-
21.《赠庐山僧》 唐·张祜
一室炉峰下,荒榛手自开。
粉牌新薤叶,竹援小葱台。
树黑云归去,山明日上来。
便知心是佛,坚坐对寒灰。 -
22.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
23.《修史亭三首》 唐·司空图
山前邻叟去纷纷,独强衰羸爱杜门。
渐觉一家看冷落,地炉生火自温存。
甘心七十且酣歌,自算平生幸已多。
不似香山白居士,晚将心地著禅魔。
乌纱巾上是青天,检束酬知四十年。
谁料平生臂鹰手,挑灯自送佛前钱。 -
24.《永明禅师房》 唐·韩偓
景色方妍媚,寻真出近郊。
宝香炉上爇,金磬佛前敲。
蔓草棱山径,晴云拂树梢。
支公禅寂处,时有鹤来巢。 -
25.《哭赵州和尚二首》 唐·王镕
师离dt水动王侯,心印光潜麈尾收。
碧落雾霾松岭月,沧溟浪覆济人舟。
一灯乍灭波旬喜,双眼重昏道侣愁。 -
26.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
27.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
28.《禅林寺》 唐·无可
台山朝佛陇,胜地绝埃氛。
冷色石桥月,素光华顶云。
远泉和雪溜,幽磬带松闻。
终断游方念,炉香继此焚。 -
29.《赠李粲秀才(字辉用)》 唐·僧鸾
陇西辉用真才子,搜奇探险无伦比。
笔下铦磨巨阙锋,胸中静滟西江水。
哀弦古乐清人耳,月露激寒哭秋鬼。 -
30.《临江仙》 宋·王千秋
者也之乎真太错,甘心吞棘吞蓬。
有无俱尽见真空。
炉锥难自荐,关捩只心通。
野鹤孤云元自在,刚论隐豹冥鸿。
此身今在幻人宫。
要将驴佛我,分付马牛风。 -
31.《念奴娇(上德安王文甫生辰)》 宋·石孝友
麦秋天气,正玉杓斡暑,熏弦鸣律。
浴佛生朝初过也,还数佳辰三日。
筮水呈祥,梦态叶庆,宝运符千一。
太平朝野,异人端为时出。 -
32.《霓裳中序第一》 宋·姜夔
香。
又于乐工故书中得商调霓裳曲十八阕,皆虚谱无辞。
按沈氏乐律,霓裳道调,此乃商调。
乐天诗云:“散序六阕”,此特两阕,未知孰是。 -
33.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
34.《括意难忘》 宋·林正大
蜀道登天。
望峨眉横绝,石栈相连。
西来当鸟道,逆浪俯回川。
狷与鹤,莫攀缘。 -
35.《渔歌》 宋·李彭
骂佛骂人新孟八。
是非窟里和身拶。
不惜眉毛言便发。
门庭滑。
红炉大能鞲生杀。 -
36.《绮怀十六首》 清·黄景仁
楚楚腰肢掌上轻,得人怜处最分明。
千围步障难藏艳,百合葳蕤不锁情。
朱鸟窗前眉欲语,紫姑乩畔目将成。
玉钩初放钗初堕,第一销魂是此声。 -
37.《核舟记》 明·魏学洢
明有奇巧人曰王叔远,能以径寸之木,为宫室、器皿 、人物,以至鸟兽、木石,罔不因势象形,各具情态。
尝贻余核舟一,盖大苏泛赤壁云。
舟首尾长约八分有奇,高可二黍许。
中轩敞者为舱,箬篷覆之。 -
38.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
39.《龙多仙》 宋·刘望之
金船载山知有无,大千浮空佛所书。
何人夜继海山臂,一手挈置西南隅。
白虹发晴涪水现,翠凤下晓巴山趋。
亮哉何邦实有此,但恐□舞皆凡姝。 -
40.《哭赵州和尚二首》 唐·王镕
师离水动王侯,心印光潜麈尾收。
碧落雾霾松岭月,沧溟浪覆济人舟。
一灯乍灭波旬喜,双眼重昏道侣愁。
纵是了然云外客,每瞻瓶几泪还流。