转狻猊身卧虎,斓斑苔藓苍颜古。
凿空融结宝月形,只露半规余未吐。
正观傍睨苦有恨,拟借天工修月斧。
桂树窅窊堕子香,未见姮娥来倚树。 -
120.《柳源观瀑戏明仲》 宋·刘子翚
山横晓色中,线路穷崎岖。
何年贯日虹,飘然堕秋虚。
晴晖发灿烂,阴飙助倾输。
淙深粉雪沸,注险龙蛇趋。