-
81.《寿春节进》 唐·贯休
圣运关天纪,龙飞古帝基。
振摇三蜀地,耸发万年枝。
出震同中古,承乾动四夷。
恩颁新命广,泪向旧朝垂。 -
82.《览皎然《渠南乡集》》 唐·贯休
学力不相敌,清还仿佛同。
高于宝月月,谁得射雕弓。
至鉴封姚监,良工遇鲁公。
如斯深可羡,千古共清风。 -
83.《荆州新秋寺居写怀诗五首上南平王》 唐·齐己
竹如翡翠侵帘影,苔学琉璃布地纹。
高卧更无如此乐,远游何必爱他云。
闲听谢脁吟为政,静看萧何坐致君。 -
84.《赠念《法华经》僧》 唐·齐己
念念念兮入恶易,念念念兮入善难。
念经念佛能一般,爱河竭处生波澜。
言公少年真法器,白昼不出夜不睡。 -
85.《武肃王有旨,石桥设斋会,进一诗,共六首》 唐·吴越僧
南有天台事可尊,孕灵含秀独超群。
重重曲涧侵危石,步步层岩踏碎云。
金雀每从云里现,异香多向夜深闻。 -
86.《和九月九日登慈恩寺浮图应制》 唐·赵彦伯
出豫垂佳节,凭高陟梵宫。
皇心满尘界,佛迹现虚空。
日月宜长寿,天人得大通。
喜闻题宝偈,受记莫由同。 -
87.《冲佑观》 唐·张绍
大始未形,混沌无际。
上下开运,乾坤定位。
日月丽天,山川镇地。 -
88.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
89.《赠妇诗三首》 两汉·秦嘉
秦嘉,字士会,陇西人也。
为郡上计。
其妻徐淑,寝疾还家,不获面别。
赠诗云尔。 -
90.《抛球乐(林钟商)》 宋·柳永
晓来天气浓淡,微雨轻洒。
近清明,风絮巷陌,烟草池塘,尽堪图画。
艳杏暖、妆脸匀开,弱柳困、宫腰低亚。
是处丽质盈盈。 -
91.《金明春》 宋·刘弇
宝历延洪,昌辰开泰,崧岳储灵特异。
贤才并、□时间出,尽一一惊人绝艺。
捧乡书,气格飘飘,似阆苑神仙,参差相继。
纵子墨文章,相如才调,骤觉雷声平地。 -
92.《水调歌头(甲辰九月十五日夜饮独乐见山台坐中作)》 宋·赵鼎
屋下疏流水,屋上列青山。
先生跨鹤何处,窈窕白云间。
采药当年三径,只有长松绿竹,霜吹晚萧然。
举酒高台上,仿佛揖群仙。 -
93.《白玉楼步虚词》 宋·范成大
琪树垂珠网,夹阶两旁。
绿霄之外,周以玉阑,阑外方是碧落。
阶所接亦玉池,中间涌起玉楼三重,千门万户,无非连璐重璧。
屋覆金瓦,屋山缀红牙垂榼。 -
94.《念奴娇(上德安王文甫生辰)》 宋·石孝友
麦秋天气,正玉杓斡暑,熏弦鸣律。
浴佛生朝初过也,还数佳辰三日。
筮水呈祥,梦态叶庆,宝运符千一。
太平朝野,异人端为时出。 -
95.《念奴娇(三和)》 宋·刘克庄
戏衫抛了,下棚去、谁笑郭郎长袖。
小小草庵无宝贝,何必神呵鬼守。
黄奶篝灯,青奴拂榻,莫要他桃柳退之二妾。
客来问字,此翁高卧摇首。 -
96.《水调歌头(十之三)》 宋·夏元鼎
耳目身之宝,固塞勿飞扬。
存无守有,中间无念以为常。
把定玄关一窍,视听尽收归里,坎兑互堤防。
寤寐神依抱,形气两相忘。 -
97.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
98.《百字令》 宋·刘辰翁
匆匆和韵,寄长须去,傥以可教则教之。
少微星小。
抚剑气横空,隐见林杪。
夜来宋都如雨,更长得奇哉懰皎佛以四月八生,见明星悟道曰:奇哉,即左传星陨如雨之夕也。 -
99.《眼儿媚》 宋·仇远
伤春情味酒频中。
困倚小屏风。
宝钗斜插,懒来梳洗,懒出帘栊。
云鬟B63AED23娇无力,此醉不禁重。
分明仿佛,未央杨柳,太液芙蓉。 -
100.《减兰十梅(并序·总题)》 宋·李子正
窃以花虽多品,梅最先春。
始因暖律之潜催,正直冰澌之初泮。
前村雪里,已见一枝;山上驿边,乱飘千片。
寄江南之春信,与陇上之故人。