-
221.《题李公麟山庄图〈并叙〉》 宋·苏辙
伯时作《龙眠山庄图》,由建德馆至垂云沜,著录者十六处,自西而东凡数里,岩崿隐见,泉源相属,山行者路穷于此。
道南溪山,清深秀峙,可游者有四:曰胜金岩、宝华岩、陈彭漈、鹊源。
以其不可绪见也,故特著于后。
子瞻既为之记,又属辙赋小诗,凡二十章,以继摩诘辋川之作云。 -
222.《那吒》 宋·苏辙
北方天王有狂子,只知拜佛不拜父。
佛知其愚难教语,宝塔令父左手举。
儿来见佛头辄俯,且与拜父略相似。
佛如优昙难值遇,见者闻道出生死。
嗟尔何为独如此,业果已定磨不去。
佛灭到今千万祀,只在江湖挽船处。 -
223.《千叶白莲花》 宋·苏辙
莲花生淤泥,净色比天女。
临池见千叶,谪堕问何故。
空明世无匹,银瓶送佛所。
清泉养芳洁,为我三日住。
蔫然落宝床,应返梵天去。 -
224.《奉和滁州九咏九首·琅琊泉石篆》 宋·曾巩
阳冰绝艺天下称,琅琊石篆新有名。
初留泉涯俗谁顾,一日贵重繇先生。
古今书法不可数,犹有字本存于经。
我于八体未曾学,虽得此字宁能评。 -
225.《赠蔡道人》 宋·王之道
宝盖山前蔡道人,十年学佛颇安贫。
似闻亲觅天衣老,为改令名作惠新。 -
226.《南华五十韵》 宋·朱翌
乡里黄梅接,家居祖刹邻。
常闻肉身佛,甘作硙坊人。
坚有悬腰石,空无拂镜尘。
已舂诸米熟,自识本心真。 -
227.《《绮疏遗恨》之尺》 明·唐寅
佛说空虚也可量,虚空比恨恨还长;
银花宝钿金星尺,认得纤纤十指香。 -
228.《会压沙寺观梨花》 宋·强至
小队逶迤驻宝坊,只园花发认昆冈。
日高恐释三春雪,风细犹传数里香。
垢染了无依佛界,品流逾重被台光。
更蒙佳句形珍赏,漫说寒梅竞效妆。 -
229.《新江行寿张宪亨泉》 宋·吴泳
君不见尧时伯禹作司空,应龙尾画江道通。
又不见秦时李冰作太守,犀牛厌胜水晶走。
蜀江开凿四万八千载,二后英灵俨如在。
虽然陵谷有变迁,不响东流不曾改。 -
230.《七夕》 宋·李廌
七夕知何夕,云是牛女期。
俚俗具瓜华,阶除儿女嬉。
繁星烂煌煌,流月湛沉辉。
群儿望鹊桥,桥端七宝帷。 -
231.《廌寓龙兴仁王佛舍德麟公定道辅仲宝携酒希纳》 宋·李廌
宿雨旦初霁,微凉吹广庭。
嘉宾忽相遇,方午梦惊扣扃。
长松森翠影,德修竹参青冥。
飘云度空急,仲残日穿林明。 -
232.《次韵李舍人》 宋·邓肃
道山文章伯,杖履作幽栖。
笔砚为戏事,业落翻墨螭。
平生百万言,定相初不离。
更怜世间士,尘网深相闱。 -
233.《独不见》 宋·曹勋
独不见,谁相忆。
花影上珠帘,明月穿窗隙。
翡翠暗无光,苍苔点行迹。
鸾鉴挂珊瑚,宝靥销金碧。
仿佛闻箫韶,梦想见颜色。
为我报新人,好好承恩泽。
君看后庭花,芳菲能几日。 -
234.《施磨衲与惠因长老》 宋·曹勋
三韩山川悉汉地,其中佛法亦复然。
王子义天不思议,剪除须发作佛事。
东渡参问三乘法,无为分与最上乘。
喜抱方袍入净人,有僧莅敬能摄受。 -
235.《家人生朝》 宋·吴芾
相从四十年,于今成二老。
向来苦宦游,颇恨归不早。
我家枕湖山,仿佛如蓬岛。
今始得归来,方喜开怀抱。 -
236.《陈行之得之因震泽旧居避小阁面列洞庭山客有》 宋·仲并
洞庭之野排千岩,陈子卷帘非爱山。
震泽之流清没底,陈子凭栏不观水。
杰阁横空一事无,终年传习唯父书。
乃翁平时束五传,绝人伟论惊诸儒。 -
237.《荷花》 宋·李石
优昙宝树作香林,佛面辉光紫磨金。
峰顶莲花高十丈,便敷妙座出花心。 -
238.《刘侍郎见和再用韵》 宋·王之望
大方广佛三身具,境号华严普贤住,三千净土毛孔吞,百亿化身尘刹赴。
底事眉山迹偏显,端由象法时将暮。
三乘不起正信心,一线顿开方便路。 -
239.《次韵雷知院观音诗因叙家中铜像之详》 宋·楼钥
鼻祖家住江东边,推择为吏心静渊。
朝朝趋邑过圮上,时见暗碛光煜然。
平时奉佛心至谨,建立塔庙崇诸天。
试令便介识所在,退公始得来其前。 -
240.《陈顺之灵壁石砚山》 宋·楼钥
名画法书环四壁,中有米家真宝石。
群峰森耸外涧流,他物虽奇敢争席。
旧属半山老仙人,佛印乞之如乞邻。
阿章有力负之走,一时攘取成纷纶。